به گزارش همشهری آنلاین، کیهان نوشت: روزنامه زنجیره‌ای آرمان در نوشته‌ای با عنوان «تکرار ۲ خرداد ۷۶ در ۱۴۰۰» نوشت: یکسال تا پایان دولت یازدهم و جلوس حسن روحانی بر کرسی ریاست‌جمهوری باقی مانده است، به همین دلیل، گمانه‌زنی‌ها درباره رئیس‌جمهور سیزدهم از هم‌اکنون در جریان است. شاید انتخابات ۱۴۰۰ را بتوان انتخاباتی مبهم دانست. از سوی دیگر نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که بخشی از اصلاح‌طلبان ناامیدترین گروه برای نشاندن کاندیدای خود بر کرسی ریاست‌جمهوری هستند.
از سوی دیگر همگان شاهد بودند از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۴ جریان اصلاحات برای معرفی کاندیدا مانعی در مقابل نداشت اما مهم آن بود که این کاندیداها هر یک به دلیلی از سوی شورای نگهبان از لیست کاندیداها حذف می‌شدند، حتی آیت‌ا... هاشمی‌رفسنجانی با آن سبقه مدیریتی مشهود نتوانست در سال ۹۲ جواز حضور در انتخابات به‌عنوان کاندیدا را دریافت کند؛ بنابراین ساده‌انگاری است اگر تصور شود کاندیداهای جریان اصلاحات همانند سال ۷۶ می‌توانند در عرصه حضور داشته باشند.
اصلاح‌طلبان قائل به حذف و کنار رفتن از عرصه نیستند چراکه در انتخابات ۱۳۷۶ مشابه شرایط فعلی را تجربه کرده بودند، بدین شکل که تلاش زیادی صورت گرفت تا به جامعه چنین القا شود ناطق نوری گزینه اصلح و موردتایید است اما در نهایت رای مردم به نام کاندیدای رقیب او به صندوق ریخته شد. تکرار ۲ خرداد ۷۶ در سال ۱۴۰۰ مستلزم معرفی کاندیداهایی از سوی اصلاح‌طلبان است که به تایید شورای نگهبان برسد.
اصلاح‌طلبان با درک برنامه رقیب برای حذف پله‌به‌پله آنها از کرسی‌های تاثیرگذار در اصلاح کشور برنامه‌ای برای تحریم یا عدم معرفی کاندیدا برای انتخابات ۱۴۰۰ ندارند و حتی برخی از آنها تاکید دارند که برخلاف سال‌های ۹۲ و ۹۶ که از حسن روحانی به عنوان چهره اصولگرای اعتدالی حمایت کردند قصد ائتلاف با جریانی را ندارند و به‌طور مسلم کاندیداهای آنها دارای شناسنامه اصلاح‌طلبی خواهد بود.
آرزو اندیشی و روحیه درمانی این روزنامه در حالی است که اولاً طیف موسوم به چپ (که خاتمی نامزد آن بود) در سال ۷۶ خود را منتقد وضع موجود و دولت مستقر جا زده بود؛ هر چند که پنهانی با کارگزاران به ائتلاف رسیده بود.
اما امروز مردم کارکرد پرخسارت طیف ائتلافی مذکور در دولت و مجلس دهم را به وضوح مشاهده کرده‌اند و اتفاقاً بخش عمده‌ای از مصائبی را که بر سرشان آمده زیر سر «تکرار»های مشخص خاتمی می‌دانند.
ثانیاً طیف یاد شده در سال ۹۲ محمدرضا عارف و در سال ۹۶ جهانگیری را درون گود رقابت داشتند اما هر دو بار طبق نظرسنجی‌ها یقین کردند نامزد آنها ۸ تا ۱۰ درصد رأی بیشتر ندارد. این واقعیت در انتخابات مجلس، به واسطه بی‌اعتنایی مردم به نامزدهای اصلاح‌طلبان به ویژه در تهران کاملاً خودنمایی کرد.
با این اوصاف می‌توان گفت انتخابات ۱۴۰۰، نه شبیه انتخابات ۷۶ بلکه شبیه انتخابات ۸۴ است.
نظر شما