برای خیلی‌ها این ساختمان بیشتر از این بابت عجیب است که به نظر بسیار سنگین و وزین می‌آید و وجودش بر زمین سست و زلزله خیر پایتخت چندان معقول به نظر نمی‌رسد. اما برج هزاره سوم خصوصیات منحصر به فردی دارد و یکی از آنها وزن مناسب سازه‌اش است.
قدم اول
برج هزاره سوم بزرگترین برج مسکونی و تجاری و اولین ساختمان اسکلت تمام فلزی در ایران است.
این ساختمان همجوار با خیابان شیخ بهایی، بین چهارراه آ، اس، پ و خیابان شهید علیخانی تهران در زمینی با ابعاد طولی 168 در 62/47 متر و در 34 طبقه ساخته می‌شود.
از سال 1379 برسی و مطالعات برای ساخت آن آغاز شد. زهکشی آبهای زیر سطحی، لرزه خیزی، کنترل کیفیت مصالح مصرفی و بتن، انتخاب سازه، سازه فلزی، اتصالات و بسیاری موارد دیگر قبل از شروع هر اقدامی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و در نهایت طبق طراحی مهندسان این پروژه، برج هزاره سوم با امکاناتی چون پارکینگ، مجموعه ورزش‌های آبی، سالن اجتماعات، سالن‌های ورزشی، اتاق کنترل،728 واحد مسکونی و 92 واحد تجاری، فضای بازی کودکان و فضای سبز و... به مرحله ساخت رسید.
انبوهی از فولاد
مهندسان مشاور پروژه هزاره سوم معتقدند سازه فلزی بهترین و مناسب‌ترین سازه برای بلند مرتبه‌سازی است.
از این رو سازه این ساختمان، فلزی و پیش ساخته است، تقریبا 16 هزار تن وزن دارد و از ورق‌هایی با اتصالات پیچ و مهره شکل گرفته، در ساخت آن آخرین تکنیک‌ها و روش‌های کنترل تولید و نصب استفاده شده است.
برای برج هزاره سوم 11 دستگاه آسانسور پیش‌بینی شده که 3 دستگاه برای همه طبقات بلوک‌های شمالی و جنوبی در نظر گرفته شده و 5 دستگاه برای طبقات بلوک میانی. بقیه آسانسورها هم دسترسی به بخش‌های مختلفی چون 4 طبقه زیرزمین، طبقات اداری و... را میسر می‌کنند.
این پروژه متعلق به شرکت تعاونی مسکن آشیانه هلی‌کوپتر، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در شرکت مهندسان مشاور مهان مه راز زیر نظر مهندس مهرداد جاویدی‌نژاد طراحی شده و ساخته می‌شود.
جاویدی‌نژاد در مرحله طراحی و به‌خصوص اجرای این پروژه تجربه‌هایی داشته که تاکنون در حوزه ساخت و ساز کشورمان اتفاق نیفتاده بود.
او درباره روش اجرای این ساختمان می‌گوید: تاکنون در کشور ما از فولاد ST52 فقط در بخش‌های صنعتی استفاده می‌شد و این اولین بار است که از این فولاد در یک سطح وسیع استفاده می‌شود و همین فولاد به ما امکان ایجاد دهنه‌های وسیع را داد.
در آغاز هیچ سازنده‌ای دانش فنی استفاده از این فولاد و اجرای این سازه عظیم را نداشت و ما مجبور شدیم سیستم را خودمان بسازیم.
پرسنل و تیم کنترل را آموزش دادیم و بعد از آنها در این پروژه بهره گرفتیم. در حقیقت با ساخت برج هزاره سوم برای اولین بار در ایران فرهنگ استفاده از مصالح و تکنولوژی ساخت را مطرح کردیم.
البته ما چیزی را ابداع نکردیم بلکه فرهنگ صحیح بلندمرتبه‌سازی را با تمام مولفه‌هایش به اجرا در آورده‌ایم.
یک تابلوی تبلیغاتی غول‌آسا
بی‌شک وقتی ساخت این برج به اتمام برسد، ظاهر و نمای آن است که در میان دیگر ساختمان‌های شهر به این ساختمان هویت می‌دهد و البته به تعریف هویت شهر تهران نیز می‌انجامد.
به همین دلیل نما بیشترین قابلیت را برای هنرنمایی دارد و عجیب نیست اگر برایش برنامه‌های ویژه‌ای ترتیب داده باشند.
مهندس مهرداد جاویدی‌نژاد درباره نمای این ساختمان می‌گوید: هر چند که می‌توانستیم فولاد را در ساختمان به عنوان عنصری معمارانه در نمای ساختمان به نمایش بگذاریم اما طرح دیگری برای نما داریم و آن اینکه نمای ساختمان را یک نمای صرف نبینیم بلکه یک تابلوی تبلیغاتی عظیم فرض کنیم.
برج هزاره سوم در برابر برج میلاد قرار دارد و در آینده به عنوان تابلوی اطلاع‌رسانی می‌تواند در معرض آن قرار بگیرد.
در واقع نمای این پروژه برای شب طراحی شده است. چیزی مثل پارلمان اروپا در فرانسه که شب آن زیباست.
با این کار شاید ما بزرگترین تابلوی تبلیغاتی جهان را داشته باشیم. برای اینکه نورها مزاحمتی برای ساکنان برج ایجاد نکند، محل پنجره‌ها به عنوان بافت درون سطح بزرگ‌نما پیش‌بینی شده که از نور اضافی مصون خواهند بود.
البته چون این سازه فلزی در ذهن مردم ماندگار شده بخشی از آن در نما حفظ خواهد شد.
پایانی برای آشیانه
شاید برج هزاره سوم از معدود ساختمان‌هایی باشد که تابلوی روز شمار ندارد که تا روز افتتاح را معکوس بشمارد.
علت هم این است که برای چنین تجربه تازه‌ای نمی‌توان زمان دقیقی را برای اتمام کار مشخص کرد.
همیشه در اولین تجربه‌ها اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی بسیار است و باید همیشه منتظر یک اتفاق تازه بود.
نکته هم اینجاست که از سال 1379 همه تحقیقات و مطالعات و برنامه‌ریزی‌ها و طراحی پروژه انجام شده و در مرحله ساخت هم بخش اصلی آن یعنی اجرای سازه، به پایان نزدیک شده است.
همشهری امارات
