مصطفی عبداللطیف مشتت شناخته شده به مصطفی کاظمی زادهٔ ۱۹۶۷ در بغداد، سیاستمدار، حقوقدان و نخستوزیر عراق بود که از می ۲۰۲۰ تا اکتبر ۲۰۲۲ این سمت را برعهده داشت. او همچنین سرپرست پیشین سرویس اطلاعات ملی عراق بود که از ژوئن سال ۲۰۱۶ و با تلاشهای اطلاعاتی برای پشتیبانی از امنیت داخلی عراق و دستیابی به دستورکار سیاست خارجی در این جایگاه حضور داشت.
الکاظمی مدتی به عنوان ستون نویس و سردبیر بخش عراق المانیتور بینالمللی کار می کرد. مقالات وی با هدف بالابردن روحیه صلح، مشارکت اجتماعی در عراق و نمایش آینده و موقعیت تاریخی مناسبی برای کشور و افشای پشت پرده ناکامی ها و سردرگمی ها با تاکید بر تجربه سیستم های سیاسی و راه های رفع آن بود. او همچنین در طول زندگی حرفه ای خود کتاب هایی نیز منتشر کرده است که مهمترین آنها کتابی با عنوان «مسئله عراق؛ آشتی بین گذشته و آینده» است.
الکاظمی به عنوان یک چهره مخالفت رژیم صدام ، مدتی را در تبعید بود. در واقع اوایل دهه ۱۹۸۰ به دنبال صدور حکم اعدام علیه اش به دلیل وابستگی به حزب الدعوه اسلامی عراق، کشور را ترک کرد.
طبق گزارش هایی که در رسانههای عراق منتشر شده، او در دهه ۸۰ به حزب الدعوه اسلامی عراق پیوسته است. وی همان زمان با دختر مهدی العلاق از رهبران حزب الدعوه ازدواج کرد. از این رو به عنوان چهره نزدیک به حزب الدعوه شناخته شده است.
الکاظمی تا سال ۲۰۱۶ از جایگاه ممتازی در ساختار حاکمیت عراق بهره مند نبود تا اینکه در این سال با حکم حیدرالعبادی نخست وزیر پیشین عراق به ریاست سرویس اطلاعاتی عراق انتخاب شد.
الکاظمی همچنین بنیاد گفتگوی انسان دوستانه از بغداد تا لندن را مدیریت کرده است. این سازمان نیز در پی کاهش شکاف بین تمدن ها بوده است. با این اوصاف مشاهده می شود که الکاظمی با اینکه شیعه است و با دختر یکی از رهبران وقت الدعوه ازدواج کرده، لکن تقریبا فعالیت های وی بین المللی و با کشورهای غربی بوده است.
گرچه گفته می شود که او دارای تابعیت دوگانه است اما برخی از روزنامه نگاران عراقی تاکید کرده اند که او فقط دارای تابعیت عراقی است و هیچ تابعیت دیگری ندارد.
وی در سال ۲۰۱۴ توانست مدرک کارشناسی رشته حقوق را از یکی دانشگاه های خصوصی در عراق دریافت کند. الکاظمی در طول دوران معارضه علیه رژیم صدام به عنوان یک خبرنگار معارض شناخته می شد.
از او به عنوان یکی از روزنامه نگاران در رسوایی رژیم صدام در سطح بین المللی یاد می شود.
تاکنون چند کتاب به رشته تحریر درآورده و ادعا می شود که اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۰ یکی از کتاب های او را به عنوان بهترین کتاب یک پناهنده سیاسی برگزیده است.
الکاظمی بعد از ۲۰۰۳ وارد عراق شد و در سلیمانیه به کار رسانهای خود ادامه داد و در همین برهه نیز رابطه خوبی با دو حزب عمده کردستان (دموکرات و اتحادیه میهنی) برقرار کرد.
نخست وزیر جدید مامور تشکیل دولت، بعد از ورود به عراق در بخش رسانهای در زمینه همزیستی اقوام و طوایف مختلف عراق مقالههایی به رشته تحریر درآورده است.
او در ۲۰۰۷ با همکاری «برهم صالح» رییس جمهوری کنونی عراق، نشریه ای به نام «الاسبوعیه» (هفته نامه) را منتشر کرد.
وی در طول ۱۵ سال قبل از اینکه رئیس سرویس اطلاعاتی عراق بشود روی حل مناشقات داخلی متمرکز شده بود.
الکاظمی در ایام معارضه مدیرعامل بنیاد «الذاکره العراقیه» (حافظه عراق) بود که برای مستند سازی و بایگانی جنایات رژیم صدام تاسیس شد، بر همین اساس گفته میشود که او در زمینه تهیه اسناد به ویژه فیلم از قربانیان جنایات رژیم سابق تجربه زیادی دارد. این اقدام به او تجربه ای گرانسنگ در مستند سازی، شهادت ها و جمع آوری فیلم ها داده و همچنین منجر به همکاری با تیم های مختلف در چندین کشور شده است.
الکاظمی پس از مدتی مدیر بنیاد «الحوار الانسانی» (گفتمان بشری) شد که یک بنیاد مستقل برای حل اختلافات اجتماعی و فرهنگی و رواج گفت و گو برای حل بحرانها به جای استفاده از خشونت است.
با توجه به تجربهای که این چهره در زمینههای جمع آوری و طبقه بندی اطلاعات دارد، حیدر العبادی نخست وزیر (۲۰۱۴ – ۲۰۱۸) او را در ۷ ژوئن ۲۰۱۶ (۱۸ خرداد ۹۵) به عنوان رییس سازمان امنیت و اطلاعات عراق برگزید.
گفته می شود که الکاظمی از وقتی مسوولیت سازمان اطلاعات و امنیت عراق را برعهده گرفته، نقش و اثرگذاری آمریکا به ویژه سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا (سیا) را بر این سازمان امنیتی عراق کاست. از مهمترین اقدامات او در این سازمان، حذف شعبهای به عنوان «شعبه ایران» بوده که سازمان سیا در آن ایجاد کرده بود.
برخی رسانهها از الکاظمی به عنوان «مرد در سایه» یا «مرد علاقه مند شدید به ارتش های سایبری» یاد میکنند.
سایت عراقی «کتابات» معتقد است که الکاظمی در پی ایجاد سایتهای خبری متعدد مانند «الزمان پرس، الزوراء پرس، صوت سامراء، احرار العراق، موسوعه العراق، سومر نیوز، العراق الان، اسکای پرس و المدی پرس» است و هدف همه آنها اعطای تصویری زیبا از الکاظمی بوده است.
با وجود همه اینها، از الکاظمی به عنوان دوست نزدیک ایران و آمریکا یاد میشود و برخی معتقدند که میتواند در کاهش تنش بین ایران و آمریکا نقش ایفا کند.
حذف شعبه ایران در سازمان امنیت و اطلاعات عراق که سازمان سیا آمریکا در ۲۰۰۴ ایجاد کرده بود نیز یکی از مواردی است که گفته می شود علاقه الکاظمی را به جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد.
الکاظمی از فوریه گذشته که رایزنی فراکسیون های شیعه برای انتخاب نامزد اصلح پست نخست وزیری مطرح شده، نامش به عنوان یکی از کاندیداهای مهم مطرح بوده است.
جریان حکمت به رهبری سید عمار حکیم نام او را به عنوان نامزد نخست وزیری مطرح کرد اما به دلیل نبود اجماع در دور اول رایزنی ها الکاظمی از پذیرش این مسوولیت خودداری کرد اما در پی اجماع ایجاد شده اخیر او حاضر به تصدی این پست شده است.
بعد از اعلام انصراف «عدنان الزرفی»، برهم صالح رییس جمهوری به درخواست فراکسیون های عمده شیعه در پارلمان، الکاظمی را مامور تشکیل دولت کرده تا جایگزین «عادل عبدالمهدی» شود.
بدین ترتیب مصطفی الکاظمی پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۹ (۹آوریل ۲۰۲۰) به پست نخست وزیری عراق رسید.
دولت الکاظمی عمر کوتاه یکساله خواهد داشت و ظرف این مدت باید فضا را برای انتخابات زودهنگام پارلمانی فراهم و همچنین قانون بودجه ۲۰۲۰ را تهیه و به پارلمان ارائه کند.
تلاش ناموفق برای ترور
در ساعات اولیه ۷ نوامبر ۲۰۲۱ (۱۶ آبان ۱۴۰۰)، یک پهپاد انفجاری محل سکونت مصطفی الکاظمی در منطقه سبز بغداد را مورد هدف قرار داد ولی او جان سالم به در برد.
آخرین بروزرسانی Jan ۴, ۲۰۲۳ - چهارشنبه ۱۴ دی ۱۴۰۱
نظر شما