آنقدر عادی و ساده که کمتر کسی به چگونگی آن توجه میکند. ۳۰ آوریل ۲۰۰۸، پانزدهمین سالروز تولد "چگونگی" این "سادگی" است.
در پایان دهه ۱۹۸۰ میلادی، تیم برنرزلی، فیزیکدان انگلیسی و همکار بلژیکی او، روبرت کایلیاو، در مرکز تحقیقات هسته‌ای اروپا (Cern) در ژنو، ایده تشکیل یک شبکه جهانی تبادل اطلاعات را مطرح کردند.
کایلیاو می‌گوید: «ما نیاز به یک استاندارد واحد داشتیم؛ چیزی که آن روز، وجود نداشت. گرچه اینترنت خالی از اطلاعات نبود، اما باید ترمینالها و آدرسهای مشخصی برای این داده ها تعریف میشد. وانگهی دسترسی به اطلاعات نه تنها مجانی نبود که روند بسیار پیچیده ای هم داشت.»
تکلیف مشخص بود. باید سامانه ای واحد برای تبادل اطلاعات تعریف میشد. کایلیاو ادامه میدهد: «ما تصمیم گرفتیم سامانه‌ای را به وجود آوریم که بتوان به کمک آن متنها یا لینکها را پیدا کرد. تیم برنرزلی از اینترنت به عنوان بستر این کار استفاده کرد. در آن زمان بسیاری از مراکز دانشگاهی جهان به اینترنت دسترسی داشتند. نام "شبکه جهانی" را پیش از آنکه طرح به اجرا درآید، انتخاب کرده بودیم»
ورود به دنیایی جدید
برنرزلی در سال ۱۹۸۹ آغاز به نوشتن برنامه مورد نظر کرد. این برنامه بر پایه یک ابرمتن (هایپرتکست) نوشته میشد و به کاربر اینترنتی این امکان را میداد که بدون نوشتن دستورات پیچیده و فراوان، از صفحه ای به صفحه دیگر یا از متنی به متن دیگر برود. با استفاده از یک مرورگر اینترنتی (مثل موزاییک که پیشتاز مرورگرها بود، اینترنت اکسپلورر یا فایرفاکس و...) هم این امکان فراهم میشد که کاربر بتواند اطلاعاتی را بخواند که بر روی یک سرور، در آن سوی جهان ذخیره شده بودند.البته ایده‌های مشابه دیگری نیز در این مورد وجود داشت اما کایلیاو برتری این روش را ساده بودن آن میداند.
حال این امکان فراهم شده بود که صفحه‌ای خاص را به راحتی یافت، به‌طور هدفمند دنبال اطلاعات گشت و با استفاده از لینکها به صفحات دیگر رفت؛ شبکه‌ای به گستردگی جهان، مملو از متنها و صفحات مختلف.
همچنین برای نخستین بار یک تعریف روشن از آدرسهای اینترنتی به‌وجود آمد؛ سامانه‌ای که امروزه هرکس، به‌طور دلخواه از آن استفاده میکند.
اینکه حجم اطلاعات در اینترنت افزایش یابد نکته بسیار مهمی بود. ابداء برنرزلی این امکان را به‌وجود آورد که داده‌ها به ساده‌ترین روش روی اینترنت قرار بگیرند. اگر داده‌ای نباشد، کسی سراغ اینترنت نمیرود و اگر کسی سراغ اینترنت نرود، انگیزه‌ای برای انتشار داده‌ها وجود نخواهد داشت: داستان مرغ و تخممرغ.
WWW عمداً مجانی ارائه شد
سال ۱۹۹۳ ، یعنی پانزده سال پیش بود که مرکز تحقیقات هسته‌ای اروپا، نرم‌افزار WWW را در اینترنت قرار داد. مجانی اما با حق کپی‌رایت. مجانی از این جهت که در دسترس همه باشد و همه بتوانند از اطلاعات شبکه استفاده کنند یا به اطلاعات آن بیافزایند. حق کپی‌رایت هم برای این در نظر گرفته شد که کسی نتواند آن را انحصاری کرده و دسترسی به اطلاعات را منوط به پرداخت پول کند.
به‌دلیل همین مجانی بودن و همگانی بودن است که تعداد کاربران اینترنت در سراسر جهان از ۶۰۴ میلیون نفر در سال ۲۰۰۲ به یک میلیارد و ۳۰۹ میلیون نفر در سال ۲۰۰۷ رسید. پیشبینی‌ها نشان میدهد که این تعداد در سال ۲۰۱۰ به یک میلیارد و ۶۴۱ میلیون کاربر خواهد رسید.
منبع: دویچه وله
