پرده اول: نمایشنامه‌خوانی
نمایشنامه‌خوانی که از 4-3 سال پیش ناگهان به شدت جدی شد و کاروبارش گرفت، حالا برای خودش جشنواره مستقلی دارد؛ آن هم نه یکی. یکی را برای سومین سال پیاپی فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌کند و امسال به دبیری محمود عزیزی، 2هفته بعد از پایان جشنواره تئاتر فجر یعنی 11 اسفند در سالن گوشه این فرهنگسرا آغاز خواهد شد.
قرار است در این جشنواره 6 روزه، 16 نمایشنامه رقابت کنند. این 16 متن، از میان 121 متن رسیده و در 3مرحله انتخاب می‌شوند و اولویت اصلی انتخاب، با متن‌های ایرانی است.
اما سهولت برگزاری جشنواره نمایشنامه‌خوانی و درخشش خیره‌کننده این هنر تازه در ایران سبب شد از همان زمان، جشنواره دیگری نیز کار خود را آغاز کند که ترجیح می‌دهد با نام فستیوال شناخته شود: «فستیوال نمایشنامه‌خوانی تالار مولوی».
تالار مولوی که از اساس متعلق به دانشجویان و فعالیت‌های تئاتری‌شان در عرصه‌های گوناگون است، مثل فرهنگسرای نیاوران، امسال سومین فستیوالش را برگزار می‌کند.
جالب این‌که آغاز جشنواره نیاوران، پایان فستیوال دانشجویان است. مراسم اختتامیه این جشنواره، یازدهم اسفند با معرفی برگزیدگان و اعلام فراخوان چهارمین دوره در تالار اصلی مولوی برپا می‌شود اما تقدیر از استادان تئاتر دانشگاهی که قرار بود در همین مراسم برگزار شود، منتفی است.
به‌گفته کارگردان مراسم اختتامیه، حذف این بخش از مراسم، به پیشنهاد معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی صورت گرفته و قرار است در مراسمی مجزا و در تاریخی مستقل از اختتامیه برگزار شود.
عباس اقسامی در گفت‌وگو با ایسنا ادامه می‌دهد: «براساس این پیشنهاد، قرار است در هر فصل از یکی از استادان فعال تئاتر دانشگاهی تقدیر شود و مراسمش هر سال در تالار مولوی برپا شود.»
پرده دوم: دبیر، استعفا، عروسک
البته از اختتامیه دهمین جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان تنها 2 ماه گذشته است اما استعفای دبیر دوره یازدهم که در همان مراسم با حکم رسمی مدیر کل فرهنگی وزارت علوم به این سمت منصوب شد، این جشنواره را خیلی زود دوباره یادآوری کرد.
به گزارش ایسنا، امین عظیمی در استعفایش نوشته است: «همان‌طور که مستحضرید دور جدید جشنواره تئاتر عروسکی دانشگاهی پیش از آغاز با بداخلاقی‌های متعددی روبه‌رو شد. بی‌احترامی به روند دمکراتیک انتخاب بنده به‌عنوان دبیر جشنواره سبب شد، جشنواره به شکل بالقوه با بحران‌های گوناگونی روبه‌رو شود.»
ظاهراً اختلافات داخلی دانشجویان تئاتری رشته عروسکی که از همان ابتدا یعنی در اختتامیه دوره قبل خود را نشان داده بود، علت اصلی استعفای عظیمی است: «اتهاماتی چون عروسکی نبودن، دلسوز نبودن و... بی‌آنکه توجهی به سابقه فعالیت‌های بنده در حوزه تئاتر و نویسندگی، بازیگری و کارگردانی تئاتر عروسکی داشته باشند، بنده را بر این باور رسانده است که گنج بزرگ این جشنواره را دودستی واگذار کنم».
به هر حال تعجیل در معرفی دبیر که به تازگی رسم مرسوم جشنواره‌ها شده‌است، عوارضی هم دارد. با این وصف، شاید معرفی نکردن جشنواره بیست‌وهفتم تئاتر فجر در مراسم اختتامیه 26، برخلاف وعده سفت‌و‌سخت گذشته مسئولان را باید به فال نیک گرفت.
پرده سوم: خاک صحنه
از همه این‌ها مهم‌تر، اصل ماجرای نمایش البته روی صحنه رخ می‌دهد و بدون بلند شدن خاکی که تا ته حلق بازیگر و تماشاچی فرو می‌رود، تئاتر تئاتر نمی‌شود.
خوشبختانه مسئولان که این روزها سرخوشانه‌تر از همیشه به تئاتر می‌پردازند، برای خاک صحنه هم فکر کرده‌اند.
از جمله در تئاتر شهر که موقع تعمیرات به اندازه یک سال آینده خاک به هوا داد و روزهای تعطیلی‌اش را از نظر خاک صحنه به خوبی جبران کرد.
ضمن آن که تئاتر شهر برای روزهای باقیمانده تا عید هم فکر اساسی کرده است و 6 نمایش را در تالارهای آماده‌اش میزبانی می‌کند.
علاوه بر تئاتر شهر، تالار وحدت هم از دهم اسفند با نمایش «رودکی، جادوگر واژگان سبز» به کارگردانی علی پویان دوباره به تئاتر تعلق خواهد داشت.
کمی آن طرف‌تر، نمایش «آدم خوابش می‌گیره»، آخرین نوشته علی نصیریان نیز قرار است از اول اسفند با کارگردانی خسرو شجاع‌زاده در خانه نمایش اداره تئاتر اجرا شود.
شجاع‌زاده پیش از این، 2 نمایشنامه دیگر نصیریان یعنی «استعمال دخانیات» و «رویا» را نیز به صحنه برده است و در این کار کمدی، با رضا کیانیان به‌عنوان طراح صحنه، لباس، پوستر و بروشور همراه است.
محمد شیری و پرستو اسکندری هم بازیگران او خواهند بود.
باز هم آن طرف‌تر، در مجموعه فرهنگی هنری اسوه هم 2 نمایش «آوازهای تنهایی» سعید نجفیان و «فردا روز دیگری است» خیرالله تقیانی با حمایت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس اجرای عمومی خواهند داشت. اولی از 11 تا 17 اسفند و دومی، نیمه دوم اسفند 86 یا بهار 87.
