به گزارش همشهری آنلاین، سعید لیلاز که از او به عنوان به عنوان یکی از حامیان قانون جدید مدیریت مصرف سوخت معرفی می‌شود، در گفت وگو با جماران ضمن بیان توضیحاتی درباره این طرح، انتقاداتی را هم مطرح کرده است. بخش‌هایی از صحبت‌های وی را می‌خوانید:
من معتقد بودم ما باید در تمام 10 سال گذشته یا نرخ تورم را کنترل می‌کردیم یا اگر نمی‌توانیم تورم را کنترل کنیم، اندکی بیش از نرخ تورم به قیمت سوخت اضافه کنیم؛ با هدف رسیدگی به مردم. معنای عینی همین طرح ناقصی که آقای روحانی تصویب کرده چیست؟ من دوستان نهادگرای خودم را به این تعقل دعوت می‌کنم. ما 30 هزار میلیارد تومان در سال را از بالاترین طبقات اجتماعی ایران می‌گیریم و به فرودست‌ترین طبقات جامعه ایران تزریق می‌کنیم. این کار ضریب جینی ایران را طی یک شب بهبود خواهد بخشید. چرا این کار را نکنیم؟»
- سوال از مخالفان طرح
من از مخالفان این طرح یک سؤال روشن دارم. من می‌گویم به لحاظ طبقاتی مصرف بنزین دهک اول 23 برابر دهک آخر است. به لحاظ جغرافیای مصرف بنزین سرانه تهرانی‌ها سه تا چهار برابر بقیه کشور است. اگر شیراز، تبریز، اصفهان و مشهد را اضافه کنید می‌بینید که ما 10 برابر کهنوج داریم بنزین مصرف می کنیم. چرا؟ کجای این عدالت است؟ الآن هم آقای روحانی 30 هزار میلیارد تومان پول را یکجا و فورا از بالاترین دهک‌های جامعه به قعر مناسبات اجتماعی ایران پمپاژ می‌کند.
به هیچ وجه هدف اصلی و غایی این اعتراضات را بنزین نمی دانم. مردم به سه چهار چیز اعتراض دارند. اول، «فساد» و دوم، «ناکارآمدی» است. دیگر این سیستم اینجوری کار نمی‌کند! با این نظام مدیر گزینی دیگر کار جمهوری اسلامی جلو نمی رود. به مجلس دهم نگاه کنید. چرا این مجلس کار نمی‌کند؟ یک گوشه چشم همه به آقای جنتی است. در مدیریت هم همین طور است. یک گوشه چشم همه ما یا به حراست مجموعه و یا به وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه است. همه هم می‌گویند صدا در نیاید. اگر صدا در نیاید همین طور می‌شود. اصلاحاتی که باید یک ذره یک ذره جلو می‌رفت را وقتی انجام نمی‌دهید تبدیل به یک جراحی دردناک می شود. این جمله متعلق به سعید لیلاز است. آمپول بدون درد در علم اقتصاد هنوز اختراع نشده است؛ بقیه را نمی‌دانم. هر اصلاحی دردناک است. هرقدر به تعویق بیندازید بدتر است.
- درباره فساد سازمان یافته
فساد در ایران سازمان یافته شده است. وقتی من به شما می‌گویم بلدم درباره چه چیزی حرف می‌زنم. من مثل خیلی‌های دیگر لقلقه زبانم نیست. با عرض معذرت از تمام مسئولان محترم، این تعبیر یعنی دستمالی که می‌خواهی با آن فساد را پاک کنی خودش تا بن تار و پودش به آلودگی آغشته است. این را مردم می‌بینند. ورودی منابع به ایران اگر 100 و خروجی آن 40 است؛ چه ربطی به ایالات متحده دارد؟ بعد هم وقتی می‌خواهید با فساد مبارزه کنید سر و صدایتان سه برابر مبارزه واقعی است که دارد انجام می‌شود.
یک جا خواندم که در چین چندصد هزار نفر از مناصب خودشان معزول شده‌اند، با آنها برخورد شده، دادگاه قانونی برگزار شده، زندان رفته‌اند و اموالشان مصادره شده است. این را می‌خواستم به ایران تعمیم دهم دیدم اگر ایران می‌خواست همان مبارزه را بکند باید با 80 هزار نفر برخورد می‌کرد. اما ماهی، دوماهی، سه ماهی یک محاکمه که معلوم نیست چقدر از آن واقعی است، چقدر از آن سیاسی [برگزار می‌شود] در حالی که مبارزه عملی و واقعی با فساد سر و صدایش آنقدر زیاد است که همه ما را ناامید می‌کند.
- دزد، دزد است
مبارزه با فساد این است که اولا جناحی برخورد نکنیم. تا زمانی که جناحی مبارزه شود به هیچ کجا نخواهد رسید. چون دزدی که چپ و راست، ریشو و بی‌ریش، آخوند و افسر، نظامی و غیرنظامی ندارد؛ دزد دزد است؛ در هر لباسی، با هر اندیشه‌ای و با هر تفکری دزد دزد است. ما این طوری نیستیم. من معذرت می‌خواهم. من به آقای رئیسی بسیار بسیار امیدوارم؛ چاره‌ای جز امیدواری ندارم. من غیر از جمهوری اسلامی نظامی نمی‌شناسم که بخواهد این کشور را اداره کند؛ دوست ندارم. اما تا وقتی که ما 5 جور دادگاه برای مبارزه با فساد داریم؛ نظامی ها یک قسم، روحانیون یک قسم، کی یک قسم و ... . این حرف‌ها چیست؟ دزد دزد است با او برخورد کنید. اگر نمی‌خواهید مطرح کنید هیچ کدام را مطرح نکنید.
اگر شما می‌خواهید با فساد مبارزه کنید باید با زمینه بروز فساد مبارزه کنید. یعنی اینکه با همه احترامی برای آقای جهانگیری و دولت آقای روحانی داریم وقتی قیمت دلار می‌خواهد از کنترل خارج شود بین مردم 18 تا 20 میلیارد دلار اسکناس توزیع می‌کنید، انتهایِ فساد است! وقتی دلار 4200 تومانی را به جای اینکه فقط به کالاهای اساسی آن هم در چارچوب کوپن بدهید به هرکسی که از در وارد می‌شود می‌دهید ته فساد است! بعد باید بگردید دنبال کسانی که اینها را گرفته‌اند بیخود و بی‌جهت یک نفر مثل آن وحید مظلومین را دار بزنید. چرا؟ شما خودت این زمینه را ایجاد کردید. من به آقای سیف زنگ زدم. گفتم آقای سیف طلا فروشی را متوقف کنید. گفت: «به من گفته‌اند نمی شود و باید ادامه دهییم. من هم مثل تو فکر می‌کنم.» گفت، «به من گفته‌اند بفروش»!حتی به من گفتند تو که می‌دانی دارد گران می‌شود و اینها هم که دارند می‌فروشند برویم بخریم. من می‌گفتم ما که مثل خانواده‌های دیگر نیستیم. ما اگر برویم بخریم تیتر یک کیهان می‌شود. (خنده) بعد گفتیم ولش کن؛ صرف نظر از اینکه می‌شد یا نه. بنابراین: 1- جلوگیری از فساد جناحی نباشد. 2- اینکه تبلیغاتش متناسب باشد. 3- شما باید زمینه‌های فساد را از بین ببرید؛ یعنی آزادسازی اقتصادی. هرجا که رانت و امتیاز باشد دزدی است. هرجا که امضای طلایی باشد شک نکنید که دزدی است. من سعید لیلاز در شغل خودم هر روز در معرض آن هستم. چون سازمان حمایت به من اجازه نمی‌دهد که قیمت کالاهایم را به اندازه بازار تغییر می‌کند تغییر دهم. و هم خودم دائما در معرض فساد هستم و هم کارمندان.
نظر شما