نفیسه مجیدی‌زاده: ۱. اگر سال‌های بعد یوفوها (بشقاب‌پرنده‌ها) حمله نکنند، ما متفاوت‌ترین سال تحصیلی همه‌ی دوران را آغاز کردیم؛ یک‌هو مدرسه می‌رویم با بوی الکل و وایتکس! با ماسک و فاصله‌ی اجتماعی و یک‌هو مدرسه اختیاری می‌شود و می‌توانیم انتخاب کنیم که حضوری هستیم یا آنلاین!

حمله‌ى یوفوها و بازگشایـى مدرسه‌ى ما

۲. اگر مدرسه رفتی و خودکارت زمین افتاد، چه‌کار می‌کنی؟

اگر دوستت خواست مدادت را قرض بگیرد چه می‌گویی؟یادت می‌ماند هرزنگ تفریح یا قبل از خوردن هرنوع تغذیه‌ای،۳۰ ثانیه دستت را بشویی؟ اگر چشم‌ها یا صورتت به خارش افتاد چه می‌کنی؟کرونا از راه تنفس منتقل می‌شود؛ یادت می‌ماند که ماسکت را به‌هیچ‌عنوان از روی صورت برنداری؟

۳. دکتر «مینو محرز»، عضو کمیته‌ی علمی ستاد ملی مقابله با کرونا می‌گوید: «مدارس می‌توانند به بهترین جا برای  انتقال کرونا تبدیل شوند. معلمان و دانش‌آموزان حتماً باید از ماسک استفاده و فاصله‌گذاری فیزیکی را رعایت کنند.»

دکتر «محمدرضا هاشمیان»، فوق‌تخصص آی‌سی‌یو در بیمارستان مسیح دانشوری و استاد دانشگاه شهید بهشتی در پیامی تصویری درباره‌ی بازگشایی مدرسه‌ها می‌گوید: «اگر گرفتار کرونای کودکان شویم، کشوری نیستیم که بتوانیم مقاومت کنیم. این تصور که بچه‌ها به کرونا مبتلا نمی‌شوند غلط است. بیمارستان‌ها و آی‌سی‌یوهای ما، امکانات و متخصصان کافی برای کودکان ندارند. اگر مسئولان صحنه‌هایی را می‌دیدند که ما در بیمارستان‌ها دیده‌ایم، اجازه‌ی بازگشایی مدارس را نمی‌دادند.»

رئیس مجمع‌عمومی سازمان نظام‌پزشکی هم در نامه‌ای از ستاد ملی مقابله با کرونا خواسته از جان میلیون‌ها دانش‌آموز دفاع کند؛ او نسبت به بروز یک فاجعه‌ی انسانی در پی این اقدام، ابراز نگرانی کرده است.

جامعه‌شناسان هم معتقدند: «برای دانش‌آموزان، به‌خصوص کودکان، رعایت پروتکل‌ها، ماسک‌زدن، رعایت فاصله‌ی اجتماعی، نداشتن تماس با سطوح آلوده و... رفتارهای سختی هستند که بدون حضور و نظارت والدین، امکان رعایت کامل آن‌ها در مدرسه، تقریباً محال است.

۴. «محسن حاجی‌میرزایی»، وزیر آموزش و پرورش، معتقد است: «ما با پدیده‌ای روبه‌رو هستیم که پایانی برایش در نظر گرفته نمی‌شود و باید بتوانیم در عین این‌که به زندگی ادامه می‌دهیم، پروتکل‌ها را رعایت کنیم. نمی‌توانیم همه‌چیز را تعطیل کنیم و برویم در خانه بنشینیم. فاصله‌ی طولانی بچه‌ها با مدرسه و معلمان، بیماری‌های جسمی و روحی آن‌ها را تهدید کند.»

۵. اگر مدرسه‌ها حضوری باشد، ۱۱۶هزار مدرسه، ۱۵‌میلیون دانش‌آموز و یک میلیون فرهنگی، به‌علاوه‌ی کادر اداری مدارس، سرویس‌ها و اولیای دانش‌آموزان را به این رقم‌ها اضافه کنید. همه از خانه‌ها بیرون می‌آیند، در حالی که تعداد زیادی از آن‌ها در شهرهای با هشدار وضعیت قرمز (خطر کاملاً جدی ابتلا به کرونا) زندگی می‌کنند.

۶. البته محسن حاجی‌میرزایی، وزیر آموزش و پرورش گفته از نظر ما اولویت با آموزش حضوری است و ما توصیه به آموزش حضوری داریم؛ چون در مدرسه به تقویت آموزش ذهنی و روانی دانش‌آموزان توجه می‌شود و آموزش شکل بهتری می‌گیرد. به گفته‌ی او: «دانش آموزان باید یکی از دو روش حضوری یا مجازی را انتخاب و به مدرسه اعلام کنند.»

برای آن‌ها که حضوری مدرسه می‌روند رعایت فاصله‌ی یک متر، زدن ماسک، کاهش ساعت کلاس درس به ۵۳ دقیقه الزامی است و پروتکل‌هایی درباره‌ی تهویه‌ی مناسب کلاس‌ها، شست‌وشوی دست‌ها و سرویس مدارس اعلام شده است.

۷. پیش از این در بسیاری از مدرسه‌ها به‌طور تلویحی بحث رضایت‌نامه مطرح شده بود و تصویری از یک تعهدخطرناک هم در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود. در این تعهدنامه، والدین رضایت می‌دهند که با توجه به شیوع ویروس کرونا، فرزندانشان در کلاس‌های مدرسه حضور داشته باشد و مسئولیت سلامت فرزند بر عهده‌ی خود والدین است.

۸. آمارهای تدریجی وزارت آموزش و پرورش نشان می‌دهد تا چند روز گذشته بیش از ۰۵‌درصد دانش‌آموزان آموزش حضوری را انتخاب کردند و بقیه‌ی دانش‌آموزان آموزش مجازی و تلویزیونی را ترجیح دادند.

۹. در کانال رسمی مدرسه‌ای، اطلاعیه‌ی مهمی پخش شده است: «با توجه به اخبار مختلفی که درباره‌ی بازگشایی مدارس مطرح شده، شورای مدرسه جلسه‌ای اضطراری برگزار کرده است. طبق مصوبه‌ی شورای مدرسه، کلاس‌های آموزشی به‌صورت تلفیقی  (آنلاین و حضوری) برگزار می‌شود. فعلاً در این هفته آموزش نخواهیم داشت. حفظ سلامتی دانش آموزان و همکاران، از اولویت‌های مهم مسئولان مدرسه است.»

۱۰. منتظر پیام‌های بعدی و تکمیلی باشید.

کد خبر 547791

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha