و چهره‌های منفی مانند شمر و ابن سعد همواره با دکلمه و اشتلم وار ظاهر می‌شوند.
به گزارش همشهری آنلاین علی معلم دامغانی دوشنبه، 24 دی در فرهنگسرای دانشجو در نشست نغمه‌های عاشورایی ضمن اعلام این مطلب گفت: دلیل این که اولیاء‌و اتقیا زبان آوازی و موسیقایی دارند این است که موسیقی بوی آشنایی و دوستی می‌دهد ولی از کلام خشن و اشتلم وار بوی بیگانگی و خروج از دین به مشام می‌رسد. به همین دلیل شبیه چهره‌هایی چون حضرت حسین (ع)، حضرت عباس (ع) و حر در دستگاه‌های زیبای موسیقی ایرانی همانند شور، چهارگاه و سه‌گاه خنیاگری می‌کنند تا مخاطب احساس دوستی و نزدیکی پیدا کند. در نقطه مقابل چهره‌های منفی یا همان اشقیا خوانان با خشونت زیاد به بیان بدون موسیقی می‌پردازند که مردم را از ایشان بیزارتر می‌کند و حس منفی مردم نسبت به چنین چهره‌هایی تقویت می‌شود.
وی با شاره به موسیقایی بودن کلام خداوند در قالب کتاب‌های آسمانی تورات، انجیل و قرآن گفت: موسیقی متعلق به عالمی جز مذهب و آیین نیست و ریشه و حقیقت آیینی دارد. این مسئله آنقدر آشکار است که اگر به هر جای عالم در طول تاریخ سفر کنید، از شمن‌ها در سیبری دور گرفته تا برهمن‌ها و هر جا اعتقادی وجود دارد با موسیقی نسبتی دارد.
