انتقاد مدیر عامل اسبق باغ وحش ارم از جایگاه شامپانزه‌های ارم

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس،‌ در پی تشکیل کمپین مردمی «درخواست کمک شامپانزه‌های ارم از مردم» در «فارس من» و انتشار گزارشی از تصاویر مربوط به جایگاه‌های سرپوشیده شامپانزه‌های ارم در خبرگزاری فارس (سلول‌های انفرادی برای ۸ شامپانزه‌ در ارم)، همچنین انتشار گزارش «دامپزشکی که شامپانزه در قفس را تنها نگذاشت»، ایرج جهانگیر در گفت‌وگو با این خبرگزاری اظهار کرد: یک کارشناس محیط زیست در مصاحبه‌ای مدعی شده بود جایگاه ۳ در ۳ برای شامپانزه‌ها مناسب است در حالی که هر مخاطب عادی هم متوجه می‌شود که چنین جایی فقط یک سلول انفرادی است و به هیچ عنوان مناسب نگهداری از اجتماعی‌ترین گونه و شبیه‌ترین گونه به انسان از نظر ژنتیکی نیست.

وی ادامه داد: شامپانزه‌ها بیش از سایر حیوانات متوجه درد و رنج می‌شوند و تحمل فشارها ناشی از جای نامناسب و جایگاه غیر استاندارد چون فضای سیمانی و سرامیکی ۳ در ۳ متر برای آنها دردآورتر است و از این موقعیت رنج بیشتری به آنها تحمیل می‌شود.   

مدیرعامل اسبق ارم خاطر نشان کرد: جایگاه شامپانزه‌های ارم چه فضای باز و چه بخش سرپوشیده آنها به هیج عنوان مناسب نیست و این موضوع توسط مردم هم قابل تشخیص است، البته مردم اجازه بازدید از بخش سرپوشیده را نداشتند.

جهانگیر با طرح این موضوع که در هیئت مدیره ارم و باغ وحش بارها و بارها  موضوع تغییر جایگاه شامپانزه‌ها و اعتبار لازم را بررسی کرد، افزود: با وجود موافقت‌ها اعتبار لازم و اقدام و حمایت جدی برای شامپانزه‌ها انجام نشد و این موضوع تا زمانی که مدیریت ارم بر عهده من بود پیگیری شد؛ با وجود همه تلاش‌ها و پیگیری‌ها متاسفانه اعتبار لازم از طرف مقامات بالادست تامین نشد که این تلاش تا زمان حضور بنده ادامه داشت. 

وی در رابطه با باران و خبر بازگشت او به ارم هم گفت: از زمان تولد نارس باران شاهد تمام ماجرا بودم، نه فقط من که خبرنگاران هم از تولد یک بچه شامپانزه پس از ۱۶ سال خوشحال شدند و خبر آن را منتشر کردند. آن زمان در حالی که کمترین امید را به زنده ماندن باران داشتیم لطف خداوند و سرنوشت او بر چشیدن طعم خوش حیات بود و تلاش و محبت شبانه‌روزی دکتر ایمان معماریان معجزه خدا مبنی بر زنده ماندن این طفل بسیار کوچک شد.

مدیرعامل اسبق ارم که خاطره‌هایی بسیار زیبا از رشد و بالندگی باران کوچک دارد، ادامه داد: فداکاری و علاقه ایمان معماریان به حیوانات در ارم و کمک‌های تخصصی و حمایت‌های جدی مادی و معنوی دامپزشک وقت ارم بر کسی پوشیده نیست و او به صورت داوطلبانه تمام هزینه‌های نگهداری باران را تقبل می‌کرد و می‌دانست که اگر به آن بچه کوچک کمک نکند، خواهد مُرد.

جهانگیر یادآور شد: به دلیل وزن کم و تولد بسیار زود هنگام در ۶ ماهگی و عدم پذیرش در گروه و عدم امکان زنده ماندن باران نارس، در آن شرایط هیچ راهی جز مراقبت تمام و کمال و ۲۴ ساعته از او وجود نداشت و اگر معماریان از این کار دریغ کرده بود امروز اصلا باران وجود نداشت.