به گزارش همشهری آنلاین، نتایج این مدل‌سازی در ۲۳ اسفند در سایت انجمن ایرانی پویایی‌شناسی سیستم‌ها وابسته به دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف انجام شده است.
دکتر مشایخی در مقدمه این گزارش می‌نویسد: «این شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که ابعاد فاجعه کرونا می‌تواند بسیار بزرگ شود، مگر آن که مردم با اجبار و یا از روی فهم با افزایش تعداد بیماران ارتباطات خود را کم کنند و در تماس‌های اجباری خود با دیگران اصول پیشگیری را به طور جدی رعایت کنند تا احتمال سرایت ناشی از ارتباط کاهش پیدا کند.»
- فرضیات مدل‌سازی
این مدل‌سازی بر اساس این فرضیات انجام شده است:
- ۶۰ درصد از جمعیت ۸۰ میلیونی مستعد ابتال به بیماری کرونا هستند. ۴۰ %بقیه به علت سن کم و شرایط خوب سیستم دفاعی یا بیمار نمی شوند و یا بیماری را بطور خفیف میگیرند و بهبود می یابند.
- در حالت معمول ۵ درصد احتمال انتقال ویروس در ملاقات فرد مبتلا و فرد سالم وجود دارد.
- در شرایط معمول متوسط تعداد افرادی که یک فرد در روز ملاقات می کند، ۱۵ نفر فرض شده است.
- در شرایطی که خدمات درمان مناسب در اختیار بیمار قرار گیرد، احتمال مرگ ۲.۴ درصد است.
- ۲۰ درصد از موارد بیماری حاد بوده و نیازمند امکانات ویژه درمانی در بیمارستان ها هستند.
- به طور متوسط دوره بیماری از زمان ابتلا حدود ۱۷ روز است که در این دوره بیماران می توانند بیماری را انتقال دهند. در ۷ روز ابتدایی این دوره بیماری نهان بوده و علائم بیماری آشکار نمی شود.
- سه سناریو
در این شبیه‌سازی مدل سه سه سناریوی متفاوت در نظر گرفته شده است: ۱- حالت ایده‌آل،۲- عدم توجه به کاهش ارتباطات ۳- بدترین حالت
در سناریو ۱ فرض می شود: -با افزایش تعداد بیماران و نرخ مرگ و میر افراد به اختیار یا با اجبار حکومت ارتباطات خود را تا ۲۰ %حالت معمولی کاهش میدهند. همچنین با افزایش تعداد بیماران و نرخ مرگ و میر افراد در ارتباطات خود اصول بهداشتی را برای کاهش سرایت بیماری به شدت رعایت می کنند تا ضریب سرایت به میزان ۶۵ درصد کاهش یابد.
در این سناریو شیوع کرونا در اوائل فروردین به اوج می‌رسد و شمار مبتلایان ۱۲۰ هزار نفر و شمار درگذشتگان ۱۲ هزار نفر خواهد بود.
در سناریوی ۲ فرض میشود: با افزایش تعداد بیماران و نرخ مرگ و میر افراد به توصیه های نظام سلامت گوش نمیدهند و به اختیار ارتباطات خود را فقط تا ۵۰ درصد حالت معمولی کاهش میدهند. بقیه شرایط شبیه سناریو ۱ است.
در این سناریو شیوع کرونا در اواسط فروردین به اوج می‌رسد و شمار مبتلایان به ۳۰۰ هزار نفر و شمار مرگ و میر به ۱۱۰ هزار نفر می‌رسد.
در سناریوی ۳ فرض میشود: با افزایش تعداد بیماران و نرخ مرگ و میر افراد به توصیه های نظام سلامت گوش نمیدهند و به اختیار ارتباطات خود را فقط تا ۵۰ درصد حالت معمولی کاهش میدهند (مانند سناریو ۲).
به علاوه فرض می شود با افزایش تعداد بیماران و نرخ مرگ و میر افراد در ارتباطات خود اصول بهداشتی را برای کاهش سرایت بیماری آنطور که توصیه میشود رعایت نمیکنند و ضریب سرایت به جای ۵۵ درصد فقط ۴۰ درصد کاهش یابد و ۶۰ درصد مردم اصول مزبور را رعایت نمیکنند.
در این سناریو کرونا در اواخر خرداد به اوج می‌رسد، ۴ میلیون نفر مبتلا و ۳.۵ میلیون نفر کشته می‌شوند.
- جمع‌بندی
این پژوهشگران در انتها به این جمع‌بندی می‌رسند:
کشور با چالش بزرگی در مهار کرونا مواجه شده است. بدون محدود کردن جدی مردم با هم و جلوگیری ار اجتماعات و حتی تعاملات عادی بیم افراد کرونا می‌تواند لطمات جانی زیادی ببار آورد و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی فاجعه باری برای کشور داشته باشد.
باید هر چه سریعتر محدودیت های گسترده و جدی در ارتباطات و تعاملات بین افراد ایجاد کرد و حتی الامکان شرایط ماندن در خانه و کار از خانه را فراهم آورد. در واحدهای خدماتی و تولیدی که اجبار به حضور افراد است باید نهایت دقت در مصون کردن ارتباطات و رعایت بهداشت انجام پذیرد.
انجام و مدیریت شرایط بالا نیازمند یک مدیریت و رهبری مقتدر دارد. فراهم سازی شرایط لازم برای اعمال محدودیت مزبور نیاز به برنامه ریزی و تمهیدات جدی دارد که فقط از یک مدیریتی با قدرت فکری زیاد و همت بلند بر می‌آید.
نظر شما