شهرآورد فاصله‌ای است از هیجان و هیاهوی صبح تا سکوت و آرامش شب. از ساعتی که صدای شیپورها در همه جای شهر به گوش می‌رسد و مسیر ورزشگاه بزرگ تهران را نشان می‌دهد با آن همه انرژی پیش از آغاز مسابقه که در یک تجمع یکصدهزار نفری تخلیه می‌شود تا غروب آرامی که دیگر نایی برای فریادهای صبح نیست.
فتح شهرآورد طعمی شیرین‌تر از قهرمانی لیگ دارد و مهمتر از بردن همه بازی‌های لیگ است. شکست هم تلخ‌تر از هر شکست دیگر. جای آن را هیچ چیز دیگری برای آبی‌ها و قرمزهای دوآتشه پر نمی‌کند. حکایتش از قهرمانی، جام، 3 امتیاز و لیگ جداست.
هیجان فوتبال در چنین روزی جدی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. هیاهوی ورزشگاه به اوج می‌رسد، ضربان قلب‌ها تندتر می‌شود و یک اتفاق منجر به اشک‌ها و لبخندهای بسیاری است. اینجا کلیشه‌های همیشگی پیش از شهرآورد از واقعیت فاصله می‌گیرند. دیگر نمی‌توان گفت این بازی هم 3 امتیاز دارد مثل همه بازی‌ها.
نمی‌توان گفت حساسیت آن حاصل سروصدای رسانه‌هاست. شهرآورد در سکوت هم جایی است برای بلندترین فریادها.
رجز‌خوانی‌های معمول کوچه و بازار در حمایت از قرمز و آبی به این بازی جذابیت بیشتری می‌بخشد. سکوها، بازی را از ساعات اولیه صبح آغاز می‌کنند، با همان شعارهایی که سال‌ها تکرار شده و می‌شود. گروهی به سال‌های شکست‌ناپذیری خود افتخار می‌کنند و طرفداران رقیب از آن پیروزی افسانه‌ای 30 سال پیش می‌گویند. همه چیز در همین مجادله کلامی صدهزار نفری اتفاق می‌افتد.
حساسیت دیدار پرسپولیس و استقلال هرگز ارتباطی با اعداد و ارقام جدول نداشته و ندارد. با این وجود شهرآورد 64 از جذابیت مضاعفی برخوردار خواهد بود. افت‌وخیز فراوان دو تیم در رقابت‌های فصل جاری منجر به صعود و سقوط‌های مداوم آنها در جدول شده و البته استقلال نسبت به پرسپولیس نوسان بیشتری داشته است.
حالا و در نیمه دوم نیم‌فصل دوم لیگ، هر دو به قهرمانی امیدوار شده‌اند. افت آشکار پرسپولیس به دنبال کسر 6 امتیاز، مدعی اول و صدرنشین طولانی مدت لیگ را از جایگاه نخست پایین کشید. در مقابل، تحول استقلال با حضور کریمی تیم آبی‌پوش را به صدر جدول نزدیک کرد و حالا اختلاف دو قطب سرخ و آبی به عدد 4 رسیده که با توجه به فرصت باقی‌مانده، فاصله زیادی به حساب نمی‌آید.
پرسپولیس و استقلال هر دو مدعی هستند هرچند 3 تیم دیگر را در این رقابت کنار خود می‌بینند. شهرآورد نقطه میانی فاصله دو تیم است، مرکز تعادل ترازو که با اتفاقات، سرنوشت را برای یک رنگ رقم خواهد زد و شاید همچنان امید برای هر دو رنگ.
تقابل کریمی و قطبی
نکته قابل توجه در این مسابقه، تقابل مجدد فیروز کریمی و افشین قطبی است، هرچند این اتفاق برای نخستین بار در شهرآورد شکل می‌گیرد اما پیش از این در بازی پرسپولیس و استقلال اهواز روی داده است. در بازی‌های حساس تیم‌های همشهری، تجربه مربیان اهمیت فراوانی دارد اما برخلاف همیشه مربیان پرسپولیس و استقلال با کمترین سابقه در شهرآورد به مصاف هم خواهند رفت.
قطبی فقط یک بار در این مسابقه حاضر بوده و در آخرین دقایق از شکست برابر حجازی گریخته است، در حالی که کریمی برای اولین بار این دیدار را تجربه می‌کند. هوش و ذکاوت مربی استقلال البته در موقعیت‌های حساس او را به رقیب خطرناکی برای سرمربی پرسپولیس تبدیل خواهد کرد. کریمی هرچند سابقه حضور در شهرآورد تهران را نداشته اما روزهای حساس و پرهیجان زیادی را به سود خود تمام و در استقلال تحول قابل توجهی ایجاد کرده است.
در مقابل، قطبی این مسابقه را آخرین شانس خود برای عبور از مشکلات ماه‌های اخیر می‌داند. دردسرهای او و پرسپولیس که دیگر صدرنشین نیست به اوج رسیده و با ناکامی در شهرآورد تکمیل خواهد شد. صدرنشینی طولانی مدت تیم سرخپوش به پایان رسید و فرصتی برای تداوم ناکامی‌ها وجود ندارد.
تساوی و حفظ اختلاف 4 امتیازی در این شرایط برای پرسپولیس تاحدودی راضی‌کننده است اما باز هم به سپاهان کمک خواهد کرد تا فاصله بیشتری با قرمزها پیدا کند و در چنین شرایطی بازگشت به صدرنشینی آسان نخواهد بود.
آتش نبرد با عبور اولین توپ از خط دروازه شعله‌ور خواهد شد. سرخ و آبی‌ها زمانی جامه گلادیاتور بر تن می‌کنند که از حریف عقب مانده باشند و دیگر مجالی برای احتیاط و تامل باقی نماند. پیش از به ثمر رسیدن اولین گل بازی، هر دو تیم آرام و محتاط خواهند بود اما بازشدن یکی از دروازه‌ها شهرآورد را به اوج هیجان می‌رساند.
همه چیز در طول همین 90 دقیقه اتفاق می‌افتد. پیروزی پرسپولیس، استقلال را به شکل کامل از جمع مدعیان کنار خواهد گذاشت و پیروزی استقلال در پی همه مشکلات و شکست‌های اخیر تیم سرخپوش احتمالا به کار قطبی در پرسپولیس پایان می‌دهد. تساوی اما همچنان دو مدعی پایتخت‌نشین را در تعلیق نگاه می‌دارد و البته امیدوار. این نتیجه به کام سپاهان و دیگر مدعیان است که می‌خواهند از توقف دو قطب پایتخت بهره‌مند شوند.
40 سالگی شهرآورد
شهرآورد تهران به 40 سالگی نزدیک می‌شود. شصت و چهارمین مسابقه پرسپولیس و استقلال در پانزدهم فروردین 87 برگزار خواهد شد، در حالی که اولین رویارویی دو تیم در شانزدهم فروردین 47 اتفاق افتاد و در فاصله یک روز به سالگرد چهلم، این بازی حساس روز پنجشنبه در ورزشگاه آزادی انجام می‌شود.
برای ششمین بار شهرآورد تهران در ماه فروردین انجام خواهد شد در حالی که 5 بازی گذشته دو تیم در این ماه منجر به 4 تساوی و یک پیروزی برای پرسپولیس شده است. 36 سال پیش، در فروردین‌ماه سال 51، پیروزی پرسپولیس در این نبرد، سرخپوشان را به عنوان قهرمانی رقابت‌های جام تخت‌جمشید در پایان فصل رساند.
در طول 63 شهرآورد گذشته افزایش حساسیت مسابقه و تأثیرگذاری آن در سرنوشت قهرمانی از زیبایی شهرآوردها کاسته است. زیباترین بازی‌های پرسپولیس و استقلال معمولاً خالی از حساسیت‌های جدول بوده اما زمانی که سرنوشت قهرمانی در میان باشد، بازی سرخابی رنگ احتیاط می‌گیرد و البته پربرخورد و خشن می‌شود. همچنین احتمال تساوی در چنین دیدارهایی بیشتر است.
فصل گذشته شهرآورد در سرنوشت قهرمانی تاثیرگذار بود اما استقلالی‌ها همچنان رقیب دیرینه را مدعی قهرمانی نمی‌دانستند. تیم دنیزلی 14 امتیاز با استقلال فاصله داشت و عملاً نمی‌توانست فاصله با سایپای صدرنشین را جبران کند. آن مسابقه هم در فروردین‌ماه برگزار شد و با تساوی یک بر یک به پایان رسید، هرچند پرسپولیس برتری کاملاً محسوسی نسبت به رقیب داشت.
در پایان فصل اما سرخپوشان به همان دو امتیاز از دست رفته محتاج بودند و در نهایت به عنوان سوم دست یافتند. تیم دنیزلی در همان فاصله شهرآورد تا پایان فصل اختلاف 14 امتیازی را جبران کرد و برخلاف پیش‌بینی مرفاوی سرمربی وقت استقلال، بالاتر از تیم آبی‌پوش قرار گرفت.
پیش از این بازی دو تیم قرمز و آبی سال‌ها در رقابت نزدیک برای قهرمانی قرار نگرفته بودند. درخشش تیم‌های شهرستانی و افت و خیزهای فراوان پرسپولیس و استقلال طعم رقابت جذاب این دو تیم برای قهرمانی را از لیگ گرفته بود. آخرین بار پرسپولیس و استقلال در اولین دوره رقابت‌های لیگ برتر در کنار هم مدعی بودند.
نبرد قهرمانی
در فصل 80 سرخ و آبی‌ها تا آخرین لحظه شانه‌به‌شانه در رقابت قهرمانی حرکت می‌کردند که در نهایت پرسپولیس با شکست استقلال در انزلی به اولین قهرمانی لیگ حرفه‌ای دست یافت. دو شهرآورد رفت و برگشت آن فصل جذاب و تماشایی نبود. جدال دو تیم همراه با حساسیت‌های پله‌های بالایی جدول برگزار شد و با تساوی به پایان رسید.
در فصل 79 هم دو تیم رقابت نزدیکی برای قهرمانی در آخرین جام آزادگان داشتند. بازی رفت در نهم دی‌ماه برگزار شد که با جنجال، زدوخورد و در نهایت تساوی به پایان رسید. در بازی برگشت اما استقلال با تنها گل اکبرپور پیروز شد که همان 3 امتیاز در سرنوشت تیم قهرمان تاثیر مستقیم داشت و آبی‌پوشان را به این عنوان رساند.
در سال‌های 77 و 78 هم نبرد قهرمانی میان این دو تیم بود اما در نیمه‌های پایانی فصل، پرسپولیس فاصله زیادی با رقیب داشت و با پیروزی در شهرآورد قهرمانی خود را مسجل ساخت.
در سال 70 استقلال فاتح هر دو بازی رفت و برگشت شد ولی در نهایت قهرمانی سهم هیچ کدام از این دو تیم نشد و پاس بالاتر از آبی و قرمز در جایگاه نخست ایستاد. پیش از آن هم در رقابت‌های باشگاه‌های تهران و جام تخت‌جمشید، پیروزی هر کدام از این دو تیم در چنین شرایطی کسب عنوان قهرمانی را در پی داشته اما معمولاً حساسیت این رقابت همزمان با حساسیت ناشی از جدال برای قهرمانی از زیبایی مسابقه کاسته است.
پرسپولیس و استقلال در چنین موقعیتی بیشتر به شکست‌نخوردن در این مسابقه فکر کرده‌اند و این بار هم انتظار می‌رود به تساوی راضی‌تر باشند، هرچند برای استقلال کاهش فاصله 4 امتیازی و قرار گرفتن در یک‌قدمی پرسپولیس با پیروزی در این مسابقه ممکن خواهد بود.
سپاهان با توجه به نمایش ضعیفی که در رقابت‌های آسیایی داشته، در جایگاه نخست متزلزل به نظر می‌رسد و تیم پیروز شهرآورد 64 می‌تواند جدی‌ترین رقیب صدرنشین اصفهانی باشد.
