اکبر ترکان مدیر امور برنامهریزی وزارت نفت اگرچه این تعبیر را تایید نمیکند اما چندان هم دور از احتمال عنوان نمیکند.
در حال حاضر شرکت فرانسوی توتال و شرکت انگلیسی هلندی شل اعلام کردهاند که در رابطه با طرحهایی که پیشتر با وزارت نفت به امضای توافقنامه نشسته بودند، اقدامی نخواهند کرد.
این در حالی است که غلامحسین نوذری وزیر نفت دوم احمدینژاد اعلام کرده بود توتال برای حضور در پارسجنوبی تا 10 خرداد مهلت دارد و شل نیز باید هر چه زودتر تکلیف طرح ساخت کارخانه الان جی را روشن سازد. توتال و شل در ماههای گذشته هرگز واکنشی در خورتامل به سخنان وزیر نفت نشان نداده اما نسبت به تکلیف خود نیز موضعی رسمی نگرفتند. هم اکنون که فشارهای بینالمللی به ویژه از سوی اتحادیه اروپا بیشتر شده است، شل اعلام انصراف از طرحهای پیشین کرده ولی توتال تاکید کرده که همچنان در ایران باقی خواهد ماند.
رویترز روز گذشته نوشت: شرکت توتال فرانسه اعلام کرده است که با وجود خروج شرکت شل از طرح الانجی پارس در مرحله 13 میدان گازی پارس جنوبی، این شرکت همچنان به مشارکت در توسعه میدان گازی پارس جنوبی علاقهمند است. یکی از مقامات توتال پیش از این در حاشیه سیزدهمین نمایشگاه بینالمللی نفت، گاز و پتروشیمی تهران به خبرنگاران گفته بود که این شرکت نمیتواند تا تاریخ مقرر نسبت به حضور خود در پارس جنوبی اعلام موضع کند. شنیدهها حاکی است که مقامات شرکت شل در تهران در حال پیگیری مذاکراتی با مسئولان عالی رتبه نفت بوده و همچنان تردیدهای بسیاری از هر دو طرف برای رسیدن به نتیجه قطعی پابرجاست. با این حال فرانسویها که میدانند در چنین شرایطی دولتمردان جمهوری اسلامی به حضور آنان در کشور نیازمندند با صبوری به نظاره جریانات سیاسی بینالملل و واکنشهای ایران نشستهاند.
توتال آگاه است که وزیر نفت احمدینژاد چنان درخصوص مذاکره با ترکمنستان درباره واردات گاز کوتاه آمد و گفتههای گذشته را فراموش کرد که سخنان تهدیدآمیز گهگاهی خود در باره جایگزین ساختن نیروهای داخلی را نیز به باد خواهد سپرد. پس از همین روی است که کریستوف مارگری مدیر اجرایی شرکت توتال در مصاحبه با خبرنگار رویترز میگوید:« در کوتاه مدت به سختی میتوان یک وضعیت برد - برد را تجربه کرد اما ما به ایرانیها گفتهایم در درازمدت به فعالیت در ایران علاقهمند هستیم.»
فرانسویها که به تازگی شاهد قرارداد خرید گاز سوئیس از جمهوری اسلامی بوده اند، امیدوارند که برخلاف همه جنجالهای تبلیغی و اجرایی قطعنامههای شورای امنیت، بتوانند سهمی از طرحهای نفت و گاز ایران را بهخود اختصاص داده و زمینه را برای حضور پر رنگتر فراهم سازند. توتال در دولت سید محمد خاتمی از جمله نخستین شرکتهای اروپایی بود که به پارس جنوبی وارد شد و بهعنوان پیمانکار مادر تخصصی به توسعه فازهای 2 و 3 این میدان مشترک گازی پرداخت. توتال که این دو مرحله را بهعنوان برگ برنده وزارت نفت دولت اصلاحات تقدیم به رئیسجمهوری وقت کرد، حالا برای تداوم حضور در پارس جنوبی با شرایط ویژهای روبهرو است.
شرکتهای صاحب نام از تحریمهای ایالات متحده هراس دارند و بر این اساس در مناقصههای بینالمللی وزارت نفت جمهوری اسلامی حضور نمییابند و اینگونه است که بیشتر طرحها به چین و مالزی و هند سپرده میشود. در فقدان حضور شرکتهای آمریکایی چون اگزون موبیل و هالیبرتون در ایران، صاحبنامهای اروپایی چون استات اویل، انی و توتال و شل به ایران آمده بودند. در حال حاضر اما نوبت به شرکتهای ویتنامی رسیده و شاید با پیوستن روسیه به تحریمکنندگان ایران حضور گسپروم هم در طرحهای توسعه میدانهای نفت و گاز ایران با اما و اگرها مواجه باشد. به گفته بسیاری از کارشناسان اقتصادی، درحال حاضر بهترین شرایط برای این دو شرکت مهیا شده است تا نسبت به امتیاز خواهیهای بیشتر اقدام کنند. همچنین بعید است که تا پیش از برگزاری و اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا، قراردادی با دولت جمهوری اسلامی منعقد شود