حدادی در حالی به کسب مدال المپیک امیدوار است که حرکت صعودی خود را از سال ۲۰۰۵ آغاز کرده.
او در این سال ۵ مدال طلا از مسابقات قزاقستان، مینسک بلاروس، دوحه قطر، این‌چوان کره‌جنوبی و بازی‌های غرب آسیا به دست آورده و به دنبال آن در سال ۲۰۰۶، همچنان به موفقیت‌های خود ادامه می‌دهد؛ مدال طلای قهرمانی در بلاروس و نشان طلای بازی‌های آسیایی دوحه.
سال ۲۰۰۶ اما سال موفقیت دوومیدانی ایران است. آن جایی که احسان حدادی برای اولین بار در جام‌جهانی دوومیدانی آتن به مدال نقره دست یافت. این آغاز راه برای المپیک پکن است.
او در سال ۲۰۰۷ با پرتاب ۶۷.۸۸ رکورددار آسیا می‌شود. در این سال بود که او باز هم در بلاروس ۶۷.۹۵ متر، رکورد آسیایی خود را ارتقا می‌دهد. البته حدادی در مسابقات قهرمانی جهان در اوزاکای ژاپن ناموفق ظاهر شد.
او در این رابطه می‌گوید: «تصور من این بود که یک شروع خوب می‌تواند مدال جهانی را به همراه بیاورد، اما در اوزاکا در اثر یک بی‌احتیاطی سرما خوردم و از کسب موفقیت بازماندم.»
کسب جایزه ۳۰ هزار دلاری حدادی ۴ شب قبل در دوحه قطر بازهم به میدان رفت. بهانه حضور او این بار شرکت در رقابت‌های جایزه بزرگ دوحه بود. مسابقاتی که او از زمستان گذشته برای شرکت در آن برنامه‌ریزی کرده بود و اتفاقاً برنامه‌ریزی خوبی هم داشت.
او در آنجا در کنار ۷ پرتابگر خوب جهان قرار گرفته بود و رقبای خوبی از کشورهای لهستان، مجارستان، اوکراین و قطر را در کنار خود می‌دید. حدادی اما نگاهی ویژه به این میدان داشت و آهسته و باآرامش کارش را شروع کرد.
پرتابگر جوان ایرانی ابتدا ۶۵ متر و ۸۹ سانتی‌متر را پرتاب کرد که این پرتاب نمی‌توانست برایش دستاوردی داشته باشد. او برای دومین‌بار حتی رکوردی بالای ۹۸ متر هم داشت که داوران آن را خطا گرفتند و در نهایت همه چیز در پرتاب سوم خلاصه شد که حدادی این بار با آرامش کامل رکورد ۶۷ متر و ۳۰ سانتی‌متر را برای خود ثبت کرد و به قول خودش رکوردی راضی‌کننده برای وی بود.
مالاچوفسکی نزدیکترین رقیب احسان حدادی در قطر بود اما این پرتابگر لهستانی هرچه تلاش کرد به رکوردی بهتر از ۶۶ متر و ۳۶ سانتی‌متر دست نیافت و سرانجام به مدال نقره راضی شد.
نفر سوم هم کوآگوی مجاری بود که پرتابی بهتر از ۶۴ متر و ۷۰ سانتی‌متر نداشت و با همین پرتاب هم مدال برنز را از آن خود کرد.
قهرمان پرتاب دیسک آسیا که خود را برای حضوری موفق در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن آماده می‌کند، بعد از کسب مدال طلای مسابقات جایزه بزرگ قطر که یک جایزه نقدی ۳۰ هزار دلاری هم برایش به ارمغان آورد، با اشاره به این نکته که مربی‌اش از عملکرد او در قطر راضی است، گفت: «سال گذشته در همین زمان رکوردم 65 متر بود، اما تمریناتم خیلی کم بود. حالا تمرینات خود را بیشتر کرده‌ام و به همین دلیل به رکورد بهتری نیز دست یافتم.»
هدفم رکورد بالای ۶۸ متر است
حالا نگاه حدادی به کسب مدال در المپیک پکن خیلی جدی‌تر از گذشته است. او می‌گوید: «اگر بتوانم با همین رکورد به المپیک برسم، مدالم قطعی است. امیدوارم بتوانم این شرایط را با شروع بازی‌های المپیک حفظ کنم.»
این گفته حدادی البته درحالی است که در آخرین جدول رکوردگیری‌های ثبت شده در پرتاب دیسک جهان، ۶ نفر از پرتابگران دنیا رکوردهایی بالاتر از ۶۷.۳۰ متر را به‌نام خود ثبت کرده‌اند.
درحال حاضر رکورد جهانی این رشته ۷۲.۰۲ متر است و حدادی اگر بخواهد آن گونه که خودش اعلام کرده در المپیک روی سکو برود، قطعاً باید رکوردی بالای ۶۸ را ثبت کند.
او به آینده خیلی امیدوار است: «هدف من پرتاب ۶۸ متری در المپیک است. باید بالای ۶۸ متر را پرتاب کنم تا شانس مدال المپیک داشته باشم.»
رکورددار پرتاب دیسک ایران و آسیا از ۸ ماه قبل تاکنون ۴ هزار بار در تمرینات پرتاب دیسک داشته است. این نشان می‌دهد که فشار زیادی را متحمل می‌شود.
با این حال او بعد از کسب مدال طلای مسابقات جایزه بزرگ قطر به خبرنگاران گفت: «باوجود تحمل تمرینات سنگین هنوز بدنم به فرم ایده‌آل نزدیک نشده است.»
معنی این حرف این است که او با گذر از مراحل تمرینی پرفشار روزهای نزدیک به بازی‌های المپیک و زمانی که تمرینات سرعتی خود را به پایان برساند، به رکورد مورد نظرش خواهد رسید. رکوردی بالای ۶۸ متر که او با آن قول مدال المپیک را داده است.
