به گزارش ایسنا، گروهی از کارشناسان علوم زیست محیطی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گویند از آنجایی که آلودگی منابع آبی، خاک و هوا بین کبوترها و انسان‌ها مشترک است می‌توان با ردیابی و زیر نظر گرفتن کبوترها به اطلاعات مفیدی در این باره دست پیدا کرد.
با گذشت زمان، این کار می‌تواند به ما در درک اثرات آلاینده‌هایی مانند فلزات، "بیسفنول آ" (BPA) و سرب که در معرض آن قرار داریم، کمک کند.
اگرچه ممکن است این جانداران نمونه‌های غیرمعمولی برای انجام چنین آزمایش‌هایی باشند اما به گفته دکتر ربکا کالیسی رودریگوئز، استاد دانشگاه دیویس کالیفرنیا، کبوترها شباهت‌های زیادی به انسان‌ها از جمله شکل تغذیه کودک انسان و جوجه کبوتر، بافت‌ها و مسیرهای رفت و آمد مشابه با یکدیگر دارند.
این گونه بررسی‌ها این فرصت را فراهم می‌کند تا نه تنها مهم‌ترین مناطق آلودگی‌ها را در محیط‌‌مان پیدا کنیم بلکه به درکی از چگونگی اثرگذاری این سموم بر زندگی جانداران آن منطقه برسیم. این ایده منجر به انجام مطالعه‌ای روی کبوترهای نیویورک بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ شد.
یک تیم کارشناسی در این آزمایش، میزان سرب موجود در خون کودکان و کبوتران وحشی را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که کودکان و کبوترانی که در یک محله زندگی می‌کنند میزان یکسانی از سرب در خون‌شان دیده می‌شود.
قبلا نیز در خارج از ایالات متحده از کبوترها برای نظارت بر آلاینده‌های زیست محیطی در مکان‌های مختلف استفاده شده بود اما نه در مکان‌هایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند.
به گفته دکتر رودریگوئز اکنون زمانی است که باید کبوترها را به عنوان یک گزینه مناسب و زیست‌پذیر برای مطالعه روی بهداشت عمومی تلقی کنیم. آنچه که ما از این پرندگان می‌آموزیم، می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای آینده داشته باشد.
نظر شما