و همچنین کمتر باعث آلودگی محیط زیست می‌شوند. به گزارش لایوساینس تی‌ان‌تی (TNT)، آردی ایکس(RDX) و سایر مواد منفجره‌ای که به طور معمول برای امور نظامی یا صنعتی به کار می‌روند، اغلب هنگام انفجار گازهای سمی تولید می‌کنند که محیط زیست را آلوده می کنند.
به علاوه خود این مواد منفجره سمی هستند و در موارد انفجار ناکامل یا عدم انفجار به محیط زیست راه پیدا می‌کنند و باعث آلودگی آن می‌شوند.
حمل و نقل این مواد نیز بسیار خطرناک است، چرا که این مواد بسیار به محر‌ک‌های فیزیکی مانند ضربات سخت و یا جرقه‌های الکتریکی حساس هستند و ممکن است منفجر شوند.
دانشمندان آلمانی برای این که مواد منفجره را بی‌خطرتر کنند و از آلودگی محیط زیست بوسیله آنها جلوگیری کنند، به گروهی از مواد شیمیایی به نام تترازول‌ها روی آورده‌اند. این مواد بر خلاف تی‌انی‌تی و سایر مواد منفجره متعارف بیشتر انرژی انفجاری خود را از نیتروژن به دست می‌آورند، و نه کربن.
آزمایش بمب‌های کوچکی که از دو نوع از این تترازول‌ها ساخته‌شده‌اند و اختصارا HBT و G2ZT نامیده می‌شوند، نتایج امیدوارکننده‌‌ای داشته است. ثابت شده است که این مواد نسبت به مواد منفجره معمول کمتر به صورت تصادف منفجر می‌شوند.
به گفته توماس کلاپوتکه شیمی‌دانی از دانشگاه مونیخ در آلمان که در این طرح شرکت دارد، انفجارهای آزمایشی این مواد نشان داد که G2ZT به همان اندازه تی‌ان‌تی قدرتمند است و HBT قوی‌تر از تی‌ان‌تی است و قدرتی معادل آر‌دی‌ایکس دارد.
آزمایش‌های اولیه همچنین بیانگر آن بوده است که این دو ماده نسبت به مواد منفجره معمول پس از انفجار مواد سمی کمتری تولید می‌کنند. با این وجود مقداری گاز خطرناک سیانید هیدروژن پس از انفجار آنها تولید می‌شود. اما کلاپوتکه می‌گوید با مخلوط کردن این ترکیبات با مواد اکسیدکننده نه تنها می‌توان از تولید سیانید هیدروژن جلوگیری کرد، بلکه همچنین کارکرد آنها را هم بهبود بخشید.
کلاپوتکه می‌گوید این ترکیبات بالقوه می‌توانند برای توپ‌های با کالیبر بالا در ناوها و تانک‌ها کاربرد داشته باشند.
