معلوم نبود
که گریه می‌کند
یا می‌خندد!»
شاعر با زبان ظریفی از رفتار مردم با طبیعت انتقاد می‌کند و از آدم‌های امروزی می‌خواهد لابه‌لای ریاضی و فیزیک و عربی، کمی هم درس طبیعت بخوانند.
همان آدم‌هایی که انگار سلاح‌هایشان را بالا گرفتند و طبیعت را نشانه رفته‌اند.
هم‌چنین در این مجموعه‌شعر سپید، تفاوت دنیای کودکان و نوجوانان امروز و دیروز بیان می‌شود.
درخت‌ها، دست‌ها بالا!
شاعر: هدی حدادی
تصویرگر: مریم طباطبایی
ناشر: انتشارات فنی ایران (۸۸۵۰۵۰۵۵)
فائزه ابوالی، ۱۷ساله از تهران
نظر شما