به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، کوروش احمدی با بیان این که در چند وقت اخیر مقامات اروپایی در رسانه ها و اغلب بدون ذکر نام تهدید به اجرای مکانیزم ماشه می کردند که با توجه به بیانیه سه کشور اکنون به نظر می‌رسد تصمیم گرفته اند که این موضوع را اجرایی کنند، خاطرنشان کرد: آنها قاعدتا باید در وهله اول منتظرگزارش آژانس در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران و اجرای گام پنجم می‌ماندند و سپس در این ارتباط تصمیم می‌گرفتند.
وی گفت: با توجه به این تصمیم اکنون اروپایی ها باید شکایت خود مبنی بر تخلف ایران از مفاد برجام را به کمیسیون مشترک ارائه کرده و خواستار رسیدگی به شکایت خود در این کمیسیون شوند که در گام اول در سطح مدیران ارشد سیاسی به این شکایت رسیدگی خواهد شد. در صورتی که از این طریق در جلسات مربوطه ظرف ۱۵ روز به نتیجه‌ای نرسند، این مدت می تواند با اجماع اعضا ظاهرا بطور نامحدود تمدید شود. در مرحله بعد موضوع می تواند به جلسه کمیسیون مشترک برجام در سطح وزیران ارجاع داده شود. کمیسیون در سطح وزرا نیز می تواند با اجماع تمدید شود و برای این منظور نیز محدودیت زمانی در نظر گرفته نشده است به موازات این روند یک "هیات مشورتی" سه نفره نیز می تواند به درخواست طرفین دعوا (هر طرف یک نماینده و نماینده سوم بی طرف خواهد بود) برای رسیدگی به شکایت تشکیل شود و نظر این هیات مشورتی در پایان ۳۰ روز و به مدت ۵ روز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
احمدی ادامه داد :اگر در همین چارچوب باز هم نتیجه‌ای حاصل نشود ممکن است اروپایی‌ها به سراغ بند ۳۷ برجام و ارجاع این مو ضوع به شورای امنیت سازمان ملل بروند که در آن جا ممکن است شاهد بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران طبق بندهای ۱۱ و ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت باشیم که در آن صورت تحریم‌های شورای امنیت بار دیگر علیه ایران اعمال خواهند شد.
این کارشناس مسائل بین المل با توجه به قابل تمدید بودن فرصت کمیسیون برای رسیدگی به شکایت مطرح شده، اضافه کرد: به نظر می رسد سه کشور اروپایی همانظور که قبلا هم یک بار گفته بودند، در پی این هستند که از این روند به عنوان اهرم فشاری بر ایران استفاده کنند. به این معنی که در جریان بررسی موضوع در کمیسیون مشترک امیدوار باشند که همزمان وارد مذاکرات سیاسی با ایران شوند، بلکه بتوانند از این طریق ایران را ترغیب به بازگشت به تعهدات خود ذیل برجام کنند.
وی ادامه داد: اروپایی‌ها می‌توانند براساس انگیزه‌های سیاسی به نحوی عمل کنند که اجرای این مکانیزم مثلا یک سال طول بکشد یا به نتیجه‌ای نرسد از دیگر سو در صورتی که توافقی بین آنها و ایران صورت نگیرد می‌توانند به نحوی برنامه ریزی کنند که در کوتاه ترین زمان ممکن این موضوع به شورای امنیت برود و اطلاع داریم که در شورای امنیت پروسه بازگشت تحریم ها به صورت اتوماتیک خواهد بود و وتوی روسیه یا چین کارساز نخواهد بود.
احمدی با بیان این که در جریان اجرای این موضوع چانه زنی‌های سیاسی نقش تاثیر گذاری دارد، خاطر نشان کرد: اروپایی‌ها می‌خواهند با استفاده از این مکانیزم ایران را مجبور کنند که در گام‌های کاهش تعهدات برجامی خود تجدید نظر کند و در همین چارجوب باید منتظر ماند که آیا ایران حاضر به مذاکره با اروپایی‌ها در این زمینه خواهد بود یا نه؟ البته در این راستا نقش کشورهایی چون چین و روسیه به عنوان دیگر اعضای عضو کمیسیون مشترک برجام نیز مهم است که آنها در این فرآیند چه نظری داشته باشند و چه نقشی ایفا کنند.
وی در پایان گفت: تاکید اروپا در بیانیه خود مبنی بر اینکه به فشارهای حداکثری آمریکا نخواهند پیوست و این اقدام آنها به منزله خروج از برجام نیست را می توان با هدف تشویق ایران برای مذاکره در مورد گام‌های برداشته شده دانست.
نظر شما