دکتر محسن بهمنی کشکولی، فوق تخصص جراحی حدقه، مجاری اشکی و پلاستیک چشم و معاون پژوهشی مرکز تحقیقات چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این باره می گوید: «در روش قدیمی جراحی افتادگی پلک از قسمت های مختلف بدن مثل پا بافتی جدا می‌شد تا پلک به ناحیه پیشانی اتصال داده شده و بالا آورده شود. روش سنتی نیازمند برش 12 تا 15 سانتی‌متری در کنار پا است که به عوارضی از قبیل پارگی عضله، فتخ عضله و خونریزی و عفونت در آن ناحیه و به خصوص باقی ماندن جای زخم به صورت بسیار بزرگ در کنار پا منجر می‌شود. اما در روش جدید که در مجامع بین‌المللی و ژورنال رسمی انجمن پلاستیک اروپا ارائه شده است، از برش بسیار کوچکی برای به دست آوردن این پیوند استفاده می‌شود که باعث می‌شود هم ترمیم بسیار سریعتر صورت گیرد و تقریبا جای زخم باقی نماند و هم خطر فتخ عضله و یا پارگی عضله رفع شود.»
بررسی تکنیک جدید جراحی پلک از سال 2005 آغاز شد. مقاله بررسی این روش در کنگره بین‌المللی چشم پزشکی ایران در سال 2005 ارائه شد و پس از آن تبدیل شد به روشی که هزینه‌ای علاوه بر آندوسکوپ ایجاد نمی‌کرد. در نهایت با ایجاد تغییراتی در این روش، به روش بدون آندوسکوپ تغییر داده شد که همان برش‌های کوچکی است که در روش جراحی جدید انجام می‌شود.
این مقاله پس از داوری‌های صورت گرفته، دو ماه پیش به چاپ رسید و به عنوان روشی جدید برای این نوع عمل جراحی معرفی شد که برای اولین بار در دنیا اتفاق می افتد.
دکتر بهمنی کار جدیدی را که توسط محققان ایرانی در رابطه با انسداد مجرای اشکی انجام شده، طبقه‌بندی انسدادهای مجاری فوقانی عنوان کرده و می گوید: «پیشینه این طبقه‌بندی به مقاله‌ای بر می‌گردد که در سال 2003 در ژورنال چشم پزشکی آمریکا چاپ شد و در آن روشی جدید ارائه دادیم که مورد قبول قرار گرفت ولی گفته شد که باید در این روش جدید پروسه علمی طی شود. این پروسه طی سه سال اخیر طی شد و هم اکنون پس از داوری‌های انجام شده برای چاپ در ژورنال چشم پزشکی اروپا آماده است و به عنوان روشی جدید ارائه شده است.»
او با اشاره به موفقیت‌های پژوهشی ایران در زمینه استفاده از امواج رادیویی در جراحی‌های پلک و صورت، می گوید: «جراحی‌هایی که بر روی پلک و قسمت های مختلف صورت و ابروها صورت می‌گیرد، در قدیم توسط چاقو انجام می‌شد که پس از آن برای کاهش برشها و ترمیم بهتر و سریعتر و خونریزی کمتر از لیزر استفاده شد. طی چهار، پنج سال اخیر امواج رادیویی در این جراحی‌ها مطرح و ادعا شده که شانس صدمه به بافت اطراف آن بسیار کمتر می‌شود.»
او ادامه می دهد: «ما برای اثبات این ادعا طی مطالعه ای که بر روی بیماران افت پلک داشتیم این مقایسه را بین چاقو و امواج رادیویی انجام دادیم که نتایج این مطالعه نشان داد که خونریزی حین عمل و کمبودی بعد از عمل در بیمارانی که از روش امواج رادیویی در آنها استفاده شده بسیار کمتر بوده و در نتیجه ترمیم زخم نیز در آنها سریعتر می‌باشد اما از نظر جا گذاشتن زخم فرقی بین چاقو و امواج رادیویی پیدا نکردیم بنابراین توصیه می‌شود با توجه به این که روش رادیویی هزینه‌ای بیشتر از روش درمان سنتی ندارد از این روش برای جراحی استفاده شود.»
