به گزارش آسوشیتدپرس در حالیکه اغلب کشورهای اروپایی از ابتدای شیوع کرونا با بستن مدارس، رستوران‌ها، سالن‌های ورزش و حتی مرزهایشان جمعیت‌شان را در خانه محصور کردند، سوئدی‌ها از آزادی‌های بسیاری برخوردار بودند.
این راهبرد توجه بسیاری را در جهان به خود جلب کرد، اما هم زمان باعث شد که میزان مرگ‌ومیر سرانه به علت کووید-۱۹ در این کشور بسیار بالاتر از سایر کشورهای اسکاندیناوی در همسایگی‌اش باشد.
اکنون که شمار موارد عفونت دوباره در اروپا بالا رفته و به اصطلاح موج دوم کرونا شروع شده است، این کشور با ۱۰ میلیون جمعیت یکی از پایین‌ترین شمارهای موارد جدید عفونت کرونا را دارد و فقط ۱۴ بیمار کووید-۱۹ در آن در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند.
اما هنوز با یقین نمی‌توان گفت راهبرد سوئد برای مواجهه با کرونا موفق بوده است.
مقامات بهداشتی سوئد و دکتر آندرس تگنل، متخصص ارشد همه‌گیرشناسی در این کشور که به دولت مشورت می‌دهد، یک هشدار آشنا را تکرار می‌کنند: هنوز خیلی زود است در این مورد اظهار نظر کرد و پاندمی در کشورهای دیگر در مرحله متفاوتی قرار دارد.
اما یک مقام در منطقه اروپای سازمان جهانی بهداشت می گوید کشورهای دیگر می‌توانند درس‌های بزرگتری را از سوئد بگیرند که ممکن است به مبارزه با ویروس کمک کند.
کاترین اسمالوود، کارشناس ارشد بخش اضطرارهای منطقه اروپای سازمان جهانی بهداشت، در این باره می‌گوید: «باید قبول کنیم که سوئد در حال حاضر توانسته است از افزایش شمار موارد بیماری آنچنانکه در سایر کشورهای اروپای غربی دیده می‌شود، جلوگیری کند.»
بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری اروپا، سوئد در ۱۴ روز گذشته ۳۰.۳ مورد جدید کووید-۱۹ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیتش گزارش کرده است، در حالیکه این رقم در اسپانیا ۲۹۲.۲ ، در فرانسه ۱۷۲.۱ در بریتانیا ۶۱.۸ و در دانمارک ۶۹.۲ است.
سوئد از هنگام شروع بحران کرونا، در مجموع ۸۸۲۳۷ مورد عفونت با ویروس و ۵۸۶۴ مورد مرگ ناشی از آن (یعنی ۵۷.۵ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر) گزارش کرده است.
دیدگاه ناظران خارجی درباره راهبرد سوئد برای کنترل کووید-۱۹ عمدتا بستگی به این داشت که خود این ناظران چه مرحله‌ای از پاندمی در آن زمان تجربه می‌کنند.
در ابتدا بسیاری از ناظران خارجی از با شک به تصاویر سوئدی‌ها که در شهر استکهلم با دوستانشان در رستوران غذا می‌خوردند، نگاه می‌کردند. برخی هم از اینکه کسب‌وکارها در سوئد مجبور به تعطیل نشده‌اند، احساس حسادت می‌کردند.
بعد شوک شیوع یافتن ویروس در آسایشگاه‌های سالمندان و محل‌های نگهداری بیماران لاعلاج و مردن بسیاری از ساکنان آنها پیش آمد.
در میانه ماه آوریل (اواخر فروردین) در حالیکه میزان مرگ‌ومیر در سایر نقاط اروپا در حال کاهش بود، سوئد روزانه ۱۰۰ مورد مرگ ناشی از کروناویروس گزارش می‌کرد.
اکنون در حالی که هراس‌ها از موج دوم پاندمی در اروپا بالا گرفته است، تحسین کردن سوئد مد شده است و گزارشگران از فرانسه، بریتانیا و جاهای دیگر به استکهلم سفر می‌کنند تا درباره موفقیت این کشور پرس و جو کنند.
اما یک کمیسیون دولتی سوئد که در حال تحقیق درباره چگونگی برخورد دولت با این پاندمی است، بدون شک پرسش‌های سختی را باید پاسخ دهد: آیا مقامات در قرنطینه کردن آسایشگاه‌های سالمندان که حدود نیمی از موارد مرگ در این کشور در آنها رخ داده است، دیر عمل نکردند؟ آیا دولت با وجود آگاهی از کمبودها در بخش مراقبت سالمندان، فراهم آوردن تجهیزات محافظت شخصی برای کارکنان این آسایشگاه‌ها بیش از حد کند نبوده است؟ چرا این همه طول کشید تا آزمایش کرونا در مقیاس گسترده در اختیار مردم قرار گیرد؟
تگنل همچنین رخ دادن موج دوم عفونت‌های کروناویروس را در سوئد رد نمی‌کند. یک موضوع به خصوص نگران‌کننده این است که با بازگشتن دانش‌آموزان به دبیرستان‌ها برای نخستین بار از ماه مارس (اواخر اسفند) چه اتفاقی خواهد افتاد.
او می‌گوید: «لازم است ما بسیار مراقب باشیم و به محض مشاهده نخستین نشانه شیوع دوباره باید هر کاری که می‌شود انجام داد تا از اوج‌گیری آن جلوگیری کرد.»
مقامات بهداشتی سوئد از ابتدای پاندمی کرونا این استدلال را مطرح می‌کردند که این کشور به دنبال رویکردی پایدار در برابر ویروس است که مردم بتوانند در صورت لزوم برای سال‌ها آنها را به کار ببندند.
با اینکه بقیه جهان به آزادی‌های به آزادی‌های سوئدی‌ها رشک می‌ورزید، شمار افراد آزاد در خیابان‌ّ‌ها آنقدر زیاد نبود. تجمع‌ها حد ۵۰ نفر محدود شده بودند و تجمع در کافه‌ها ممنوع بود.
اغلب تغییرات برای مقابله با شیوع بیماری با اعمال داوطلبانه شهروندان انجام شد تا قواعد تحمیل‌شده بوسیله دولت.
این اعتماد به مردم در پذیرفتن مسئولیت شخصی در پاندمی سوئد را در تضاد با اغلب کشورهای دیگر می‌گذارد که با اقدامات تنبیهی مانند جریمه مردم را وادار به رعایت محدودیت‌ها می‌کردند.
این وضعیت را به مدل سوئدی حکومتداری مربوط می‌دانند که در آن سازمان‌های بزرگ دولتی متشکل از کارشناسان سیاست‌های لازم را تدوین و توصیه می‌کنند و انتظار بر این است که وزارتخانه‌های کوچکتر از این توصیه‌ها پیروی کنند. به عبارت دیگر مردم به کارشناسان و دانشمندان از لحاظ تدوین سیاست‌های منطقی اعتماد دارند و دولت به مردم از لحاظ پیروی از این دستورالعمل‌ها اعتماد دارد.
دولت از مردم خواسته است تا جایی که می‌توانند کارهای‌شان را از خانه انجام دهند و فاصله‌گیری اجتماعی را رعایت کنند و اغلب افراد مشتاقانه این تقاضا را پذیرفته‌اند. با اینکه اکنون مردم بدون ماسک سوار وسائل نقلیه عمومی می‌شوند، اما شمار افرادی که از این وسائل استفاده می‌کنند، نسبت به قبل بسیار کمتر است.
برخلاف اغلب کشورهای اروپایی که ماسک زدن را در مکان‌های عمومی اجباری کرده‌اند، سوئد استفاده گسترده از ماسک را توصیه نمی‌کند و عمده مردم هم بر این اساس عمل می‌کنند.
مقامات بهداشتی سوئد می‌گوید ماسک زدن در خارج مراکز بهداشتی و درمانی بوسیله افراد آموزش‌ندیده ممکن است باعث ایجاد حس کاذب ایمنی شود و در نتیجه افراد بیمار از خانه خارج می‌شوند و فاصله‌گیری اجتماعی را رعایت نمی‌کنند.
در عوض، آنها اعتقاد دارند که دستورالعمل‌های ساده و بدون‌بحث که قواعد روشنی دارند می‌توانند برای مدت‌های طولانی برقرار بمانند: مثلا در خانه ماندن هنگام بروز علائم کووید-۱۹، رعایت بهداشت دست و حفظ فاصله‌گیری اجتماعی.
مقامات سوئد می‌گویند با توجه به جمعیت نسبتا کم این کشور و میزان کم انتقال ویروس در آن، ماسک زدن معنایی ندارد.
منبع: آسوشیتدپرس
نظر شما