سالانه ده‌ها هزار ذره پلاستیکی می‌خورید

ذراتی که دریاها را آلوده ساخته‌اند و مسیر خود را به درون بدن آبزیان باز کرده‌اند.

براساس گزارش ساينس الرت، اين به آن معني است كه ريزپلاستيك‌ها وارد چرخه غذايي اقيانوسي شده‌اند و در نهايت وارد بدن انسان خواهند شد. 

اما آبزيان تنها منابع غذايي نيستند كه حاوي ريزپلاستيك‌ها هستند و در واقع ديگر مواد غذايي كه از درياها تامين نمي‌شوند نيز مي‌توانند مملو از پلاستيك باشند.

درون يك وعده غذايي صدف سياه در اروپا 90 ذره ريزپلاستيك وجود دارد. مصرف اين ماده غذايي ممكن است از نسلي به نسل ديگر و در ميان كشورها متفاوت باشد، اما مشتاقان اين نوع غذا ممكن است سالانه بيش از 11 هزار ذره پلاستيكي وارد بدن خود سازند.

تخمين مقدار ريزپلاستيك‌هايي كه از مسير آبزيان وارد بدن انسان مي‌شود كار دشواري است. بيشتر مطالعاتي كه تا به امروز انجام شده اند، تنها به بررسي محتواي روده و معده اين موجودات پرداخته‌اند كه معمولا پيش از مصرف از درون بدن آنها برداشته مي‌شوند. اما يكي از اين پژوهش‌ها موفق شد ريزپلاستيك‌ها را درون كبد ماهي كشف كند و اين به آن معني است پلاستيك مي‌تواند از اندام‌هاي هاضمه وارد ديگر اندام‌ها شود.

محققان همچنين درون ماهي‌هاي كنسرو‌شده نيز خرده پلاستيك كشف كرده‌اند. تعداد مواردي كه در آنها ذرات پلاستيكي كشف شده بسيار محدود است از اين رو ميانگين خوردن ذرات پلاستيكي به واسطه مصرف تن ماهي پنج ذره است. احتمال داده مي‌شود اين ذرات طي فرايند كنسرو‌سازي يا از طريق هوا وارد اين ماده غذايي شده‌باشد.

ديگر منبع اصلي دريايي ذرات پلاستيكي نمك دريايي است.يك كيلوگرم از اين ماده مي‌تواند حاوي بيش از 600 ريزذره پلاستيكي باشد و اگر روزانه 5 گرم از اين نمك مصرف شود، يعني روزانه سه ذره پلاستيكي در روز. البته مقدار پلاستيك در نمك دريايي متناسب با سبك و تكنيك استخراج نمك مي‌تواند متفاوت باشد.

• منابع غيردريايي

باوجود اين يافته‌ها، ديگر پژوهش‌ها نشان داده‌اند كه مقادير زيادي از ريزپلاستيك‌ها از غذاهاي غيردريايي وارد بدن انسان مي‌شوند. حيوانات زميني نيز علاوه بر ماهي و ديگر مواد غذايي دريايي، ذرات پلاستيكي مي‌خورند، و حتي اگر سيستم گوارشي اين جانداران در چرخه غذايي انسان جايي نداشته باشد،‌اين ذرات پلاستيكي وارد بدن او مي‌شوند.

دراين باره منابع اطلاعاتي بسيار محدودي وجود دارد اما يكي از پژوهش‌هاي انجام شده روي مرغ‌هايي كه در مركزي در مكزيك پرورش داده شده‌بودند نشان داد در بدن هر مرغ به صورت متوسط 10 ذره پلاستيكي وجود دارد. محققان همچنين در عسل نيز اين ذرات را كشف كردند اما بزرگترن منبع ذرات پلاستيكي كه همه انسان‌ها آن را مصرف مي‌كنند آب‌هاي بسته‌بندي شده‌است.

محققان با بررسي نمونه‌هاي مختلفي از بطري‌هاي پلاستيكي و شيشه‌اي آب آشاميدني توانستند در بيشتر آنها ذرات پلاستيكي را كشف كنند. يك بطري آب يكبار مصرف حاوي 44 ريزپلاستيك در هر ليتر است درحالي كه اين تعداد در بطري‌هاي چند‌بار مصرف به 28 تا 241 ذره در ازاي هر ليتر مي‌رسد.

ريزپلاستيك‌هاي درون آب آشاميدني از بسته‌بندي آنها ايجاد مي‌شوند و اين به آن معني است كه هربار بطري پلاستيكي آب خود را براي كاهش مقدار زباله‌هاي پلاستيكي،‌دوباره پر از آب كرده و مصرف مي‌كنيد،‌خود را در معرض ورود تعداد بيشتري از ذرات پلاستيكي قرار مي‌دهيد.

محققان همچنين دريافته‌اند گرد و غبار درون خانه نيز مي‌تواند منبعي براي ورود ذرات پلاستيكي به درون غذاي مصرفي خانگي باشد. محققان در پژوهشي جديد دريافته‌اند سالانه بيش از 70 هزار ذره پلاستيكي از طريق گرد و غبار وارد غذاي هر فرد مي‌شود.