به گزارش هنرآنلاین، فراخوان عضویت در انجمن صنفی کارفرمایی نگارخانهداران استان تهران هفتم آبان در جراید منتشر شد و اکنون این تشکل با استقبال شایان توجه در آستانه تاسیس است. به همین بهانه با لیلی گلستان، مدیر نگارخانه گلستان و از پایهگذاران این انجمن گفتگو کردهایم.
- ابتدا احساستان را از اینکه سرانجام انجمن صنفی نگارخانهداران در شرف تاسیس قرار گرفته بفرمایید.
همه ما خیلی خوشحالیم. از حوالی سال ۱۳۷۷ حدود ۲۰ سال میشود که با وقفههایی کوتاه و بلند سعی خودمان را کردهایم اما همیشه موانعی سر راهمان گذاشته میشد که هیچکدام منطق درست نداشت و کار انجام نمیشد تا اینکه بالاخره شد.
- دور تازه تلاشتان چه زمانی کلید خورد؟
شش ماهی میشود که باز کار را شروع کردیم و البته باز دچار مانعهای بسیار شدیم تا شد.
- مراحلی را که طی کردید توضیح میدهید؟
از طریق وزارت کار وارد عمل شدیم و روند کاری آنها را دنبال کردیم و به ادارههای مختلف ارجاع داده شدیم. به هر حال همه میدانیم که کاغذبازی در ادارهها بیداد میکند و به جای راه راست و مستقیم مدام باید قیقاج برویم. این بار کمتر قیقاج رفتیم تا کار مراحل مختلفش را طی کرد.
- چرا قید کارفرمایی در عنوان انجمن صنفی نگارخانهداران وجود دارد؟
گفتند باید چنین باشد و ما هم میبایست قبول میکردیم.
- آیا امکان اینکه قید استان تهران نباشد و انجمن صنفی نگارخانهداران سراسر ایران باشد نبود؟
اول شهرستانها هم بودند و حتی تعدادی از آنها را هم انتخاب کردیم و آمدند تهران و مدارکشان را هم ارائه کردیم اما ناگهان تصمیم گرفتند شهرستانها را حذف کنند. هر چه اصرار کردیم نشد که نشد. معتقد بودند شهرستانها به قدر کافی نگارخانه دارند و میتوانند خودشان در هر استان انجمن تشکیل دهند. از ارشاد هم خواستیم برای کمک به این قضیه پادرمیانی کند اما انگار نمیشد. با کمال تاسف انجمن در حد استان تهران باقی ماند، در حالی که اگر همه با هم در یک تشکل بودیم، خیلی بهتر میشد و همه زیر یک پوشش قانونی قرار میگرفتیم.
- استقبال نگارخانهداران برای عضویت در انجمن چطور بود؟
خیلی خوب بود و تقریبا همه به دعوت ما پاسخ مثبت دادند.
- اکنون که مهلت اطلاعیه منتشرشده از سوی انجمن برای عضویت نگارخانهها به پایان رسیده، مرحله بعدی کارتان چیست؟
مرحله به مرحله باید جلو برویم تا مجمع عمومی را برگزار کنیم و کار روی روال عادی بیفتد.
- فکر میکنید این انجمن از چه زمانی کارش را آغاز کند؟
با این همه مسائل و مصائب شخصی و عمومی، قاعدتا باید بگویم نمیدانیم اما امیدواریم تا سه چهار ماه دیگر همه کارها انجام شده باشد.
- اهداف و شرح مسئولیت انجمن چه خواهد بود؟
در کل اهداف فعالیت صنفی روشن است: مراقبت از فضای کسب و کار، اطلاعرسانی و توسعه آموزش نگارخانهداران، تشکیل کمیته رفع اختلاف پیش از مراجع قضایی، کوشش در بالا بردن آگاهی جامعه نسبت به اقتصاد هنر و... اما قاعدتا بعد از تشکیل هیات مدیره و برگزاری مجمع عمومی باید اهداف و شرح مسئولیتها معلوم شود. مثلا در زمان احمدینژاد و تا مدتی بعد از او به شکلی بسیار بیرویه و بیمنطق مجوز نگارخانه به هر که از راه رسید، داده شد و همین عرصه را دچار بلبشو و بیاخلاقیهایی کرد که زیبنده حرفه ما نبود. به هر حال، خیلی مسائل هست که باید به آنها رسیدگی جدی شود.
- به عنوان یکی از اعضای هیات موسس نخستین انجمن نگارخانهداران چه آرزویی برای آینده این انجمن دارید؟
آرزو دارم همه برای ارتقای این حرفه با دل و جان کوشش کنند و برای بهتر شدن وضع موجود بکوشند.
- به عنوان هیات موسس چه انتظاری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جامعه تجسمی دارید؟
از وزارت ارشاد و متولیان حیطه هنرهای تجسمی انتظار داریم در کنار ما و همراه ما باشند. خوشبختانه فعلا (متاسفم که همیشه باید بگوییم فعلا) بعد از مدتهای مدید، اشخاص فهیم و دلسوز در مسند هنر قرار گرفتهاند که ایدهها و فکرهای خوب دارند و امیدواریم بتوانیم همه با هم هنر تجسمی را به جایگاه درخور آن برسانیم.
نظر شما