یک قطعه قالی را به اعتبار و نیت همان قالی که پیکر مطهر حضرت علی بن محمد باقر(ع) در آن پیچیده بودند، طی مراسمی پرشور، می‌شویند و بدین وسیله اخلاص و ارادت خود را نسبت به آن بزرگوار ابراز می‌دارند.
در مراسم قالیشویان، بزرگان فین در حرم امامزاده، قالی متبرکه را از بزرگان روستای خاوه (یکی از روستاهای اطراف) تحویل می‌گیرند و قالی را با شور و حال وصف‌ناپذیری از صحن صفا به سوی نهر تاریخی شاهزاده حسین (ع) حرکت می‌دهند.
در آن محل اهالی فین با چوب‌دست‌هایشان، آب نهر را به قالی می‌پاشند، سپس از مسیر دیگری قالی را با شور و حال سابق به صحن فینی‌ها می‌آورند و آن را به بزرگان تحویل می‌دهند و آنان قالی را در محفظه‌ای تا سال بعد نگاه می‌دارند.
بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد علت این‌که همه‌ساله دومین جمعه مهرماه جلالی مراسم قالیشویان برگزار می‌شود ریشه در آیین‌های مهرپرستی ایرانیان باستان دارد. با ظهور دین اسلام، برخی از آیین‌های نیک ایرانیان همچون جشن نوروز در میان مسلمانان نیز رواج پیدا کرد و برخی از آیین‌ها در قالب سنت‌های اسلامی ظهور کرد.
واقعه شهادت حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) که در جمادی‌الثانی سال 106 قمری اتفاق افتاده، همزمان با دومین هفته مهرماه سال شمسی بوده که آیین جشن و پایکوبی مهرگان در ایران برپا می‌شده است و همچنین مردم فین آیین خاصی به نام جشن آبریزان برگزار می‌کردند و به نظر می‌رسد به هنگام شهادت حضرت، مردم سرگرم برگزاری جشن بودند ولی به محض شنیدن خبر شهادت، سراسیمه خود را به مشهد اردهال می‌رسانند و از آن سال به بعد همه ساله در همان تاریخ (دومین جمعه مهرماه) به احترام شهادت فرزند امام پنجم، مراسم قالیشویان را که شباهتی با جشن آبریزان و آیین مهرگان دارد برگزار می‌کنند.
مشهد اردهال در دومین جمعه مهرماه هرسال میزبان هزاران عاشق دلباخته به اهل بیت است و هزاران فینی، فاره‌ای، نشلجی و... و میهمانانی برای دیدن این مراسم از نقاط مختلف کشور و حتی گاهی توریست خارجی حضور پیدا می‌کنند.
