چرا ۱۶ صفحه شدیم؟

همشهری در این سال‌ها به عنوان مجموعه ای مادر شناخته می‌شد که توان خود را برای کمک‌رسانی به همکاران خود در دیگر مطبوعات کشور به کار می بست. متاسفانه امروز شرایط اقتصادی کشور و بالا رفتن قیمت نهاده‌های مطبوعاتی از جمله  کاغذ، زینک، مرکب و... شرایطی را برای مطبوعات رقم زده که پیش از این بارها در گزارش‌های روزنامه‌های کثیرالانتشار و از جمله چندین گزارش روزنامه همشهری در باره وقوع آنها هشدار داده شده بود.

مدتی است که نفس همشهری در کنار دیگر رسانه‌های چاپی به شماره افتاده است به ‌طوری که امروز احساس می‌شود انتشار روزنامه نه تامین‌کننده‌ شأن خوانندگان و مخاطبان پرشمار و علاقمند روزنامه همشهری است و نه شأن خود روزنامه و در شرایطی که به دلایل بسیار سهم مطبوعات از سبد خانوار کم شده با تاسف بسیار روزنامه همشهری با وجود داشتن خواهان و خواننده فراوان توان انتشار به شمارگان کافی ندارد و به دست بسیاری از مخاطبان نمی‌رسد و پرتیراژترین روزنامه کشور به اجبار و ناخواسته مجبور شده که از تیراژ خود بکاهد و امروز در تصمیمی غمگینانه از صفحات خود کم کرد تا بتواند لااقل به انتشار ادامه دهد.

همشهری بارها بحران کاغذ را فریاد زده اما ظاهرا دست‌هایی در کار است تا کاغذ به دست صاحبان واقعی آن نرسد.   مدت ها مجبور شدیم  کاغذ را به قیمت بسیار بالاتر از قیمت رسمی آن از دلالان و واسطه‌ها تهیه کنیم امروز حتی با قیمت بالا هم کاغذ مانند خرما بر نخیل است و دستان مطبوعات کوتاه. ظاهرا انبارهای دلالان امروز جای مطمئن‌تری برای کاغذ است  تا چاپخانه‌ها، به این چشمداشت که فردا روز باز هم به چند برابر قیمت به دست مصرف‌کنندگان واقعی برسد. در این بازار مکاره باز هم ظاهرا دایگانی هستند دلسوزتر از خود مطبوعاتی‌ها که باید شریان حیات جراید را در دست بگیرند تا دلالان نه چندان ناآشنا از این برکه بی‌نصیب نمانند.   فعلا تا در بر این پاشنه  می‌چرخد همشهری مجبور است برای جلوگیری از تعطیلی (که گویا آرزوی گروهی است) و تماشای همراهان دست خالی بازگشته از دکه‌های روزنامه فروشی، سیاست کاهش صفحات را در پیش گیرد تا هم بتواند منتشر شود و هم قیمت فعلی را حفظ کند، و البته این تصمیم برای دست‌اندرکاران موسسه بزرگ همشهری آسان نبود که نه به جبر زمانه که به جبر سیاستگذاران فرهنگی است و باید ساخت تا کشتیبان را سیاستی دیگر آید.

قطعا روزنامه به دنبال راهکارهایی برای دستیابی به کاغذ بوده و هست و به نظر می‌رسد بهترین راه هم اجازه دولت به موسسات بزرگ و شناخته شده برای واردات کاغذ است تا دست دلالان کوتاه شده و مردم هم کمتر آسیب ببینند از سوی دیگر همکاری و همیاری خود مطبوعاتی‌ها هم در خارج کردن دست واسطه‌ها و دلالان امروز بیش از پیش احساس می شود.

همشهری ضمن عذرخواهی از مخاطبان و همراهان همیشگی خود اعلام می‌کند که در «شرایط حساس کنونی» مجبور است تا زمانی که مدیران فرهنگی کشور خود را به فرمایش رهبری برای تامین کاغذ ملتزم کنند، روزنامه را در ١٦ صفحه منتشر کند. انتشار در این حجم و شمارگان البته به هیچ‌وجه مورد رضایت ما نیست و تلاش می‌کنیم با اطلاع‌رسانی و پیگیری، نسبت به اصلاح روندهای نادرست و ناکارآمد که متاسفانه برخی متولیان فرهنگی می‌کوشند آن را پشت مشکلات اقتصادی و تحریم‌های آمریکا پنهان کنند ادامه دهیم و امیدواریم به‌زودی بتوانیم با همان توان و جایگاه پیشین به میان مخاطبان خود برگردیم.