چرا که نگران بافتهای فرسوده تهران هستیم. هنوز از فاجعه بم و بلایی که بافتهای فرسوده بر سر شهروندان این شهر آورد، چند سالی نگذشته تا حداقل مدیران دولتی به یاد بیاورند که برخلاف دولتهای سابق بافت فرسوده را از برنامههایشان خارج کردهاند.
ترمیم و رسیدگی به بافتهای فرسوده شهری نیازمند منابع مالی است که قبلا سابقه داشته که دولت این منابع مالی را در اختیار شهرداریها میگذاشت یا به شکل فاینانس این منابع را برای شهرداری تامین میکرد. اما در دو سال اخیر دولت برای اولین بار در یک دهه گذشته این کار را نه تنها ادامه نداده بلکه زمینههای توقف بازسازی بافتهای فرسوده را هم ایجاد کرده است.همین امر سبب شده تا بافتهای فرسوده کلانشهری مانند تهران زنگ خطری باشد که هر لحظه میتواند به فاجعه تبدیل شود. در چنین شرایطی ورود شهرداری به بازسازی بافتهای فرسوده میتواند پایانی بر این ماجرا باشد، چرا که حتی با فروش متری مسکن در این منطقه توانسته شهروندان را هم برای نوسازی این بافت به مشارکت بطلبد.
حال آنکه یکی از وظایف دولت تسهیل کردن و تامین منابع مالی برای این طرح شهرداری است. مزیت بعدی این ایده، آن است که قاعدتا دولت باید در این کار شهرداری را حمایت کند چون این طرح باعث جمع آوری نقدینگی سرگردان ازسطح جامعه شده است که سالهاست اقتصاددانها از دست آن مینالند و یکی از اصلیترین عوامل تورم است.طبیعتا باید دولت از این طرح استقبال کند.
ممکن است مطرح کنند که درصد سود در نظر گرفته شده برای این طرح بالاتر از میزان سودی است که در بانکها برای سرمایه گذاری تعیین شده است، اما باید به این نکته توجه داشت که برای این حجم سرمایههای سرگردان باید جذابیتی ایجاد کرد که به سمت نوسازی بافتهای فرسوده بیایند.
در کل باید گفت که این ایده در چند بعد مختلف سعی کرده باری از روی دوش کشور بردارد. حال اگر مسئولان دولتی ناراحت هستند که چرا از ما اجازه نگرفتهاید ایرادی ندارد، بیایند و تمام هزینههای نوسازی بافت فرسوده را بپردازند؛ اقدامی که تاکنون قادر به انجام ان نبودهاند. بعد از فاجعه زلزله بم مشخص شد که شهرهای ما در مقابل این مسائل چقدر آسیبپذیر هستند، پس نباید به هیچ عنوان اجازه داد که این حرکت در بافتهای فرسوده و حاشیهای معطل بماند. تا کنون هم که استقبال خوبی از این طرح صورت گرفته و همان روزهای اول میزان جذب سرمایه 12 میلیارد تومان بود که حاکی از آن است شهروندان هم از این ایده راضی هستند. منتها اگر پالسهای منفی فرستاده نشود و مردم برای سرمایه گذاری در این بخش احساس نا امنی نکنند، میتوان به یک پیشرفت خوب امید داشت.
*استاد شهرسازی دانشگاه تهران