این باور کودک را موظف می‌کند تا از زیستگاهی که در آن زندگی می‌کند محافظت کند. یکی از نخستین مهارت‌ها و علایق کودکان نقاشی کردن است.
بنابراین آموزش را از همین نقطه آغاز کنیم به کودک یاد دهیم مداد و کاغذی که برای نقاشی کردن استفاده می‌کند چگونه ساخته می‌شود و به ازای آن‌چه تعداد درخت قطع می‌شود. تا با نتراشیدن بی‌رویه آنها به حفظ درختان کمک کند. همچنین با استفاده از کاغذهای باطله مانع قطع درختان شود.
کودکانمان را با بازیافت و استفاده مجدد از مواد آشنا کنیم و نحوه جمع‌آوری جداگانه زباله را به آنها آموزش دهیم و جداسازی زباله‌های تر و خشک را عملا به او نشان دهیم تا با الگوبرداری از رفتار ما به یک عادت برای او تبدیل شود. در تفریحات و گردش‌ها زباله‌ها را در طبیعت رها نکنیم و از کودکان در جمع‌آوری زباله کمک بگیریم و به آنها بیاموزیم به طبیعت آسیب نرسانند.
چراغ‌های اضافه را خاموش کنیم و به کودکان مصرف درست از انرژی را آموزش دهیم و آنها را با نحوه تولید انرژی آشنا کنیم.
ترافیک شهرهای بزرگ، آلودگی شدید هوای ناشی از مصرف بی‌رویه بنزین و سایر سوخت‌های فسیلی، تخریب بی‌مهابای جنگل‌ها و آلوده‌سازی آب‌های جاری معضلاتی است که صرفا به مسائل مدیریتی مربوط نیست بلکه کم بودن آموزش‌ها جهت اصلاح رفتارها آن هم از دوران کودکی دلیل اصلی مشکلات امروز ماست، پس برای اینکه نسل آینده ما دچار مشکلات امروز ما نشود باید رفتارهای درست زیست‌محیطی را در ذهن کودکانمان نهادینه کنیم و آموزش آنها را از دوران کودکی آغاز کنیم چرا که افزایش آگاهی‌های عمومی نسبت به اهمیت محیطزیست و لزوم حفظ آن کاری است که نیازمند برنامه‌ریزی و صرف وقت است تا تبدیل به یک رفتار مثبت شود.
مشکلات زیست‌محیطی که به دست انسان به وجود آمده است تماما نمی‌تواند با به‌کارگیری فناوری صرف حل شود. تغییرات در رفتار انسان مورد نیاز است بنابراین کلید رفع بحران‌های زیست‌محیطی در آموزش و اصلاح رفتار انسان با محیط پیرامونش است.
*شهردار منطقه 19
