به گزارش همشهریآنلاین به نقل از آرمان ملی، محمدتقی فاضلمیبدی محقق و پژوهشگر حوزه علمیه قم در یادداشتی نوشت: رئیس مجلس در سخنرانی خود از دکتر ظریف میخواهد کاری کند که پولها از کشورهای خارجی به ایران برگردد! آیا رئیس مجلس نمیداند چرا پول از خارج به داخل کشور بازنمیگردد؟ وقتی مجمع تشخیص مصلحت نظام FATF را تصویب نکرد و در برابر دولت ایستادگی کرد، درحالی که همه کارشناسان عدمتصویب این لوایح را به نفع کشور نمیدانستند در نتیجه امکان بازگشت پول از طریق بانک به کشور وجود ندارد.
پولهایی که در عراق، هندوستان و کره و سایر کشورها داریم، اگر خورده نشود، ممکن است در مقابلش غذا و دارو دریافت کنیم. سوال این است چه کسی باعث شده پولها به کشور بازنگردد و چه کسی مانع شده است؟ وزیر خارجه یا دولت که خواستار تصویب لوایح مربوطه بودهاند؟ بنابراین اگر بخواهیم مشکلات را بر سر وزیر خارجه، وزیر نفت و دولت آوار کنیم، فرار به جلوست.
یعنی میخواهیم در آینده رئیسجمهوری درست کنیم که همه مشکلات کشور را حل کند. اگر این مجلس دلش به حال ملت میسوخت در کنار دولت قرار میگرفت، همگام و همگون میشد و با هم تبادل نظر و برای مشکلات برنامهریزی میکردند. مساله گرانی ارز و سکه تنها متوجه وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی نیست. ممکن است بتوانند اوضاع را کمی بهتر کنند و نکرده باشند ولی کشوری که اساسش بر تحریم خارجی است و از طریق مبادلات بانکی تحریم است، نفتش خریدار ندارد، بنابراین پیداست که ارزش پول ملی سقوط میکند و تورم بالا میرود.
وقتی چهار دیوار کشور روی ارزهای خارجی بسته است و تبادل کالا و صادرات به سختی انجام میشود و اگر هم انجام شود، پول به سختی برمیگردد، طبیعی است که کشور با مشکلات مواجه میشود. اینکه مجلس اخطار خروج از NPT را میدهد و میخواهد در برابر دنیا بایستد، پیداست که راه به جای بدتری خواهد برد و از الان که اینطور در تقابل با دولت قرار گرفته تا آخر سال زیانهای بزرگی بر کشور وارد خواهد کرد. غافل از اینکه تا سیاستهای کلان و رویکردهای سیاسی کلان را عوض نکنیم، همینطور درگیر تورم و گرانی ارز و مسابقه در بازار سکه و خودرو هستیم که اختلاس و رانتخواری و سوء استفادههای مالی دیگری را به دنبال دارد.
بنابراین باید رویکردهای دیپلماتیک کلان را عوض کنیم و با دنیا وارد گفتوگو شویم تا بتوانیم مسائل اقتصادیمان را حل کنیم. مشکلات کنونی اقتصادی کشور ناشی از مشکلات سیاسی ماست و مشکلات سیاسی هم تنها دست دولت نیست. ممکن است دولت در برخی مواقع قصوری کرده باشد ولی دولتی است که در مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام و قوای انتخابی یا انتصابی دیگر هستند، چندان موفق نمیشود. سکان اجرایی کشور هشت سال دست احمدینژاد، منتخب همین آقایان بود. اکثر مصیبتهایی که الان گریبانمان را گرفته و تحریمهای شورای امنیت و قطعنامههایی که صادر شده از جانب همان کسی است که قطعنامهها را کاغذپاره میخواند.
فراموش نکنیم مملکت از دست چه کسی به دست دکتر روحانی رسیده والا در زمان دولت اصلاحات قیمتها کنترل شده بود و با دنیا تعامل و گفتوگو داشتیم. با روی کار آمدن احمدینژاد مثل مجلس الان شاهد خیز افراطگونهای بودیم که به عنوان سرباز انقلابی میخواست ادبیات انقلاب را زنده کند، ولی مملکت را به سمت و سویی برد که به این سادگیها دیگر برنمیگردد. به نظر میرسد مجلس الان همان کاری را میکند که دولت احمدینژاد کرد.
البته پشت پرده کسانی هستند که منافعشان در همین است و اگر بهسامان و قانون درست برگردیم و مبادلات بانکی داشته باشیم، ممکن است نتوانند سوءاستفاده کنند. بهرغم بالا رفتن نرخ ارز و سکه و سقوط ارزش پول ملی عده خاصی پشت پرده منافع خود را میبرند و مافیای اقتصادی و سیاسی کار خودش را میکند، درحالی که نه دلش برای کشور و منافع ملی سوخته و نه برای تاریخ و فرهنگ این مملکت. در روزهایی که دنیا درگیر بیماری کروناست، روزگار بسیار بدی در کوچه و بازار داریم. مردم توامان درگیر مصیبت تورم و کرونا هستند. تورمی که مقصرش تنها دولت و وزیر خارجه و وزیر نفت نیست، بلکه بیشتر متوجه دیپلماسی کلانی است که توسط گروه تندرو دنبال میشود. سقوط دولت روحانی و روی کار آوردن دولتی شبیهاحمدینژاد کشور را نجات نمیدهد. تنها توهماتی است که آقایان را گرفته است والا باید ادبیات و برخورد بهتری با دولت داشتند.
بیشتر بخوانید :
- انگار وزیر خارجه دشمن در مجلس حضور داشت | رهبری بیشتر از همه ظریف را میشناسند
- اولین واکنش ظریف به حواشی جنجالی حضورش در مجلس | رسم ما در ۷ سال قبل در یکسال آتی هم پابرجا خواهد بود
- جدول | واکنش شخصیتها به تنش مجلس در حضور ظریف | از به طمع انداختن آمریکا تا رفتار خارج از شان مجلس
- واکنش عطاالله مهاجرانی به حمله نمایندگان به ظریف | مقایسه با جلسه استیضاحش در مجلس پنجم
- انتقاد تند سلیمینمین از برخورد نمایندگان با ظریف | نه تعقل دیدم، نه تدبر، نه ادبیات مناسب
نظر شما