«میرزا ابوالحسن حسینی نیک» نخستین معلم کهگیلویه و بویراحمد و حافظه قرن معاصر عشایر در سال ۱۲۸۶ دیده به جهان گشود.

میرزا ابوالحسن حسینی نیک و همسرش

همشهری آنلاین: میرزا ابوالحسن حسینی نخستین معلم بویراحمد و همسرش بی‌بی اقدس موسوی (دختر میزا مجید موسوی) اولین زن معلم عشایر کشور مرارت‌ها و رنج‌های زیادی برای باسواد کردن فرزندان این دیار کشیدند.

میرزا ابوالحسن حسینی نیک از سال ۱۲۸۶ شمسی و از قرن بدون جاده و ارتباطات، قرن تفنگ و یاغی گری، پا به قرنی گذاشت که برای باسواد شدن در آن هیچ مانعی جز خواستن نیست. مردی که سرانگشتانش سفید از گچ بود و شانه‌هایش رد تفنگ داشت.

او اولین معلم بویراحمد و شهر یاسوج است که به همراه همسرش حق بزرگی بر گردن پسران و دختران عشایری دیروز و درس خوانده‌ها و نخبگان امروز دارند.

نخستین معلم کهگیلویه و بویراحمد، از سال ۱۳۱۵ کار معلمی را در عشایر طایفه نگین تاجی بویراحمد به صورت "ورد به ورد" آغاز کرد و تا سال ۱۳۶۲ در این عرصه به آموزش شاگردان خود پرداخت و ۴۷ سال از عمر خود را صرف تعلیم و تربیت کرد.

میرزا ابوالحسن نه تنها به کودکان این دیار خدمت بزرگی کرد که زنان و دختران عشایر را از کنج عزلت بیرون کشید.

او برای نخستین بار موضوع استخدام معلم زن عشایری را که تا پیش از آن بی‌استفاده مانده بود، مطرح کرد و محمد بهمن بیگی، مسئول آموزش عشایر ایران نیز به سبک خود توانست وزیر آموزش و پرورش و دولت را قانع کند تا این مطالبه اجرایی شود.

۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۳۱ توانست از امتحان سخت دکتر محمود حسابی در بویراحمد سربلند بیرون بیاید بعد هم بهمن بیگی او را به عنوان نماینده عشایر کشور در بویراحمد منصوب کرد و مدت دوسال با ۹۷ دانش‌آموز در پاتاوه و مدت چهار سال نیز در طایفه نگین تاجی به کار معلمی مشغول شد.

پس از آن با همراهی دکتر حسابی ۱۲ نفر را برای شغل معلمی شناسایی کردند. انتخاب ۱۲ نفر برای معلمی عشایری به نظر کار ساده‌ای می‌آید اما این اتفاقات مربوط به زمانی است که در شهر یاسوج حتی عکاسی هم وجود نداشت و معلم‌ها برای تشکیل پرونده و ۱۲ قطعه عکس پرسنلی مجبور بودند به اردکان فارس بروند!

او معلم روزگاری بود که عشیره و طایفه و قبیله حرف اول را می‌زد و و معلم‌ها مجبور بودند در کنار تدریس به بچه‌ها روی فرهنگ جامعه عشایری کار کنند تا از تعصبات و اختلافات بی پایان پالایش شود.

میرزا ابولحسن توانست از آن مرحله و از آن روزها و روزگاران سخت عبور کند و وارد قرنی شود که در هر روستا و ورد عشایری پرچم یک مدرسه بالاست و کمتر دانش‌آموزی می‌داند برای برپا شدن ستون این مدارس چه تلاش‌ها که نشده است.

میرزا ابوالحسن حسینی نیک در ۲۷ آذر سال ۱۳۹۸ در سن ۱۱۲ سالگی درگذشت.

کد خبر 471419
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حسین IR ۲۲:۲۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۲۹
    1 0
    خداوند روح بزرگ این شیرمرد رو قرین رحمت قرار بده بینهایت خبر تکان دهنده و جانکاه بود
  • عباس اسکندری IR ۰۳:۴۶ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۴
    0 0
    انسانیت را با سلوک و سیره خود بها داد و عشق به هموطن خصوصا قبیله عشایر در کوچه کوچه این کشور جار زد . سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نگویی مبرند .