به گزارش هفتهنامهی دوچرخه، محمد ثابت، مدیر خانهی فرهنگ بومگردان پارس در اینباره میگوید: «این طرح، پنج سال پیش از سوی بومگردان پارس مطرح شد و ۳۷۰ تشکل در سراسر کشور به طرح پیوستند و در برگزاری آن مشارکت میکنند. در آغاز کار، شرکتکنندگان در این طرح اکثراً کوهنورد بودند که به کوهها رفتند و با کاشت نهال و بذر سعی کردند جنگلها را گسترش دهند.
در طرح جنگلانه سعی میکنیم فرهنگ و تفکر حفظ جنگل و مراتع را ایجاد کنیم تا مردم آن را دغدغه خود بدانند و زمینهی اقدام و عمل در مورد این دغدغه را فراهم آوریم. هماکنون همهی استانها به این طرح پیوستهاند و البته این طرح فقط به گسترش جنگل نمیپردازد.»
او دربارهی برنامهی جنگلانه در استان فارس میگوید: «داوطلبان که تعدادی از آنها نوجوان هستند در آن روز به منطقهی چشم انجیر رفتند و درخت بادام کوهی و ارژن کاشتند.»
رساندن آذوقه به دُرناها از دیگر برنامههای طرح جنگلانه است که ثابت دربارهی آن میگوید: «در اطراف دریاچهی بختگان، جایی است که درناهای سیبری برای زمستانگذرانی میآیند. دریاچه تقریباً خشک و متأسفانه زمینها به زمینهای کشاورزی تبدیل شدهاند. خشکی دریاچه، منابع غذایی این درناها را کاهش داده و این درناها برای پیداکردن غذا به کشتزارها میآیند و بذرهایی را میخورند که کشاورزان آنها را کاشتهاند. کشاورزان بهخاطر محافظت از بذرها و حفظ کشاورزی خود، درناها را شکار میکنند یا آنها را از بین میبرند.
ما برای این که فرهنگسازی کنیم، کودکان و نوجوانان را با طبیعت پیوند بزنیم و رابطهای عاطفی بین کودکان و طبیعت ایجاد کنیم، با کمک آنها به درناها غذا دادیم. حدود ۱۵۰۰ کیلو ذرت برای درناها بردیم که تا چند روزی غذا داشته باشند. میخواهیم همراه کودکان و نوجوانان این کار را ادامه بدهیم تا درناها سالم به سفرشان ادامه بدهند.»
جنگلانه طرحی مشارکتی و خودجوش است که بهمناسبت دههی تنوع زیستی با همکاری سازمانهای غیردولتی شکل گرفته است. اولینبار در استان فارس، خانهی فرهنگ بومگردان فارس این کار را آغاز کرد و بعد استانهای دیگر به این طرح پیوستند.
نظر شما