به گزارش همشهری آنلاین، نمایشگاه «پس از آن همه حسرت» شامل ۳۰ اثر اکریلیک با موضوع طبیعت و در آنها غلبه با فصل پاییز است. حیدرزاده در این باره میگوید: پاییز پادشاه فصلهاست، میتوانم در یک سال ۳۶۵ نقاشی از پاییز بکشم که همه با هم متفاوت باشند و یک نقاش متوجه شود در هر یک، پاییز را در چه حال و هوایی نقاشی کردهام.
گرچه آثار نمایشگاه از هر لحاظ متنوع است ولی در پسزمینه همه آثار نوعی نگاه ساده و بیآلایش به طبیعت موج میزند؛ این کارها از نگاه زنی شاعرپیشه پرده برمیدارد که خاطراتی گنگی از مناظر دارد. او در سه چهار سالگی بینایی خود را از دست داد. در آثارش چهره دیده نمیشود و حضور انسان و حیوان به کلی گنگ و مبهم است. طبیعت از نگاه این هنرمند، مناظر اغلب نهچندان نزدیک از گیاهان است. منظرهای که گویا از پشت یک شیشه مهگرفته تماشا میشوند.
در برخی آثار میتوان رد پای استاد نقاشی هنرمند را خوب حس کرد. انگار تصور هنرمند از طبیعت با شهود او و مختصاتی که استاد یا همراه هنرمند به او داده همراه شده است. نقاشیهای «پس از آن همه حسرت» با اکریلیک کار شدهاند اما هنوز رنگ و بوی آبرنگ دارند. تکنیکی که حیدرزاده کار نقاشی را با آن آغاز کرده است. موتیفهای تکرارشونده آثار تنه درختان است که در برخی لحظات ممکن است مخاطب را یاد مجموعه معروف سهراب سپهری «تنه درختان» بیندازد.
حیدرزاده به دلیل شاعر/نقاش بودن از سپهری بسیار یاد میکند. از آنجا که هیچ امکان قبلی وجود ندارد حیدرزاده تنه درختان سپهری را دیده باشد، موضوعی بسیار جالب برای تحلیل هنری خواهد بود که این شباهت از کجا ناشی میشود. خود هنرمند میگوید: تنه درخت نماد استواری و تعلق به ریشه است. من نتوانستم خارج از ایران زندگی کنم و آن تعلق به ریشه میتواند در تفکر، نقاشی یا ایدئولوژی انسان جاری باشد. زندگی خودم نمونه این تعلق است.
او درباره نظرهایی که درباره آثار این نمایشگاه شنیده گفت: روز افتتاحیه به ویژه به یادماندنی بود و استادان با نظرهای واقعی خود مرا خوشحال کردند. نکته مهم برای من این است که وقتی استادان نقاش سال آینده میآیند به من بگویند بهتر شدهام. نقاشی را عاشقانه دوست دارم و بخشی مهم از زندگی من است. بنابراین نقاشیهایم که خوب باشد حالم بهتر است.
حیدرزاده درباره تاثیر دنیای شاعرانه بر نقاشیهایش گفت: منکر تلفیق تنگاتگ شعر و نقاشی نمیتوان بود. کنار نقاشیهایم یک کتاب غزل در دست انتشار دارم و یکی از تابلوهایم که امروز فروش رفت، برگرفته از این غزل بود: «من دختر پاییز و آبانم، دیوانهات هستم و میمانم/ طوفانترین طوفان اگر باشد، من قایقم را خوب میرانم.»
نمایشگاه آثار مریم حیدرزاده تا ۱۶ آذرماه در نگارخانه مژده به نشانی سعادتآباد، خیابان علامه شمالی، خیابان هجدهم شرقی، شماره ۲۷ برپاست.
نظر شما