به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه همشهری در نظرسنجی گسترده خود از چهرهها و شخصیتهای متعدد در حوزههای مختلف اقدام به طرح ۴ سؤال از آنها کرده است. نخست پیشنهاد تعطیلی ۲هفته تا یکماه برای قطع زنجیره شیوع در نقاط قرمز. دیگر، محدودیت شدید و منع رفتوآمد و تجمع با مراقبت و نظارت و برخورد انتظامی بدون آنکه نیاز به تعطیلی باشد. سوم، ادامه رویه فعلی با دورکاری ۵۰درصدی کارکنان و گزینه چهارم نیز، اعمال محدودیت و تعطیلی در شرایط تحریم به نفع اقتصاد نیست.
صفحه زیستبوم همشهری نظرات فعالان شناخته شده محیطزیست و چهرههای شناخته شده حوزه میراثفرهنگی و گردشگری را در پاسخ به ۴گزینه خروج از بحران کرونا در اختیار خوانندگان قرار میدهد.
۱- تعطیلی دوهفتهای تا یک ماه برای قطع زنجیره شیوع در نقاط قرمز ( تهران )
۲- محدودیت شدید به معنی منع رفت و آمد و تجمع بدون تعطیلی با مراقبت و نظارت و برخورد انتظامی و نظامی
۳- ادامه رویه فعلی با دورکاری ۵۰ درصدی کارمندان
۴- در شرایط تحریم اعمال محدودیت و تعطیلی به نفع اقتصاد نیست
سیدمحمد بهشتی؛ کارشناس فرهنگی
گزینه ۲
باید انتخابی داشته باشیم که در بنیه و بضاعت ملت و دولت باشد. مسلما به لحاظ اقتصادی بخش زیادی از جامعه تحمل تعطیلی را ندارند. راهحل همین گزینه محدودیت شدید و ممنوعیت تجمع با مراقبت و برخورد انتظامی است. بدنه جامعه نیز اگر بدانند که واقعا این رفتار برای سلامت مردم درنظر گرفته شده است محدودیتها را درک میکنند و همراه میشوند. چون رفتارهای نظامی و امنیتی در شرایطی با واکنش مردم مواجه میشود که آنها احساس کنند حقوقی از خودشان پایمال شده است. در موضوع سلامت مردم فکر نمیکنم کسی حتی به برخوردهای انتظامی هم اعتراضی داشته باشد.
مهدی حجت؛ رئیس ایکوموس ایران
گزینه ۲
همیشه اینطور بوده که وقتی یک کار خوبی را میخواهیم انجام دهیم و تأکید داریم با نظارت انجام شود، این اتفاق میافتد که نظارت صورت نمیگیرد و آن کار هم خوب انجام نمیشود. برای افرادی که درآمد روزانه دارند اگر یک روز از خانه بیرون نروند نمیتوانند معیشت خانواده را تامین کنند تعطیلی خوب نیست. حضور در بیرون خانه هم بهشدت یافتن اپیدمی کمک میکند.
تعطیلی کامل گزینه افرادی است که بضاعت مالی دارند و وابسته بهکار روزانه نیستند. اما محدودیت شدید و منع رفتوآمد با نظارت انتظامی بدون نیاز به تعطیلی، شدنی است به شرط آنکه قوای مختلف کشور نظارت کامل بر رفتارهای اجتماعی داشته باشند.
اسماعیل کهرم/ بومشناس
گزینه ۱
جهان سومی هستیم و نمیتوانیم نظارت دقیق و کنترل شده بر رفتار مردم داشته باشیم. از یکسو کنترل میکنیم و از سوی دیگر ۱۰هزار نفر در یک ورزشگاه تجمع میکنند و دهها نفر هم در صف روغن مایع در شهرستانهای مختلف میایستند. باید راه زندگی با این بیماری را بیابیم. درست مثل مرگ که شدیدترین و بدترین عارضهای است که انسان با آن روبهرو است ولی با آن ساخته و میداند که در نهایت از بین میرود. راهحل اما ساختن با بیماری کروناست. هرکس باید مراقب خودش باشد و تا شعاع ۳متری اطراف خود را نیز بپاید. بنابراین تعطیلی ۲هفته تا یکماه گزینه پیشنهادی من برای خروج از چرخه مرگبار کروناست.
محمدرضا کارگر/ مدیرکل امور موزهها
گزینه ۱
توان اجرایی نظارت دقیق و برخورد نظامی و انتظامی در موضوع کرونا وجود ندارد. باید تصمیمی بگیریم که نشان دهد جان آدمها اهمیت دارد و اگر یک جامعه نتواند به اهمیت حیات آدمها توجه کند یک فاجعه است. افرادی که دچار بیماری کرونا یا فوت ناشی از این بیماری میشوند با وجود مسائل نگهداری و وضعیت بیمارستانها و نبود دارو و تأثیری که ابتلا به این بیماری یا حتی مرگ ناشی از آن بر ساختار خانواده میگذارد با عواقب شدید مواجه میشوند. لذا کشور باید بهطور کامل تعطیل شود و این تنها راهی است که بهنظر من میتواند از تداوم زنجیره کرونا در کشور جلوگیری کند.
محمد درویش؛ فعال محیطزیست
گزینه ۱
مهمترین دلیل نشر و پخش کووید-۱۹ ارتباطات آسان اجتماعی و بیرون رفتن از منزل و تجمعات است. اگرچه درست است؛ که ماسک و فاصله اجتماعی در کاهش میزان ابتلا به بیماری کووید-۱۹ مؤثر تشخیص داده شده است. ولی اگر بخواهیم از شرایط کنونی شیوع کرونا در کشور خارج شویم چارهای نداریم جز آن که نوعی پایش در کشور اتفاق بیفتد.
در این مسیر توقف مطلق خروج از منزل و تعطیلی کامل به کاهش بیماری کووید-۱۹ و افزایش شیب تند ابتلا به کرونا کمک میکند و این امکان را برای کادر پزشکی فراهم میآورد تا نفسی تازه کند.
غلامحیدر ابراهیمبای؛ عضو هیأت علمی دانشگاه
گزینه ۲
نخستین مسئلهای که اهمیت دارد، جان انسانها است و برای حفظ جان انسانها لازم است در زندگی تغییراتی ایجاد کنیم و حداقل در زمانی که ویروس کرونا جولان میدهد نیازمند محدودیتهای شدید هستیم. باید محدودیتهای زیادی ایجاد شود. نباید هیچگونه تجمعی شکل بگیرد و باید با برخوردهای قاطع زنجیره کرونا را قطع کرد.
همین که یک تعطیلی در ایران اتفاق افتاد مردم راهی سفر شدند و متأسفانه بهدلیل طولانی شدن تعطیلات و موضوع کرونا سیستم قادر به جلوگیری از سفرها نشد. اگر محدودیتهای قوی انتظامی وجود داشته باشد، احتمال اینکه زنجیره کرونا قطع شود وجود دارد.
حرمتالله رفیعی؛ رئیس انجمن دفاتر مسافرتی
گزینه ۴
روندی که در بخش سفر و گردشگری در پیش گرفته شد آن بود علاوه بر اینکه گردشگری در کشور تعطیل نشد از مجرای قانونی هم به اجرا در نیامد. ورودی شهرها بازگذاشته شد و تنها به گفتن این شعار بسنده شد که گردشگری تعطیل شود. فعالان گردشگری در کشور بیکار شدند.
درحالیکه مسافران میتوانستند از طریق آژانسهای گردشگری با نظارت کامل بر رعایت پروتکلهای بهداشتی به سفر بروند تا سفرهای کرونایی مسئولانه انجام شود. اگر این اتفاق میافتاد چرخ گردشگری و اقتصاد جامعه به گردش میافتاد و مجددا بارقه امیدی برای ارتزاق و حیات و ممات مشاغل وابسته به گردشگری ایجاد میشد.
هوشنگ جاوید؛ پژوهشگر موسیقی نواحی
گزینه ۲
این گزینه را بدون برخورد انتظامی و جریمه و فشار انتخاب میکنم. بحث جریمه که پیش میآید این ذهنیت در مردم ایجاد میشود که حالا کمآوردهاند و میخواهند از مردم پول بگیرند. نیروهای نظامی در بخش درمان کرونا خیلی خوب وارد شدند. ولی واقعا برای برخورد با مردمی که رعایت پروتکلهای بهداشتی را نداشته باشند ورود نیروهای نظامی خوب نیست.
دولت و ستاد ملی مقابله با کرونا از همان ابتدا میتوانستند از اهالی محلات و شوراهای محلی و حتی شوراهای روستا برای اصلاح رفتارها در مقابله با کرونا کمک بگیرندچون هراندازه شدت برخوردها بیشتر شود نمیتوان کاری از پیش برد.
حر منصوری؛ دیدهبان میانکاله
گزینه ۲
قرار نیست واکسنی برسد که بلافاصله کرونا را جمع کند. باید حداقل یکسال دیگر با کرونا زندگی کنیم. تعطیلی نمیتواند پاسخی برای کاهش میزان ابتلا باشد. از ابتدای شیوع کرونا۸۰درصد مردم به توصیهها و نکات بهداشتی و رعایت پروتکلها توجه کردند و ۲۰درصد هم بیتوجه ماندند. چون ابزار فشار لازم بر آنها وجود نداشت و به پیکهای دوم و سوم بیماری رسیدیم. بنابراین باید مراقبتها و نظارت لازم برای برخورد با افرادی که اقدام به برگزاری تجمعهای گسترده میکنند انجام شود. حاکمیت باید موضوع را جدی بگیرد و یک ضمانت اجرایی برای اعمال محدودیتهای شدید وجود داشته باشد.
حسین آخانی؛ استاد گیاه شناسی دانشگاه تهران
گزینه ۱
زمانی که کرونا در کشور وارد نخستین موج خود شد، ایران هنوز تنها کشوری بود که میتوانست در اسفند و فروردینماه بدون هیچ مشکلی سیاست تعطیلی ۲ماهه را به اجرا بگذارد. میتوانستیم مانند چین و کرهجنوبی کرونا را محدود کنیم. اما با تصمیم اشتباه و برخورد سیاسی ترس مردم از ویروس کرونا ریخت و این ویروس در تمام ایران گسترش یافت. در شرایط فعلی اگر میخواهیم کرونا را کنترل کنیم چارهای جز استفاده از فرمول موفق دولت چین نداریم. منتها دولت بهدلیل نداشتن امکانات مالی، زیر بار چنین محدودیتی نخواهد رفت و مجبور خواهد بود قرنطینهای ناقص ایجاد کند تا شاید بتواند کرونا را کنترل کند.
نظر شما