دكتر امير بديع تاريخ پژوه و فلسفه‌دان ايراني است كه اهل فرهنگ بيشتر او را با پژوهش پرآوازه‌اش «يونانيان و بربرها» مي‌شناسند. كتابي كه در اصل به فرانسوي نگاشته شده و در پانزده جلد با عنوان فرعي «روی دیگر تاریخ» توسط قاسم صنعوی، مرتضی ثاقب فر و عبدالمحمد روحبخشان ترجمه شده و انتشارات توس آن را منتشر كرده است.
در اين كتاب امير مهدي بديع با پژوهشي عميق از لابه لاي متون تاريخي به نقد دروغ‌پردازي‌ها و افسانه‌انگاري‌هاي تاريخ نويسان كلاسيك يوناني و مورخين مغرض معاصر غربي درباره تاريخ باستاني ايران مي‌پردازد .
بديع از هجده سالگي براي ادامه تحصيل روانه فرانسه شد و از سال 1316 براي تحصيل در رشتهٔ ریاضیات و فیزیک به دانشگاه لوزان (سوئیس) رفت و بعد از آن نيز روانه ايتاليا شد تا درمدرسهٔ عالی رم زبان و ادبیات لاتین را فرا بگيرد.او نهايتا با ورود به مدرسهٔ عالی پلی‌تکنیک زوریخ (سوئیس) توانست در سال 1336 درجه دكتري خود را در فلسفه علوم بگيرد.
امیرمهدی بدیع با علاقه به پژوهش در تاريخ باستاني ايران و تسلط به زبان‌هاي باستانی یونانی و لاتینی و همينطور زبان‌هاي فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی و از طرفي بازخواني‌هاي مكرر از متون كلاسيك تاريخي يونانيان كتابهاي محققانه خوبي را به نگارش در آورده است .
نگارش كتاب هفت جلدي «اندیشه روش در علوم» كه در سال 1953 به زبان فرانسه منتشر شده، باعث شد تا اميرمهدي بديع در ميان متفكران اروپايي جايگاه معتبري پيدا كند و اين خود مقدمه‌اي براي توجه اروپاييان به كتابهاي مفصل و محققانه او شد.
كتاب «بديع حكمت» كه به كوشش «مهدي به‌خيال» تدوين و توسط نشر قطره منتشر شده ،مجموعه‌اي از مطالبي است كه به زندگي دكتر امير بديع و پدرش دکتر مهدی‌خان بدیع‌الحکما اختصاص يافته است . در اين كتاب بزرگان انديشه و فرهنگ ايران مانند ايرج افشار ،محمد علي جمالزاده ،كامران فاني ،تورج دريايي،بزرگ علوي،پرويز اذكايي و نادر ابراهيمي درباره شئون مختلف علمي و همين طور زندگي امير مهدي بديع مقالاتي را تحرير كرده‌اند.
- تاليفات:
اندیشهٔ روش در علوم (سوئیس، ۱۹۵۳)
توهّم گسترش‌پذیری بی‌پایان حقیقت (سوئیس، ۱۹۵۷ - ۱۹۶۰)
جهان و سخن زرتشت (سوئیس، ۱۹۶۱)
دیوان امیر شاهی سبزواری، با مقدمهٔ امیرمهدی بدیع (سوئیس، ۱۹۶۲)
یونانیان و بربرها (سوئیس، ۱۹۶۳ )
هگل و مبادی اندیشهٔ معاصر (سوئیس، ۱۹۶۴)
نظر شما