«بنز» و «بی‌ام‌و» دو خودروساز مشهور آلمانی که سال‌هاست با تولید خودروهای لوکس، محبوب اقشار ثروتمند و مرفه کشورهای دنیا بوده‌اند، هم‌اکنون با تنگ شدن شرایط تجاری ناچار به کنار گذاشتن دشمنی دیرینه و مذاکره با یکدیگر درخصوص ارزیابی طرح‌های همکاری شده‌اند.
مطمئناً تشکیل شرکت یکپارچه‌ای متشکل از بنز و بی‌ام‌و، ترس سایر رقبای لوکس‌ساز آنها را به‌دنبال خواهد داشت. اما هم‌اکنون بحث فقط درباره تولید مشترک قطعه‌های خودرو یا خریدهای عمده مشترک مواداولیه است و فعلاً خبری از ادغام خطوط تولید دو شرکت نیست.
ولی شاید قدرتمندتر شدن رقبای ژاپنی بنز و بی‌ام‌و که در حال قبضه بازار آمریکا (بازار مهم صادرات بنز و بی‌ام‌و) هستند، این دو شرکت را به ادغام کامل با یکدیگر نیز راضی سازد، امری که هم‌اکنون بعید به نظر می‌رسد.
ولی در صنعت امروزی، چنین احتمالاتی بعید نیست، چراکه چند سال پیش هیچ ناظری گمان نمی‌کرد که دو دشمن دیرینه خودروسازی روزی دور یک میز درباره آغاز طرح های مشترک مذاکره کنند.
هفته پیش اخباری منتشر شد که نشان می‌دهد از یک سال پیش غول‌های خودروسازی آلمان و رقبای قدرتمند سنتی یعنی دایملر مرسدس بنز و بی‌ام‌و مذاکرات ادغام با یکدیگر را آغاز کرده‌اند.
براساس گزارشی که نشریه معتبر وال‌استریت ژورنال به نقل از منابع نزدیک به مذاکرات منتشر ساخت، مدیران هر دو شرکت در حال انجام مذاکراتی برای اجرای مشترک طرح‌های توسعه و تولید قطعات خودرو از قالب‌های صندلی تا سامانه‌های هوای خودرو هستند.
براساس این گزارش، قطعات مشترک با هدف کاهش هزینه‌های تولید برای هر دو شرکت انتخاب خواهند شد. البته مقامات هر دو شرکت تاکید کرده‌اند که هیچ عجله‌ای برای انعقاد یک قرارداد فوری مشارکت با یکدیگر ندارند و فعلاً ادغام دو شرکت به‌صورت طرح -طرح پیش خواهد رفت.
درباره علت تمایل این دو رقیب دیرینه به همکاری با یکدیگر، عوامل گوناگونی برشمرده شده که مهم‌ترین آنها افزایش هزینه مواداولیه خصوصاً فولاد، کاهش ارزش دلار، رو به رکود رفتن بازار خودروی آمریکا (به‌عنوان مهم‌ترین بازار خودروی جهان) و افزایش ضرورت دستیابی به فناوری‌های نوین بهینه‌سازی مصرف سوخت خودرو و کاهش آلایندگی است.
مشکل کاهش سود، هم‌اکنون در میان سایر رقبای بنز و بی‌ام‌و نیز وجود دارد. اما بنز و بی‌ام‌و بر خلاف دیگر رقبای‌شان زیرمجموعه یک شرکت مادر نیستند که اقدام به تولید مشترک قطعات با دیگر شرکت‌های هم‌پایه کنند و بدین ترتیب بخشی از هزینه‌های خود را کاهش دهند.
این در حالی است که آئودی (رقیب دیرینه بنز و بی‌ام‌و) زیرمجموعه فولکس واگن است، ولوو به فورد تعلق دارد و لکسوس نیز از شرکت‌های تابعه تویوتای ژاپن محسوب می‌شود.
آئودی مدت‌هاست از فناوری موتورهای دیزلی فولکس واگن استفاده می‌کند و از خریدهای عمده و مقرون به صرفه‌تر آن بهره می‌برد. فولکس واگن سالانه بیش از ۶ میلیون خودرو تولید می‌کند که ۹۰۰ هزار خودروی آن شامل تولیدات آئودی می‌شود.
همچنین، لکسوس سال‌هاست از فناوری موتورهای هیبریدی تویوتا در خودروهای لوکس خود بهره می‌برد. این مسائل موجب شده که مثلاً در حالی که حاشیه سود عملیاتی آئودی از ۶.۵ درصد در سال ۲۰۰۶ به ۸ درصد در سال گذشته افزایش یافته، در بی‌ام‌و روند معکوسی رخ داده است.
حاشیه سود تولید خودرو در شرکت بی‌ام‌و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ از ۶.۳ درصد به ۶ درصد کاهش یافته که عمدتاً به‌علت افزایش سرمایه‌گذاری این شرکت در فناوری سوخت پاک بوده است.
مزایای همکاری
با عملی شدن طرح همکاری میان بی‌ام‌و و بنز، این دو شرکت می‌توانند علاوه بر بهره بردن از تحقیقات یکدیگر، اقدام به خرید عمده مواداولیه کنند که کاهش هزینه‌ها را برای آنها به‌دنبال خواهد داشت.
خودروسازان آلمانی اخیراً تمرکزشان را بر توسعه سامانه هیبرید ترکیبی با هدف استفاده از این سامانه در نسل آینده خودروهای تولیدی خود معطوف داشته‌اند که افزایش هزینه‌های آنها را به‌دنبال داشته است.اقدام بنز و بی‌ام‌و نشانه نیاز شدید این ۲ تولیدکننده خودروهای لوکس به مقرون به صرفه‌تر کردن تولید و افزایش سود است.
مدیران و مهندسان ارشد و میانی این دو شرکت در حال بحث درباره چگونگی خرید مشترک قطعات خودرو هستند. ۲ طرف همچنین در پی یافت راه‌های همکاری مشترک در تولید موتور نیز هستند که گام بزرگی در ادغام آن ۲ محسوب می‌شوند.
سخنگویان بنز و بی‌ام‌و تلاش دو شرکت برای تولید مشترک قطعات خودرو را تایید اما از اعلام جزئیات خودداری کرده‌اند.
هر دو شرکت تخصص و تبحر جهانی در تولید خودروهای سواری لوکس و خودروهای اسپرت دارند و جالب آنکه سال‌هاست این دو شرکت در تولید این نوع خودروها رقابت شانه‌ای به شانه‌ای با یکدیگر داشته‌اند و همین رقابت شدید مانع از اجرای هر گونه طرح مشترکی میان آن دو شده بود.
مذاکرات کنونی که درباره تولید مشترک قطعات و توسعه فناوری‌های نوین است، می‌تواند به کاهش هزینه هر دو شرکت کمک کند بدون آنکه به اعتبار نام تجاری آن ۲ لطمه‌ای وارد آورد یا مزیت‌های رقابتی آنها را تحت‌تأثیر قرار دهد.
فرایند حرکتی بنز و بی‌ام‌و برای انجام مذاکره درباره مشارکت با یکدیگر از زمانی کلید خورد که نوبرت رایتوفر در تابستان ۲۰۰۶ به مدیریت عاملی بی‌ام‌و برگزیده شد.
وی یک سال پس از آنکه فرمان مدیریتی بی‌ام‌و را در اختیار گرفت، «ایجاد مشارکت در بخش‌های تولید قطعات، سامانه‌های حرکتی و اتاق» را به‌عنوان هدف خود اعلام کرد.
دیتر زچ مدیرعامل دایملر مرسدس بنز نیز پس از آنکه در سال گذشته توانست شرکت کرایسلر را خریداری کند، گام‌هایی در جهت تغییر جایگاه بنز برداشت.
به گفته سخنگوی بی‌ام‌و، ریتوفر، بنز و بی‌ام‌و را «دو تولیدکننده خودروهای سواری» می‌داند و معتقد است قابلیت بسیاری برای مشارکت میان این دو شرکت وجود دارد.
پیش از این نیز مدیران عامل بنز و بی‌ام‌و بر همکاری این دو شرکت با جنرال موتورز برای توسعه فناوری‌های گران‌قیمت موتورهای هیبریدی (چندگانه‌سوز) تاکید کرده بودند. هر دو شرکت بنز و بی‌ام‌و در ماه‌های اخیر با هدف افزایش سوددهی، اقدام به انتصاب مدیرانی کلیدی برای بخش‌های موسوم به «تیم‌های سوددهی» نموده‌اند.
بنز، جرومی گویلن (مدیر سابق بخش تولید کامیون) را به ریاست گروه «نوآوری تجاری» برگزیده و بی‌ام‌و هم یک مدیر مالی از بخش موتورسیکلت خود یعنی فریتز گری را به ریاست واحد مشابه منصوب ساخته است.
رقابتی از ۱۹۳۰
بی‌ام‌و و بنز از دهه ۱۹۳۰ رقبای سرسخت یکدیگر بوده‌اند. بعد از سال ۱۹۵۰ رقابت این دو حادتر شد زیرا در این سال پیشنهاد شرکت اشتوتگارتی بنز برای خرید رقیب کوچکترش یعنی بی‌ام‌و مونیخی رد شد.بی‌ام‌و و بنز در سال‌های اخیر توانستند خود را از ادغام‌های فاجعه‌بارشان رهایی بخشند.
بی‌ام‌و توانست در سال ۲۰۰۰ با دریافت بیش از ۳ میلیارد یورو خود را از شر شرکت انگلیسی روور خلاص کند و بنز نیز در اواسط سال ۲۰۰۷ بالغ بر ۸۰ درصد سهم کرایسلر را (که در سال ۱۹۹۸ با هزینه ۳۶ میلیارد دلاری آن را خریده بود) واگذار کرد.
در گذر زمان
بنز؛ شرکت دایملر بنز در سال ۱۹۲۶ توسط شخصی با نام کارل بنز تاسیس شد. این شرکت در سال ۱۹۸۸ با شرکت دایملر آمریکا ادغام شد و دایملر کرایسلر (بنز) کنونی را پدید آورد.
اما این ادغام، نتوانست به ایجاد یک قدرت خودروسازی اروپایی-آمریکایی منجر شود و بنز در سال گذشته بخشی از سهام کرایسلر را به یک شرکت آمریکایی واگذار کرد و از آن پس نام این شرکت به دایملر تغییر یافت.
درآمد دایملر در سال گذشته به ۹۹ میلیارد دلار رسید و بیش از ۲۷۲ هزار نفر نیز در این شرکت مشغول به کارند. دایملر در سال‌های اخیر جزو ۵ خودروساز بزرگ جهان بوده است.
بی‌ام‌و؛ BMW مخفف عبارت Bavarian Motor Works است. بی‌ام‌و در سال ۱۹۱۳ کار خود را با تولید موتور هواپیما آغاز کرد و در سال ۱۹۲۳ اقدام به تولید موتورسیکلت کرد و از سال ۱۹۲۸ نیز به جرگه تولیدکنندگان خودرو پیوست.
این شرکت هم‌اکنون علاوه بر تولید خودروهای سواری لوکس، اقدام به تولید موتورسیکلت و دوچرخه نیز می‌کند. درآمد این شرکت در سال گذشته ۵۶ میلیارد یورو بود و بیش از ۱۰۷ هزار نفر در آن مشغول به کارند.
بی‌ام‌و در سال‌های اخیر جزو ۱۳ خودروساز بزرگ جهان محسوب می‌شده است.
