مهدی قبادی در گفتوگو با ایرنا افزود: ناشنوایان مورد بیمهری قرار گرفته اند و نسبت به دیگر افراد معلول جامعه، کمتر به آنان توجه میشود درحالیکه با توجه به وضعیت معلولیت نیاز به حمایت بیشتری دارند.
وی اظهار داشت: کم شنوایان و ناشنوایان نیز جز معلولان محسوب میشوند و باید از آنها حمایت شود اما اکنون به این قشر اهمیت لازم داده نمیشود.
قبادی اضافه کرد: برای نمونه وسیله کمک شنوایی سمعک یکی از نیازهای ضروری کم شنوایان است که قیمت بالایی دارد و نیاز است هزینههای مربوط به آن تامین شود اما تحت پوشش خدمات بیمه نیست.
رئیس کانون ناشنوایان ایران از همه ارگانهای دست اندر کار ارائه خدمات به افراد دارای معلولیت خواست تا بیشتر به ناشنوایان توجه کنند و افزود: بسیاری از برنامههای اجراشده برای افراد دارای معلول، هیچ نفعی برای ناشنوایان نداشته و امید است لایحه حمایت از حقوق افراد معلول نفعی برای ناشنوایان داشته باشد.
قبادی در ادامه افزود: بزرگترین مشکل کانون ناشنوایان ایران، نداشتن بودجه و تنخواه است؛ اگر اعتباری در اختیار کانون قرار گیرد میتواند خدمات رفاهی به ناشنوایان ارائه دهد.
وی همچنین با یادآوری مشکل رابطان ناشنوا برای ترجمان زبان اشاره برای افراد شنوا اظهار داشت: رابطان ناشنوا چون حقوقی دریافت نمیکنند، تمایلی به همکاری با کانون ناشنوایان ایران ندارند.
رابط ناشنوا شخصی است که میتواند زبان اشاره ویژه ناشنوایان را برای افراد شنوا ترجمه کرده و منظور ناشنوا را به روشنی بیان کند و گفتههای افراد شنوا را نیز برای افراد ناشنوا با زبان اشاره نمایش دهد.
براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان بهزیستی کشور، ناشنوایان، 14 درصد جمعیت معلولان کشور را تشکیل میدهند و اکنون 170 هزار ناشنوای شدید یا مطلق تحت حمایت بهزیستی قرار دارند.
نظر شما