به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، حیوانات به علت ندانمکاری برخی انسانها زجر و عذاب زیادی میکشند که حقشان نیست، حیوانات برای خوردن، پوشیدن، آزمایش کردن، سرگرمی و سوء استفاده ما نیستند، دین مقدس اسلام نیز در بسیاری از روایات و حتی کتاب آسمانی قرآن به حیواندوستی تاکید کرده و محترم شمردن حقوق آنان را برای همه واجب دانسته است.
اما شاهد احداث دلفیناریومها، سیرکها، باغ وحشها، انجام انواع آزمایشها بر روی حیوانات و هر آنچه که در آن حیوانات به اسارت گرفته میشوند هستیم تا مورد استفاده ابزاری قرار گیرند که میتوان آنرا به بردهداری در تاریخ باستان تشبیه کرد، در حالی که تمامی موجودات حق حیات و زندگی آزادانه دارند.
البته کار به همین جا ختم نشد به طوری که انسان پا را فراتر گذاشت و برای دلخوشی و ارضاء غریزه زیادهخواه خود به جراحی زیبایی حیوانات روی آورد که بسیار جای تامل دارد. این کار چند دهه گذشته در اروپا آغاز شد که امروزه با اعتراض دوستداران حیات وحش بسیار کمرنگ شده است، اما متاسفانه این رسم غلط وارد کشور ما شده و شاهد همهگیری آن هستیم.
عبدالرضا باقری، فردی که بیش از ۲۰ سال است در زمینه حقوق حیوانات فعالیت میکند درباره جراحی زیبایی حیوانات گفت: جراحی زیبایی حیوانات دقیقا مصداق حیوان آزاری است، به دلیل این که هم به سلامت حیوان ضربه میزند و هم این که هیچ نفع و سودی برای حیوان ندارد، جز این که حیوان عذاب میکشد.
وی افزود: مدتی است که در حال بررسی این موضوع هستم و در این مسیر به اتفاق جالبی برخوردم؛ این که کسانی هستند که روی خودشان جراحی کردند و تصمیم گرفتند که این کار را روی حیوانات خود نیز انجام دهند که قطعا چنین روشی جای تامل و تحقیق بیشتری دارد.
این فعال در زمینه حقوق حیوانات درباره این که آیا چنین کاری ریشه در گذشته دارد یا نه گفت: در کشور از قدیم چوپانها گوش و دم سگهای گله را میبریدند به دلیل این که اولین سگهای گله وقتی با گرگها درگیر میشوند، اولین جایی که میتواند گاز بگیرد دم و گوش سگ است که در این حالت حیوان آسیب میبیند، بنابراین چوپانها با هدف مراقبت از گوسفندهای خود به محض این که سگ گله از حالت تولگی خارج میشد گوش و دمش را میبریدند تا در صورت درگیری با گرگ آسیب نبینند، اما قطعا این داستان از داستان جراحی با هدف زیبایی جداست.
باقری اظهار داشت: اما امروزه شاهد انجام این روش به طریقی کاملا تحریف شده در قالب جراحی زیبایی هستیم که دیگر هدف، نجات حیوان از جراحت نیست بلکه تغییر ظاهر حیوان به آن صورتی که فرد به عنوان صاحب آن میخواهد است، مثلا دوست دارد گوش سگهای ژرمن شپرد صاف بایستد و افتاده نباشد. در گذشته یک سری روش جراحی بود که در داخل گوش حیوان فنر میگذاشتند که یک حالت پروتز بود و در این شرایط گوش حیوان به طور دائم راست بود که کاملا حیوان آزاری است، چون در این حالت حرکت گوش حیوان محدود میشود و مدام به صورت ایستاده میماند.
وی ادامه داد: حرکات گوش، زبان بدن حیوانات است، یعنی وقتی حیوانی میخواهد حمله کند یا به همنوع خود علامت بدهد، گوشها را صاف میکند، یا زمانی که بترسد گوش را میخواباند اما وقتی که در گوش فنر کار گذاشته شود همواره در یک حالت میایستد و حیوان دیگر نمیتواند به همنوع خود علامت بدهد، حتی سیخ ایستادن گوش سگها به انسان هم یک حالت علامت دارد؛ وقتی که گوش را سیخ میکند یعنی نزدیکتر نیا، بنابراین وقتی گوش مدام در یک حالت است دیگر نمیتوان حس حیوان را فهمید.
این فعال حقوق حیوانات درباره این که در گذشته تصور میکردند اگر گوش سگی را ببرند آن حیوان دردنده خوتر می شود، گفت: این تصور غلطی است، یک سری از این داستانهایی است که از طریق افرادی که حیوان نگه میدارند و میفروشند مرسوم است و شاید هم برای فروش حیوانات خود این تصورات را شایع میکردند.
وی به خاطرهای در این زمینه اشاره کرد و افزود: یادم میآید در گذشته فردی بود که سگ میفروخت و با حیوانات هم بسیار بد رفتار میکرد، مثلا دم و گوش حیوان را با قیچی باغبانی بدون بیحسی میبرید و برای جلوگیری از خونریزی آن قسمت بریده شده را داغ میکرد یا میسوزاند، در صورتی که دم استخوان دارد و قطعا قطع کردن آن درد زیادی دارد، به مرور این آدم از راه خرید و فروش حیوانات بسیار پولدار شد و بعد از مدتی دارایی خود را فروخت تا برای زندگی به خارج از کشور برود، از این رو برای خداحافظی با مادرش به شهرستان سفر کرد که در مسیر تصادف بسیار بدی کرد و تمام بدنش فلج شد و تا چهار سال پیش که اطلاع دارم همچنان در بستر بیماری بود و تمام ثروت خود را هزینه درمان کرد، شاید این مصداق همان ضربالمثل معروف "چوب خدا صدا ندارد" باشد ؛ به هر حال این تصویر در ذهن نقش میبندد که آه حیوانات بیگناه دامن او را گرفت، چون قطعا کاری که میکرد کاملا حیوان آزاری بود، پس مراقب رفتار خود باشیم.
باقری تاکید کرد: یکی از راهها و به نظر مهمترین راه برون رفت از این ناهنجاریها، داشتن دستورالعمل از سوی نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی است تا این اعمال جراحی را ممنوع کنند و اگر فردی انجام داد با آن فرد برخورد شود. در کنار آن هم باید فرهنگسازی الزام تمام حرکتها و فعالیتها باشد تا به صاحبان حیوانات اطلاع داده شود که این کار حیوان آزاری است و موجب ناراحتی حیوان میشود و از طرف دیگر هم باید یک عامل بازدارنده داشته باشیم.
وی گفت: انجام این اعمال جراحی در اروپا و امریکا تقریبا منسوخ شده، چون فعالان حقوق حیوانات فشار آوردند و امروزه زیاد باب نیست و یا حداقل به صورت علنی انجام نمیشود.
نظر شما