آن مصوبه قدیمی است، صنایع می‌توانند به حریم شهر بیایند

شورای اطلاع رسانی دولت پاسخی را در همان روز به دفتر روزنامه ارسال کرد که ضمن درج این جوابیه توضیح همشهری نیز در انتها آمده‌است:

روزنامه محترم همشهری در شماره روز شنبه‌خود متأسفانه با بی‌توجهی به ماهیت خبر مصوبه هیات دولت درخصوص صدور مجوز احداث کارخانه ساخت پره‌های توربین در محدوده ۱۲۰ ‌کیلومتری تهران، این مصوبه را آغاز نقض حریم زیست محیطی تهران عنوان کرد.

این در حالی است که کارخانه یادشده کاملا براساس استانداردهای زیست محیطی و هماهنگ با فناوری‌های مقابله با آلایندگی‌های صنعتی احداث خواهد شد و در تمامی مراحل ساخت آن، نظارت‌های قوی زیست محیطی صورت خواهدگرفت تا هیچ گونه مخاطره‌ای برای حریم زیست محیطی تهران نداشته باشد.

شایان ذکر است که در متن مصوبه نیز تاکید شده‌است که احداث این کارخانه با رعایت مقررات زیست محیطی صورت خواهد گرفت و نادیده گرفتن این واقعیت از سوی روزنامه محترم همشهری، نوعی کم لطفی است.

به علاوه مصوبه دولت در راستای استفاده بهینه از زمان و مکان در جهت کاهش قیمت محصولات تولیدی و به‌دلیل نیاز به دسترسی سریع به مواداولیه و امکانات بسته‌بندی و... بوده‌است.

گفتنی است، شرکتی که برای احداث آن مجوز صادر شده، شرکت مهندسی «موادکاران جاهد نوآور» است که با هدف طراحی و ساخت قطعات داغ توربین گاز در سال ۱۳۶۳ شروع به فعالیت نمود و هم اینک با در اختیار داشتن دانش فنی ساخت پره‌های داغ توربین گاز و برخورداری از امکانات و تجهیزات مناسب کارگاهی و آزمایشگاهی و با همکاری نیروهای متخصص و با تجربه موفق به تولید و نصب قریب به ۱۱ هزار و ۵۰۰ پره از انواع پره‌های توربین در صنایع نیروگاهی، نفت، گاز و پتروشیمی شده و همچنین مبادرت به صادرات تجهیزات خویش به کشورهای اروپایی نموده‌است.

بستر کاری شرکت مذکور که مقر فعلی آن در محدوده کرج است ایجاب می‌کندکه در مجاورت کارخانه و شرکت مهندسی و ساخت پره توربین پرتو در مجتمع صنایع نیروگاهی مپنا واقع در فردیس کرج استقرار یابد؛چرا که استفاده مشترک از منابع مواداولیه امکانات تولیدی، بسته بندی و...  همچنین استفاده بهینه از زمان و مکان که به نسبت در کاهش قیمت محصولات تولید اثر بخش است، ایجاب می‌کند با لحاظ مصالح فنی و اقتصادی با احداث کارخانه ساخت پره‌های توربین که هیچ گونه آلایندگی محیط زیستی ندارد در فضای موجود مجتمع صنایع نیروگاهی مپنا به بهره‌وری بیشتر کل این مجموعه افزوده شود.

برخلاف اظهارات مدیرکل محترم سابق محیط زیست تهران، باید به اطلاع خوانندگان رساند، زمانی که ۴ دهه پیش تصمیم بر ممنوعیت احداث صنایع در اطراف تهران(تا شعاع ۱۲۰ کیلومتری) گرفته شد، هنوز صنایع کشور نتوانسته بودند خود را با فناوری‌های ضد‌آلودگی و استانداردهای زیست محیطی هماهنگ کنند.

 اما امروزه خوشبختانه واحدهای مختلف صنعتی با تاکید و حمایت‌های فراوان دولت توانسته‌اند صنایعی دوستدار طبیعت و غیر‌آلاینده ایجاد کنند و اصولا نیز هیات دولت به هیچ واحد صنعتی و تولیدی که دارای استانداردهای محیط زیست و ضد‌آلایندگی نباشد اجازه ایجاد  نمی‌دهد.

ضمنا دولت نهم براساس آمارهای رسمی، بهترین عملکرد را در توزیع عادلانه صنایع در سطح کشور داشته و اساسا هدف و نتیجه سفرهای استانی هیأت وزیران در همین راستا بوده که مورد تایید مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است.

همچنین با اجرای طرح آمایش صنعتی توسط وزارت صنایع و معادن در آینده نزدیک شاهد گسترش بخش صنعت در سایر نقاط کشور خصوصا مناطق محروم -که در دوره‌های قبل به آنها بی‌توجهی شده‌-خواهیم بود.

توضیحات همشهری

۱. همان‌طور که کارشناسان محیط زیست در خبر مزبور اشاره کردند، ساخت هر کارخانه اعم از پاک و غیرآلاینده در شعاع ۱۲۰ کیلومتری تهران به‌دلیل بارگذاری بیش از توان اقلیمی، کاری غیرکارشناسی و به دور از ملاحظات زیست محیطی است.

بنابراین توجیه احداث کارخانه با عناوینی چون، پاک  یا دسترسی به مواداولیه و جلوگیری از افزایش هزینه صرفا پاسخ ندادن به این دغدغه قلمداد می‌شود.

۲. بسیاری از کارخانه‌ها و کارگاه‌های مختلف با سوابق درخشان در حومه تهران هستند که به داشتن فعالیت‌های درخشان صنعتی در عرصه داخلی و خارجی شهره‌اند.

اگر چنین باشد همه آنها حق دارند به‌دلیل جلوگیری از هزینه‌های بیشتر و دسترسی آسان به مواداولیه در کنار کارخانه مادر تاسیس شوند.

آیا دولت محترم می‌باید به همه آنها به بهانه فعالیت‌های درخشانشان مجوز توسعه و احداث کارخانه دیگر بدهد؟ پس تکلیف بیش از ۱۲ میلیون شهروندی که در تهران و شهرهای اطراف آن زندگی می‌کنند، چیست؟

۳. موضوع اصلی تنها آلایندگی زیست محیطی نیست، بلکه ازدحام کارخانه‌های و واحد‌های صنعتی بی‌شمار آنگونه که دکتر کهرم نیز اشاره کردند -که تقریبا ۳۴ درصد کارخانه‌های صنعتی کشور را تشکیل می‌دهد- در حاشیه تهران، عملا اقلیم آن را در شرایط بحرانی قرار داده‌است.

اقلیم تهران در حال حاضر به‌دلیل تراکم واحد‌های صنعتی اشباع شده‌است. فعالیت همین تعداد کارخانه در حاشیه آن، نابودی را برایش رقم زده‌است. در چنین شرایطی آیا توجیه صنعت پاک بودن، می‌تواند این مصوبه را توجیه کند؟

۴. و نکته پایانی اینکه در تلاش دولت خدمتگزار برای توسعه صنعتی مناطق مختلف کشور شکی نیست. این انتظار نیز از دولت محترم می‌رفت که با احداث این کارخانه در استان‌های دیگر موافقت کند؛

به مانند تمامی کارخانه‌ها و واحد‌های صنعتی که تاکنون با مصوبه هیات وزیران در سفرهای استانی در مناطق مختلف کشور در حال احداث است، نه اینکه بی‌توجه به‌نظر کارشناسان، باری مضاعف به تهران تحمیل شود.