به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایبنا ترکیب متن و عکس یا نقد عکس چند دهه سابقه دارد و در جهان عکاسی و جستارنویسی تبدیل به گونه‌ای از نوشتار شده است. در ایران هم چند سالی است که این شیوه نوشتار دارد به چشم می‌خورد. عکاسان، عکس‌های خود با موضوعات متفاوت را در کتابی منتشر می‌کنند و گاهی چیزهایی بر عکس‌ها می‌نویسند؛ یا دلیل ثبت آن عکس را ذکر می‌کنند یا تاریخ و زمان برداشتن آن‌ها را می‌آورند.
یوریک کریم‌مسیحی اما کاری خلاقانه کرده و بر عکس‌های دیگر عکاسان از سرتا سر دنیا داستان‌هایی نوشته است؛ داستان‌هایی کوتاه که هرکدام روایت کریم‌مسیحی از آن عکس‌ها را در بر دارد. او در کتاب «دومین اول شخص مفرد» که به تازگی منتشر شده است با زبانی محاوره و عامیانه روایت‌هایی ساده و ایرانی را بر اساس عکس‌های عکاسان مختلف جهان نوشته است که در پایان هر کدام از این داستان‌ها نیز با یک نوع غافلگیری مواجه می‌شویم.
این نویسنده در کتاب جدید خود از عکس‌های خبری، عکس فیلم‌ها و عکس اشخاص نیز استفاده کرده است، برای نمونه عکسی از فیلم «خانه سیاه است» فروغ فرخزاد، صحنه‌ای از «فهرست شیندلر» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، «مارنی» اثر آلفرد هیچکاک یا «آناکارنینا در گذران زندگی» به کارگردانی ژان لوک گدار را آورده است و روایتی بر آن‌ها نوشته ست. همچنین عکسی از صحنه وقوع جرم، پناهجویان در مرز صربستان و کرواسی نیز در میان عکس‌ها دیده می‌شود.
«دومین اول شخص مفرد» ۱۱۰ عکس و ۱۰۱ قصه به قلم کریم مسیحی را در برمی‌گیرد که در ادامه کتاب «اول شخص مفرد» محسوب می‌شود؛ البته خواندن دومی منوط به خواندن اولی نیست و هر کدام مستقل از دیگری است. نویسنده در پایان این اثر نیز تمام ۱۱۰ عکس را به همراه نام عکاسشان آورده است؛ هر عکس را نیز می‌توان در ابتدای داستانی که بر اساس آن نوشته شده است دید.
یوریک کریم‌مسیحی علاوه بر نگارش مجموعه داستان «طبقه هم کف»، «رویا، خاطره، شادی و دیگران»، «جاده» و «بزرگراه بزرگ» کتاب عکس هم منتشر کرده که از جمله آن می‌توان به «شب سپیده می‌زند ۴۶ عکسِ فیلم، ۴۶ جستار»، «شب سپیده می‌زند، ۳۶ عکسِ فیلم، ۳۶ جستار»، «در جهت عکس ۳۹ عکس، ۳۹ جستار»، «شب سپیده می‌زند، باری دیگر ۵۵ عکسِ فیلم، ۴۸ جستار»، «اول شخص مفرد ۹۹ عکس/ ۹۹ قصه»، «عکس و دیدنِ عکس، عکس به ما چه می‌دهد، ما از عکس چه می‌گیریم» و «نگاهم کن! خیالم کن! ۴۹ عکس، ۴۹ جستار» اشاره کرد.
نظر شما