روزی که استقلالی ها نوبت بردشان بود. انگار قرار نبود که بازی به اسم ملوان و احمدزاده تمام شود. روزی که دفاع استقلال و دروازه‌بان این تیم، یکی از راحت‌ترین بازی‌های این فصل را از پیش رو گذراندند.
وحید طالب‌لو باید هم آخر بازی این چنین از تیمش تجلیل می‌کرد: «بار فنی بازی بسیار بالا بود . ملوان برای کسب سه امتیاز به تهران آمده بود ولی چیزی نشان نداد. اما، ما راه های گل زنی را خوب پیدا کردیم و توانستیم آنها را شکست دهیم.»
او ادامه داد: «به سه امتیاز این بازی احتیاج داشتیم و خوشحالم که توانستیم در این بازی سرافراز از میدان بیرون بیاییم. ملوانی‌ها در این دیدار چیزی برای از دست دادن نداشتند و این شکست چیزی از ارزش‌های آنها کم نمی‌کند. پس از این پیروزی ادامه‌ی کار برای ما بسیار دشوار خواهد شد. زیرا بازی‌های دشواری در پیش داریم و از هم اکنون به بازی بعدی با سپاهان نگاه می‌کنیم.»
فرهاد مجیدی که به خاطر اخراج در بازی سایپا، به نیمکت ذخیره‌ها تبعید شده، در این بازی آلترناتیوی به اسم علی علیزاده داشت.
هر چه قدر که استقلال در این بازی خوب بازی می‌کرد، اوت‌های او هم به استرس انزلی‌چی‌ها اضافه می کرد. آخر سر هم مهاجم اوت انداز آبی ها پایه گذار گل اول و البته قابل قبول تیمش شد.
اوت علیزاده‌ای، باعث شد تا توپ به پشت محوطه آبی ها بیاید. سانتر آرش برهانی برای خود علیزاده ، پاس او را با ضربه سر برای مدافع جلو آمده استقلال، پژمان منتظری، در پی داشت.
پاسی که گل نکردنش سخت تر بود. چراکه پژمان باید دروازه بی صاحب را با یک بغل پای ساده باز می کرد. آخر همین نیمه، ملوان می توانست گل تساوی را بزند، ولی مانعی به اسم وحید طالب لو مانع این گل شد. ضربه آخری که جلال رافخواهی با پاس مازیار زارع، نتوانست کاری را برای تیمش و احمدازاده از پیش نبرد.
همه ماجراهای نیمه اول به گل پژمان منتظری ختم نمی شد. اولین گل استقلال در دقیقه نهم بازی بود؛ جایی که علیزاده می توانستگل زودهنگام تیمش را به ثمر برساند. اما بی دقتی بازهم این مهاجم را از لیست گلزنان دور کرد.
موقعیت خطرناک تیم احمدزاده، چند دقیقه بعد از این می توانست کار را برای استقلال دشوار کند.
اما تکل کاپیتان استقلال، یعنی امیرحسین صادقی توپ را از محوطه جریمه این تیم دور کرد تا چیزی از این حمله، عاید ملوان نشود. اگر در دقیقه 12 بازی هم علیزاده به بیژن کوشکی ، اجازه ضربه سر زدن می داد، شاید گل اول استقلال روی اسکوربورد ورزشگاه آزادی حک می شد.
علیزاده که در این بازی نشانی از یک بازیکن با انگیزه را داشت، در دقیقه 37 موفق به گلزنی شد، اما این جانبازی بود که با اعلام خطای او به روی مدافع ملوان، مانع از خوشحالی علیزاده شد.
بازی هجومی، دستور اول فیروز کریمی در بین دو نیمه بود. اما بالاخره در دقیقه 79 جواب داد. پاس در عمق هافبک های استقلال برای آرش برهانی ، دریبل دو طرفه او را به همراه داشت.
دربیلی که البته پشت به مدافع ملوان بود و روی هوا هم اجرا شد . دریبلی که تصورش هم سخت بود! دریبل اول آرش، دومی و سومی را هم به دنبال داشت. 2 دریبلی که پشت سر به دروازه بان زده شد. بعد از این 2 حرکت، نوبت آن رسیده بود تا رودرروی دو مدافع ملوان، مقصد توپ را انتخاب کند. شوت روپایی که دور از حتی دست مدافعان ، به گوشه بالای دروازه چسبید.
آیتم‌های نیمه دوم هم به یک گل استقلال نبود. اتفاقاتی که البته بیشتر از نیمه اول به نظر می رسید. 3 دقیقه از شروع دوم نگذشته بود که روی حرکت تکنیکی گیاهی ، می توانست گل تساوی به ثمر برسد ولی مدافع استقلال توپ را دور کرد تا درآن نیمه ، توپ به آرش برهانی برسد.
برهانی هم با پاس بغل پا به امید روان خواه او را در موقیعت خوبی قرار داد تا بعد از دریبل دروازه بان، تک به دروازه شود. اما این مازیار زارع بود که مانع از گل دوم شد.
تکلی که بیشتر روی پای مهاجم استقلال بود تا روی توپ. اتفاقی که بدجور کریمی را در آخر بازی عصبانی کرده بود:«عنایت به خاطر عملکرد داوران در بازی‌های گذشته از ما عذرخواهی کرد.
در این بازی نیز خطای انجام شده بر روی روانخواه پنالتی بود که داور آن را ندیده گرفت.» اما هرچه بود این توپ هم گل نشد تا باز هم نوبت علی علیزاده برسد. اما او بازهم سانتر امیرآبادی را با ضربه سر به بیرون فرستاد تا فیروز کریمی، مهاجم ناخواسته اش را به جایگزین او کند.
همشهری امارات
