دوشنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۱۳:۴۶
۰ نفر

محمد منتظری: از زمانی که جان‌مک‌کین به‌عنوان نامزد حزب جمهوریخواه آمریکا در مرحله نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور برگزیده شد، گمانه‌زنی‌هایی درخصوص گزینه‌های احتمالی که وی به‌عنوان معاون برخواهد گزید، مطرح شده است.

اما پیش‌بینی این مسئله کمی سخت است. منطق و عقل حکم می‌کند که او یک محافظه کار سرسخت را برگزیند تا از این طریق روابط و ارتباط خود را با حزبش مستحکم کند؛‌اما هیچ راهی وجود ندارد که صددرصد مطمئن شویم مک‌کین به این شیوه عمل خواهد کرد.

شاید بتوان گفت تصمیم مک کین در تعیین معاون خود مهم‌ترین تصمیمی‌ است که او باید به‌عنوان نامزد جمهوریخواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری اتخاذ کند. او در واقع باید جانشینی برای خود انتخاب کند.

در حقیقت مردم آمریکا در مرحله نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری به معاون رئیس‌جمهوری هم رای می‌دهند چراکه معاون رئیس‌جمهوری در حقیقت جانشین وی است و این اختیار را دارد که درصورت لزوم وظایف رئیس‌جمهوری را برعهده بگیرد. در انتخابات آمریکا رسم بر این است که معاون رئیس‌جمهوری پیش از برگزاری انتخابات معرفی می‌شود.

در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، معرفی نامزد معاون رئیس‌جمهوری موجب توازن میان جناح های مختلف سیاسی شده و به افزایش مشارکت عمومی در انتخابات کمک می کند.

به‌عنوان مثال، اگر حزبی در یک انتخابات ریاست‌جمهوری یک نامزد جوان و لیبرال مسلک را از منطقه شمال شرقی کشور برای ریاست‌جمهوری معرفی کند، سعی می شود نامزد معاونت از غرب و با گرایشات محافظه کارانه و با سن بالا انتخاب شود تا در نهایت میان تمایلات متعدد داخل حزب نوعی توازن برقرار شود. رای دهندگان نیز با در نظر گرفتن مجموع امتیازات نامزد ریاست‌جمهوری و نامزد معاونت در انتخابات شرکت می کنند.

مک‌کین اما از مشاوران متعددی بهره می‌برد.  به عقیده آنها فهرست گزینه‌های مک کین برای انتخاب معاونش، فهرستی بلند‌بالا است؛ انتخاب معاون رئیس‌جمهوری همیشه اهمیت داشته است.

اما این بار درخصوص مک کین ممکن است از اهمیت بیشتری برخوردار باشد چراکه او ۷۱ ساله است و اگر بتواند در مرحله نهایی انتخابات پیروز شود به‌عنوان پیرترین رئیس‌جمهور آمریکا معرفی خواهد شد.

در میان گزینه‌هایی که برای معاونت مک‌کین مطرح شده است نام چند فرماندار ایالت‌های مختلف آمریکا به چشم می‌خورد که به‌نظر می‌رسد توانایی‌ها و تجربه اجرایی آنها برای معرفی قدرتمندانه خود به‌عنوان مدیری که از خارج از گزینه‌های موجود در واشنگتن به کاخ سفید آمده اند، از نقاط قوت آنها باشد.

برخی از تحلیلگران مسائل آمریکا معتقدند مک کین برای انتخاب معاون خویش ۳ راه پیش روی خود دارد.

با انتخاب یک محافظه‌کار دو آتشه روابط خود را با حزبش تحکیم کند،‌با انتخاب یک معاون محبوب رأی‌دهندگان مستقل را به دست آورد یا اینکه با دخیل کردن عوامل جغرافیایی در تصمیم خود رای برخی دیگر از ایالت‌های آمریکا را که نقش مهم و مؤثری در مرحله نهایی دارند، به‌خود اختصاص ده

. گزینه‌های معاونت مک کین فهرستی طولانی را دربرمی‌گیرد؛ اما در این فهرست نام چند چهره برجسته به چشم می‌خورد.

راب پورتمن: پورتمن مدیر سابق سازمان مدیریت و بودجه آمریکا بوده است. او همچنین به‌مدت یک دهه نماینده ایالت اوهایو_ که یکی از ایالت‌های کلیدی در انتخابات ریاست‌جمهوری است_ در کنگره آمریکا بوده است. او همچنین دوست قدیمی مک‌کین است.

جو لیبرمن: اگر مک کین بخواهد جو لیبرمن را که از دوستان صمیمی اش است و درخصوص مسائل مربوط به سیاست خارجی نظرات کاملا مستقلی دارد انتخاب کند، این انتخاب می‌تواند بیش از آنکه به مک‌کین کمک کند روابط او را با محافظه کاران مخدوش کند. چراکه از دیدگاه محافظه کاران لیبرمن سیاستمداری ضعیف است.

رودی جولیانی: از لحاظ ایدئولوژیک، جولیانی در مقایسه با دیگر  نامزدها جفت هماهنگ و خوبی برای مک کین در پست معاونت رئیس‌جمهوری است. جدای از این او می‌تواند در بسیاری از ایالت‌های کلیدی به نفع مک کین عمل کند و آرای مک‌کین را بالا ببرد. اما مسئله اینجاست که جولیانی موافق با قانون سقط جنین است.

ریک پری: تگزاس یکی از ایالت‌های بسیار مهم برای جمهوریخواهان و ریک پری محسوب می‌شود. پری که از لحاظ عقاید اقتصادی و اجتماعی یک محافظه‌کار است ممکن است بتواند به مک کین کمک کند تا آرا تگزاس را  از آن خود کند. نظریات ضعیف او در بحث مهاجرت خشم محافظه کاران را برانگیخت.

مایک هاکابی: مایک هاکابی سرسخت و کاریزماتیک است و ممکن از سوی جمعیت مذهبی آمریکا حمایت شود. اما واقعیت اینجاست که اکثر محافظه کارانی که از مک کین خوششان نمی‌آید از هاکابی هم خوششان نمی‌آید. بنابراین به‌نظر نمی‌رسد انتخاب وی به‌عنوان معاون رایی به آرا مک‌کین بیفزاید.

هالی باربر: او عقاید تند و رادیکال محافظه‌کارانه دارد. او پیش‌تر رئیس کمیته ملی جمهوریخواهان بود و سمت فرمانداری می‌سی‌سی‌پی را نیز برعهده داشت.
 باربر پس از وقوع توفان کاترینا کارهایی کرد و تصمیماتی گرفت که توجه بسیاری از آمریکایی‌ها را به‌خود جلب کرد.

سارا پالین: او از سال ۲۰۰۶ فرماندار ایالت آلاسکا است. بسیار محبوبیت دارد و بسیار جوان است. پالین محافظه کاری است با عقاید متعادل و میانه‌رو اما از آنجایی‌که تنها تجربه مهم کاری‌اش فرمانداری ایالت آلاسکا بوده است می‌توان گفت برای شغل معاونت رئیس‌جمهوری بسیار کم‌تجربه است.

کالین پاول: پاول یک محافظه کار بسیار میانه رو است و البته برای پست معاونت رئیس‌جمهوری کمی پیر است. پاول از انجام آنچه حقیقتا خواست جمهوریخواهان است ناتوان است. هرچند  او در میان آمریکایی‌ها بسیار محبوب است و در مقایسه با باراک اوباما از جایگاه بسیار محبوب‌تری برخوردار است.

تام ریج: او دوست قدیمی مک کین است و  بیش از یک دهه در کاخ سفید مشغول به کار بوده است. او مدتی هم فرماندار پنسیلوانیا بوده است. او نخستین وزیر امنیت سرزمینی ایالات متحده آمریکا بوده است. از سوی دیگر در کارنامه او نمی‌توان نشانه‌ای مبنی بر یک محافظه کار وفادار و تندرو یافت. او هم روابط نزدیکی با بوش دارد.

تیم پاولنتی: او فرماندار ایالت مینه‌سوتاست که می‌توان گفت ایالت وی یکی از ایالت‌های کلیدی و مهم در مرحله نهایی انتخابات است.اوهم به نسبت جوان است و محافظه کار و از آغاز  نامزدی مک کین، ازاین نامزد جمهوریخواهان در انتخابات اخیر ایالات متحده آمریکا حمایت کرده است.

کاندولیزا رایس: اگرچه شایعات درخصوص نامزدی او برای معاونت مک‌کین تکذیب شد اما به هر حال هنوز نمی‌توان او را از فهرست گزینه‌های مک‌کین خط زد. اگر او به‌عنوان معاون مک‌کین انتخاب شود می‌تواند تاثیر زیادی بر آرای اوباما و هیلاری بگذارد. از سوی دیگر رایس ارتباط بسیار نزدیکی با بوش دارد.

چارلی کرایست: فلوریدا ایالتی بسیار مهم در مرحله نهایی انتخابات است و مک کین درخصوص این ایالت نگرانی‌هایی دارد. به همین دلیل کرایست که از فرمانداران بسیار محبوب در این ایالت است می‌تواند گزینه مورد نظر برای مک کین باشد. اگرچه او از سال ۲۰۰۶ فرماندار این ایالت شده است.

کد خبر 50229

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز