گروهی از محققان دانشگاه اوتاگو (Otago) زلاندنو تحت مدیریت "کریگ روجر"، پیامد تاثیر امواج مغناطیسی کوتاه را بر کمربند "وان آلن" ثبت نمودند. به نظر می رسد که چنین امواجی می توانند ذرات بارداری را که برای ماهواره ها خطرناک هستند از این کمربند دور سازند.
کمربند آلن از دو بخش داخلی و خارجی برای به دام اندازی تشعشعات فضایی اطراف زمین تشکیل شده است. آنطور که تحقیقات نشان می دهد ذرات باردار بعد از ورود به منطقه خارجی به طور متوسط بعد از چند هفته آن را ترک می کنند، در حالیکه ذرات به دام افتاده در منطقه داخلی ممکن است در حدود یک سال در آنجا باقی بمانند. این ذرات خطرات محسوسی را برای ماهواره های ارتباطاتی ایجاد می کند چرا که برخورد با این ذرات سیستم ناوبری و انتقال داده های آنها را مختل می سازد.
به گزارش نشریه Geophysical Research Letters، دانشمندان با نظارت بر میدان های مغناطیسی زمین پیشنهاد کردند که امواج مغناطیسی کوتاه در فرکانس از 5 تا 25 کیلوهرتز باید ذرات باردار را از کمربند داخلی "وان آلن" خارج سازد. دانشمندان زلاند نو توانستند اطلاعاتی را جمع آوری کنند که این نظریه را تایید می کند. برای این منظور آنها با استفاده از ماهواره تحقیقاتی فرانسوی DEMETR، چگالی الکترون ها در حومه کمربند داخلی را اندازه گرفته و افزایش محسوس این شاخص را در اثر روشن شدن مولدهای قوی تولید امواج کوتاه از زمین ثبت کرده اند.
این کشف در مرحله اول برای نظامیان قابل توجه است. در سال 2006 نیروی هوایی آمریکا برای حراست ماهواره های جاسوسی خود از تشعشعات، خواستار پاکسازی کمربند داخلی "وان آلن" شد. قرار بود که یک ماهواره رادیویی با فرکانس 20 کیلوهرتزی به فضا پرتاب شود که نقش برف پاک‌کن را ایفا کند. به غیر از این، تجهیز ماهواره ها به چنین مولد هایی اجازه می دهد که خود آنها نیز از چنین تشعشعات خطرناکی محافظت شوند.
آسمان پارس
