همشهریانلاین - هما گودرزی: در واقع مردان که به شغلهایی مثل چوپانی و کارهای سخت و شرایط آب هوایی مختلفی که در آن حضور داشتهاند لباسهای بیشتر یا کمتری میپوشیدند. لباس محلی مردان لر شاملکلاه نمدی با سربند، پیراهن، شلوار، سُتِره، شال، گیوه و شولا (برای چوپانان) است.
کلاه نمدی: کلاه لرها از جنس نمد و بلندی آن حدودی ۲۵ تا ۲۸ سانتیمتر است. این نوع کلاه اغلب به رنگ مشکی است و پایین کلاه را دستمال کلاغی ریشهدار می بندند و ریشههای آن را در اطراف سر و صورت میآویزند.
پیراهن: پیراهن مردان لُر برشی ساده دارد. آستینش راسته و گاه با سردست است. یقه این نوع پیراهن در پهلوی گردن و گاه در جلوی آن قرار دارد. چاک این پیراهن (چه در جلو و چه در کنار سینه باشد.) معمولاً تا حدود زیر سینه باز است. رنگ پیراهن اغلب سفید و گاهی رنگین است.
شلوار: شلوار مردان لر دمپای تنگتر از قسمت بالای آن (به ویژه بخش ران) دارد ولی عموماً شلواری گشادی است که کمر آن لیفه دارد و اغلب به رنگ مشکی است.
شال: پارچه بلند و سفیدی است به عرض ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر و به طول ۶ تا ۹ متر و از جنس چلوار، که آن را چند دور به کمر میپیچند و علاوه بر آن در مواقع ضروری از آن بهعنوان کفن یا پیچاندن جای زخم یا طناب نیز استفاده میشود.
ستره : قبای مخصوصی است که اندازه آن تا زیر زانو بوده، بیشتر در مواقع رسمی از آن استفاده میشود و از قدیمیترین نوع پوشاک ایران است.
گیوه: گیوه، نوعی کفش دستساز و محلی است با رویه بافته و کف چرم یا پلاستیکی محکم ضخیم که مردان پا میکنند.
کپنک (فرجی) : یک نوع قبای پشمی محکم و معمولا مورد استفاده چوپانان است. در مواقع جنگ از آن بهعنوان لباس رزم استفاده میکنند، زیرا ترکیب بسیار فشردهای در ساخت آن به کار رفته است.
شولا: چوپانان لر، شولایی از جنس پارچه ضخیم بافت و کلفت که بدون آستین و بلند است، بر روی لباس بر تن میکنند.
چوغا: نوعی بالاپوش مردانه است که بیشتر در منطقه بختیاری لرستان و چهارمحال و بختیاری مورد استفاده قرارگرفته و جنس آن از پشم گوسفند بوده و توسط زنان بختیاری بافته میشود.
نظر شما