به گزارش اطلاع رسانی بورس تهران، رحمانی گفت: قیمتگذاری سهام یکی از مباحث پرچالش است و بهدلیل عدم تقارن اطلاعاتی بین سازمان خصوصیسازی و فعالان بازار، به یکی از مسائل مهم واگذاریها تبدیل شده است.
وی ادامه داد: در بسیاری از بورسها در زمان عرضه سهام، اطلاعات قیمتگذاری بهعنوان یکی از اجزای امیدنامه به اطلاع عموم میرسد، و در الزامات واگذاری بند (ج) سیاستهای کلی نیز بر جلوگیری از رانت اطلاعاتی تأکید شده است. رحمانی گفت انتشار عمومی این گزارشها چندین مزیت دارد:
۱- شائبه هر گونه رانت اطلاعاتی را از بینمیبرد. در حال حاضر کلیه اطلاعات مالی مؤثر بر قیمتگذاری به غیر از گزارشهای قیمت گذاری سهام منتشر میشود.
۲- مدلهای قیمتگذاری مصرح در آئیننامه قیمتگذاری سهام مصوب هیأت محترم وزیران روشهای کاملاً علمی است، ولی تفاوت در مفروضات میتواند منجر به تفاوت در نتیجه شود. انتشار این گزارشها موجب اتفاق نظر بیشتر در مورد مفروضات و نزدیک شدن دیدگاهها در مورد قیمت میشود.
۳- انتشار عمومی گزارش قیمت گذاری باعث میشود که امکان تحلیل و نقد و بررسی آن فراهم شود، لذا هم کیفیت گزارشهای آتی افزایش خواهد یافت و کارشناسان قیمتگذاری مراقبت حرفهای بیشتری اعمال خواهند کرد و هم تحلیلگران در مورد روشهای مورد استفاده اتفاق نظر بیشتری خواهند داشت. در نتیجه شکاف تصورات از ارزش سهام شرکتها کاهش خواهد یافت.
۴- انتشار این گزارشها به کشف بهتر قیمت در بورس کمک خواهد کرد.
۵- در عرضههای اولیه رقابت بهگونهای است که قیمتهای مورد اجماع بازار کشف میشود. همانگونه که در عرضههای بلوکی قیمت پایه به بازار اعلام میشود ولی درنهایت رقابت تعیین کننده قیمت نهایی است، لذا بر خلاف برخی ادعاها انتشار این گزارش باعث نخواهد شد که خریداران در کف قیمت موضع بگیرند، بلکه میتواند منجر به افزایش اعتبار کشف قیمت شود.
وی در پایان گفت: البته سازمان خصوصیسازی باید بر مبنای ضرایبی بین قیمتهای خرده فروشی و عمده فروشی تفاوت قائل شود. این مورد در بقیه بورسها نیز دیده میشود. برای مثال در بورس لندن قیمت سهام در تابلوی اصلی (خرده فروشی) با قیمت سهام در تابلوی حرفهای (PSM) متفاوت است.