روزنامه اتریشی استاندارد در گزارشی تحلیلی در این باره نوشت، در ماه مارس ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه دفتر و کتاب را احتمالا تحویل دیمیتری مدودف میدهد و خود در جایگاه نخستوزیری قرار میگیرد. استمرار و ثبات شعارهای این تغییر قدرت است. همانگونه که روزنامه ودوموستی خواسته است، باید دستاوردها و طرحها تا سال 2010 به شکلی که در شورای وزیران ارایه میشوند، به صورت بروشورهایی در مقیاس وسیع میان مردم روسیه توزیع شوند.
رضایت
موسسه نظرسنجی وزی میگوید 81 درصد از عملکرد پوتین رضایت دارند. آمارهای دولتی ثابت میکند که میانگین درآمد واقعی در عصر پوتین 2.1 برابر افزایش داشته است که باید تا سال 2010 میلادی 2.76 برابر دیگر افزایش یابد.
شمار مردمی که کمینه درآمد آنها برای زنده ماندن معادل 3809 روبل (110 یورو) بوده است، به 14.4 درصد کاهش یافته است. باید اعتراف کرد فاصله درآمدی کمتر نشده است. به گفته یوگنی گونتماخر، جامعه شناس یک سوم جمعیت روسیه فقیر هستند.
در زمینه سیاست سلامت نیز دولت روسیه در نظر دارد امید به زندگی و نرخ رشد را افزایش دهد. اینها موضوعات اصلی است که دولت دو سال است اهمیت ویژهای به آنها میدهد.
400 میلیارد روبل (11.4 میلیارد یورو) در این پروژه سرمایهگذاری شده است و سال آینده هم 300 میلیارد بابت آن اختصاص مییابد. مدودف قصد دارد خود را با موفقیت این پروژه مرتبط نشان دهد. این نامزد ریاست جمهور روسیه این روزها به صورت موجز میگوید روسها باید «آزاد، تحصیلکرده و سلامت» باشند و پس از آن به تشریح برنامهاش میپردازد.
آزاد، تحصیلکرده و سلامت
بیلان اقتصاد کلان پوتین درهم ریخته است: از یک سو رشد اقتصادی بالا و مداوم (7.7 درصد در سال جاری میلادی)، 320 میلیارد یورو ذخیره ارزی و بیش از 100 میلیارد یورو بودجه ایجاد ثبات دارد. از سوی دیگر به صادرات مواد خام وابسته است (85 درصد صادرات گاز) و تورم نرخ شتابان سالانه 12 درصد دارد.
پوتین در تصمیمگیریهایش کاملا محاسبهناپذیر شده است و با از دست رفتن قدرتش و در همین حال در دست داشتن قدرت اکنون زیادهطلب شده است. پوتین و تیم او پس از مرگ پیشینانش و پدرخواندهاش بوریس یلتسین در ماه آوریل از تهاجم «از روی ترس» به یک تهاجم نمایشی تغییر وضعیت دادهاند.
افسانه ثبات
لیلیا شوزووا، کارشناس مسایل سیاس از مرکز کارنگی مسکو تایید میکند: پوتین بهتر از هر سیاستمدار دیگری موفق شده است افسانه ثبات را بازتولید و نه فقط روسیه بلکه سراسر جهان را شگفتزده کند. پس از استالین؛ پوتین اولین کسی بود که نگاهی تحقیرآمیز به غرب داشت اما با این حال مورد احترام بود. محاسبهناپذیری ابزار قدرت پوتین است.