هنوز زمان زیادی از برگزاری جام جهانی نمی‌گذرد اما به جای تلاش برای حفظ تیمی که تنها یک قدم با صعود از مرحله گروهی فاصله داشت، همه قدم‌ها در جهت لطمه زدن به این تیم برداشته شده‌اند. روی کاغذ، همه چیز کاملا ساده به نظر می‌رسد. ایران یا با کارلوس کی‌روش توافق می‌کند و یا به دنبال انتخاب جانشین برای مرد پرتغالی می‌رود اما در واقعیت، هیچکدام از این دو اتفاق رخ نداده و کوچک‌ترین تحرکی نیز از سوی مدیران فدراسیون برای مشخص کردن آینده تیم ملی دیده نمی‌شود. ایران به سادگی زمان را از دست می‌دهد و درست در شرایطی که همه تیم‌های دیگر با قدرت خودشان را برای جام ملت‌ها آماده می‌کنند، تیم ملی در بلاتکلیفی محض به پرتگاه نزدیک می‌شوند. ژاپن در جام جهانی، شگفت‌انگیز ظاهر شد و تیم‌های کره جنوبی و استرالیا نیز نشان دادند که از چه قدرتی برخوردار هستند. حتی عربستان با وجود شروع ناامیدکننده‌اش، در دو بازی بعدی نشانه‌هایی از یک تیم خوب را به نمایش گذاشت. بدون تردید امارات میزبان با یک نسل جوان و بااستعداد، یکی دیگر از مدعیان قهرمانی تورنمنت به شمار می‌رود اما سوال اینجاست که ایران برای پایان دادن به حسرت طولانی جام ملت‌ها، چه نقشه‌ای در سر دارد؟ چه نقشه‌ای به جز انفعال، سکوت و انتظار برای آینده؟
آخرین خبری که از کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران منتشر شد، به اوایل مردادماه برمی‌گردد. بعد از پایان قرارداد رسمی مرد پرتغالی با فدراسیون، او با انتشار نوشته‌ای ابهام‌آمیز به خاطر هفت سال حضور در فوتبال ایران از همه قدردانی کرد. نامه‌ای که به عنوان نامه خداحافظی او تعبیر شد اما در آن به واژه خداحافظی اشاره‌ای نشده بود. چند روز از این مربی به عنوان گزینه هدایت الجزایر نام برده شد اما الجزایری‌ها از مدتی قبل مشغول مذاکره با جمال بالماضی بودند و سرانجام او را برای نیمکت‌شان انتخاب کردند. چند روز بعد کی‌روش در گفتگو با یکی از رسانه‌ها اعلام کرد که باور به آینده مشترک با ایران برایش دشوار شده اما باز هم در مورد سرنوشت همکاری‌اش با تیم ملی توضیح شفافی نداد. در هفت سال گذشته، این اولین بار است که تیم ملی بدون سرمربی و کی‌روش بدون قرارداد و حقوق باقی مانده‌اند. این در حالی است که لیگ برتر برگزار می‌شود و طبیعتا بازیکنانی که باید از همین لیگ به تیم ملی برسند، هیچ فرصتی برای دیده‌شدن توسط سرمربی تیم ملی به دست نمی‌آورند. زمان بسیار کوتاهی به برگزاری اولین اردوی برنامه‌ریزی‌شده تیم ملی در شهریورماه باقی مانده اما در صورت مشخص نشدن وضعیت نیمکت، طبیعتا برگزاری این اردو نیز در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد گرفت. در شرایط فعلی احتمال برگزارنشدن این اردو بیشتر از احتمال برگزارشدن آن است و این اتفاق، زنگ خطر را برای تیم ملی به صدا درمی‌آورد. به صورت همزمان، کارلوس کی‌روش هر روز در رسانه‌ها به تیم تازه‌ای لینک می‌شود اما خبری از امضای قرارداد او با تیمی دیگر از راه نمی‌رسد.
مسئولیت مستقیم شرایط نگران‌کننده تیم ملی، با فدراسیون فوتبال است. آن‌ها تا همین‌جا نیز زمان بسیار زیادی را از دست داده‌اند و با ادامه این روند، تنها به تیم ملی ضربه می‌زنند. اگر قرار به توافق با کارلوس کی‌روش است، چرا همین حالا این کار صورت نمی‌گیرد تا کی‌روش نیز لیگ را زیر نظر بگیرد و بازیکنان تیم ملی نیز به خاطر آینده نگرانی خاصی نداشته باشند؟ اگر هم فدراسیون اطمینان دارد که نمی‌تواند شرط و شروط خاص کارلوس کی‌روش را به نتیجه برساند، چرا از همین حالا با این مربی خداحافظی نمی‌کند و به دنبال یک مربی جانشین نمی‌رود؟ فدراسیون‌نشینان از مدت‌ها قبل در مورد توافق نهایی با کی‌روش صحبت کرده‌اند اما سرمربی تیم ملی همچنان گمشده است و هنوز هم توافقی در کار نیست. درست وقتی همه رقبا مشغول تیز کردن دندان‌های‌شان برای جام ملت‌ها هستند، فوتبال ایران با بی‌خبری محض درگیر شده و با کشتن زمان، شرایط را برای یک خودکشی بزرگ در امارات محک می‌زند.
- کی روش آخر ماه می‌آید؟
- فقط یکی از دغدغه های سرمربی تیم ملی باقی مانده
یک منبع آگاه روز گذشته به همشهری گفت همه نکته‌هایی که کی روش برای پیش شرط تمدید قراردادش مطرح کرده بود حل شده است. سربازی بازیکنان و پرداخت دستمزد مسائلی بودند که برای سرمربی تیم ملی اهمیت داشت و حالا این دغدغه‌ها بر طرف شده است. تنها نکته ای که هنوز باقی مانده و دو طرف بر سر آن توافق نکرده‌اند بحث ارد‌های تیم‌ملی و بازی های تدارکاتی است. در حال حاضر توافق کلی انجام شده و مذاکره بر سر این مساله همچنان ادامه دارد.
اگر این نکته هم حل شود کی روش در پایان همین ماه با تمدید قراردادش برای شروع کار و آماده سازی تیم‌ملی به تهران می‌آید. در حال حاضر تنها ایران و یمن از جمع تیم‌های حاضر در دور نهایی جام ملت‌های آسیا مربیان مشخصی ندارند.
نظر شما