به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «رسوایی قرن و دیگر نوشته‌های مطبوعاتی» اثر گابریل گارسیا مارکز بناست طی روزهای آینده با ترجمه دکتر علی شاکر توسط نشر خزه منتشر و راهی بازار نشر شود. این‌کتاب که نسخه انگلیسی‌اش در سال ۲۰۱۹ چاپ شد، نسخه اسپانیایی هم دارد و اواسط دهه ۱۹۸۰ توسط یک نویسنده گردآوری شد که در نهایت در قالب یک کتاب دو جلدی چاپ شد.
علی شاکر مترجم این‌کتاب که مدرس یادداشت‌نویسی مطبوعاتی در دانشگاه است، درباره ترجمه این‌اثر می‌گوید: ترجمه این‌کتاب ۲۸۰ صفحه‌ای حدود دو ماه و نیم طول کشید. یکی از مسائل خیلی مهم در یادداشت‌نویسی و روزنامه‌نگاری، مساله واقعیت است. ما در این‌کار کاملا براساس واقعیات و اصطلاحا فکت‌ها جلو می‌رویم. اینجا و در این‌کتاب هم، شما در مقام مخاطب، در عین‌حال که واقعیت‌ها را می‌بینید، شاید این هستید که یادداشت‌ها به طرز حیرت‌انگیزی، جادویی هم هستند. خود مارکز درباره چرایی این‌وضعیت می‌گوید اصلا واقعیت در حوزه کارائیب، خیلی جادویی است و بسیاری از اوقات، قابل پذیرش نیست.
وی در توضیح بیشتر گفت: کتابی که پیش رو داریم، در واقع دستچین‌شده مطالب منبعی ۵ جلدی از ژاک گیلارد است. اسم آن کتاب ۵ جلدی، «کار روزنامه‌نگارانه» است. یادداشت‌های کتاب «رسوایی قرن و دیگر نوشته‌های مطبوعاتی» برهه سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۴ را شامل می‌شوند و در واقع نوشته‌های پیش از دریافت نوبل توسط مارکز هستند. می‌توان جریان پخته‌تر شدن قلم این‌نویسنده را در کتاب «رسوایی قرن» مشاهده کرد. یعنی در حالی‌که یادداشت‌های ابتدایی کتاب خیلی جذاب هستند اما هرچه پیش می‌رویم، بحث‌هایش درباره ادبیات بیشتر و البته پخته‌تر می‌شوند.
این مترجم در ادامه گفت: مارکز در نوشته‌های این‌کتاب می‌گوید دلم می‌خواهد بیشتر من را به‌عنوان یک روزنامه‌نگار به یاد بیاورند تا برنده جایزه نوبل. او خیلی به روزنامه‌نگاری علاقه داشت و یک مدرسه هم برای آموزش روزنامه‌نگاری تاسیس کرد. یک نکته مهم که جا دارد آن را گوشزد کنم، این است که خیلی از تکنیک‌هایی که ما امروز در یادداشت‌نویسی از آن‌ها استفاده می‌کنیم، این آقا در سال‌های دهه‌های ۱۹۵۰ و ۶۰ پیاده کرده است. اما نکته‌ای که خیلی اهمیت دارد و به کار دانشجویان روزنامه‌نگاری می‌خورد، تسلط خاص مارکز روی ادبیات است. شاید امروز یادداشت‌نویسی برای یک‌نویسنده، به اندازه دهه‌های ۶۰ و ۷۰ سخت نباشد چون اینترنت در دسترس‌مان است. در حالی‌که مارکز برای نوشتن هر یادداشت هزار و ۵۰۰ تا هزار و ۸۰۰ کلمه‌ای، ۵ تا ۶ ساعت وقت می‌گذاشته است.
شاکر افزود: او خود را در یک اتاق پر از مجله، کتاب و تقویم حبس و از این منابع استفاده می‌کرده است. امکان هم دارد درباره بعضی از تاریخ‌ها اشتباه کرده باشد. من سعی کردم در کار ترجمه، بگویم چرا مرتکب این اشتباهات شده است. خب طبیعی است، چون دسترسی به منابع مثل امروز ساده نبوده است. «رسوایی قرن و دیگر نوشته‌های مطبوعاتی» در مجموع، منبعی خوب و مناسب برای دانشجویان روزنامه‌نگاری است.
این مدرس روزنامه‌نگاری درباره عرضه ترجمه دیگری از این‌کتاب در بازار نشر کشور گفت: بله ظاهرا چاپ یک ترجمه دیگر از این‌کتاب در دستور کار یکی از ناشران قرار دارد. اما ابتدا ترجمه من در نشر خزه فیپا گرفت. کتاب، با مقدمه‌ای از دکتر محمدمهدی فرقانی، دانشیار دانشکده علوم ارتباطات علامه طباطبایی همراه است.
نظر شما