به گزارش همشهری آنلاین، ابتدا بگذارید سه اصطلاح رایج LCD و LED و OLED را که برای صفحه نمایش تلویزیون‌ها به کار می‌رود، توضیح دهیم:
LCD مخفف «صفحه نمایش کریستال مایع» است که اساس صفحه‌های نمایش تخت در انواع وسائل الکترونیکی است و در آن از خواص تغییردهنده نور کریستال‌های مایع استفاده می‌شود. کریستال‌های مایع نور را به طور مستقیم از خود ساطع نمی‌کنند، بلکه با استفاده از یک نور پشتی یا بازتاب‌دهند تصاویر رنگی یا تک‌رنگ تولید می‌کنند.
LED مخفف «دیود ساطع‌کننده نور» است که یک منبع نورانی نیمه‌رسانا است که هنگام عبور جریان از خود نور ساطع می‌کنند. این تکنولوژی در بسیاری از کالاهای مصرف از چراغ‌های روشنایی تا وسائل پزشکی و نیز تلویزیون به کار می‌رود.
OLED مخفف «دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک» است، نوعی دیود ساطع‌کننده نور(LED) است که لایه ساطع‌کننده نور در آن به صورت فیلمی از یک ماده ارگانیک است که در پاسخ به عبور جریان از خود نور می‌دهد. این تکنولوژی هم در انواع صفحه‌های نمایش الکترونیکی به کار می‌رود.
- انواع تلویزیون‌ها
نکته اولی که باید بدانید این است که LED و LCD دو نوع رقیب نیستند، بلکه در واقع به یک نوع تکنولوژی صفحه نمایش اشاره می‌کنند. در یک تلویزیون LCD کریستال‌های مایع نور پولاریزه‌شده را می‌چرخانند و همه پیکسل‌ها را همزمان روشن می‌کنند. اما نور پشتی که وارد این کریستال مایع می‌شود را «دیودهای ساطع‌کننده نور» (LEDها) تامین می‌کنند.
بنابراین بسیاری از تلویزیون‌های امروزی از نوع « LED LCD» هستند یعنی صفحه نمایش کریستال مایع یا ال‌سی‌دی که از ال‌ای‌دی‌ها به عنوان منبع نور پشتی استفاده می‌کند.
در تلویزیون‌های OLED که بین نیمه‌رساناها یک فیلم ارگانیک قرار داده می‌شود و بعد جریان برق از آن عبور داده می‌شود، به این ترتیب عملا هر پیکسل را می‌توان به طور منفرد خاموش و روشن کرد، به عبارت دیگر نور به طور مستقیم در نمایی جلویی خود صفحه نمایش (نه پشت صفحه) تولید می‌شود . این فرآیند باعث می‌شود با نیروی برق کمتری روشنایی بیشتری در صفحه ایجاد کرد، کنتراست بالاتر تصاویر و تاریکی کامل صفحه را هم ممکن می‌کند. برای این مزیت البته باید تاوانی هم بدهید و آن هم قیمت بسیار بالاتر این توع تلویزیون‌ها است.
یک نوع جدیدتر تکنولوژی صفحه نمایش QLED است، QLED (دیود ساطع‌کننده نور نقطه کوانتومی) تکنولوژی کاملا متفاوتی با OLED است. صفحات نمایش QLED بر خلاف صفحه نمایش LED خودشان نور تولید نمی‌کنند، بلکه LEDهای در لبه‌های تلویزیون نور تولید می‌کنند
مزیت این نوع تلویزیون‌ها این است که از یک فیلتر نور نقطه کوانتومی استفاده می‌کنند و درخشندگی بسیار بالاتر نسبت به تلویزیون‌های OLED دارند. این تلوییزون‌ها رنگ‌های بسیار چشم‌نوازی تولید می‌کند، اما زمان پاسخ آهسته‌تری نسبت به تلویزیون OLED دارند. همچنین کنتراست تصویر و سیاهی آنها به اندازه OLED خوب نیست.
اگر نام تلویزیون‌های پلاسمایی هم به گوشتان خورده است، باید بدانید که این نوع تلویزیون تخت که در آن نور از عبور جریان از گاز یونیزه‌شده تولید می‌شود و بیشتر در صفحه‌های نمایش بزرگ به کار می‌رفت، امروزه در مواجهه با تلویزیون‌های LCD ارزان‌تر و تلویزیون‌های OLED گران‌تر با کنتراست بالای گران‌تر از بازار خارج شده است.
- چه تلویزیونی باید بخرم؟
اغلب برندهای تلویزیون تکنولوژی را در تلویزیون‌هایشان به کار می‌برند که در بازار پرطرفدارتر است. اما بازار تلویزیون‌های پیشرفته امروزی در واقع به دو بخش تقسیم می‌شود.
صفحه‌های نمایش OLED را فقط شرکت ال‌جی تولید می‌کند و صفحه‌های نمایش QLED را فقط شرکت سامسونگ می‌سازد. سایر برندها با مجوز از یکی از این دو نوع صفحه نمایش استفاده می‌کنند و تکنولوژی‌های مخفی‌شان به آنها می‌افزایند تا مریت‌هایی برای مدل‌های خاص خودشان ایجاد کنند.
در واقع مهمترین عاملی که در بازار تلویزیون‌ها امروزی انتخاب شما را مشخص می‌کند، میزان پولی است که می‌خواهید خرج کند. تکنولوژی‌هیا ابتکاری کیفیت تصویر را بالاتر می‌برند، اما قیمت تلویزیون را هم بالا می‌برند.
بنابراین اگر میزان پولی خرج می‌کنید، برایتان مهم نیست، بدون تردید تلویزیون‌های OLED باید انتخاب شما باشد. البته اگر تصویر درخشان‌تر و چشم‌نوازتری می‌خواهید، تلویزیون‌های QLED گزینه مطلوب برای شماست.
اما اگر نیازی به دیدن سیاه‌تر سیاه‌ها روی تلویزیونتان نارید، می‌توانید به تلویزیون‌های LCD با نوردهی LED روی آورید.این تلویزیونه ممکن است کنتراست تصویری بالای تلویزیون‌ها گران‌تر را نداشته باشند، اما بسته به تکنولوژی‌های اضافی که سازندگان به کار می‌برند، ممکن است از لحاظ کیفیت تصویر بسیار به آنها نزدیک باشند.
نظر شما