به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از خبرگزاری رویترز محققان طی مقاله‌ای در شماره اخیر نشریه Science اعلام کردند این کشف تاکید بیشتری بر منفرد نبودن این بیماری و یکنواخت‌نبودن افراد مبتلا به این اختلال دارد.
دکتر توماس اینسل و همکارانش در " موسسه ملی بهداشت" امریکا اعلام کردند با مطالعه بر روی یکصد و چهار خانواده در کشورهای امریکا، پاکستان، ترکیه، اردن، عربستان سعودی و کویت که مستعد ابتلا به اوتیسم بودند و هشتاد و هشت خانواده که دارای فردی مبتلا به این اختلال بودند، به نتایج جالبی دست یافتند.
محققان در این بررسی دست کم شش ژن جدید یافتند که با بروز این بیماری مرتبط بودند و اعلام کردند بر این اساس می‌توان این فرضیه را مورد تاکید قرار داد که اوتیسم یک اختلال منفرد نیست و عوامل مختلفی بر بروز ان تاثیر دارند.
اوتیسم در یک نفر از هر یکصد و پنجاه کودک امریکایی مشاهده می شود. افراد مبتلا به اوتیسم (در خودماندگی) در دنیاى خود تنها مانده‌اند، بى‌تفاوت به نظر مى‌رسند، ناتوان از ایجاد و پیشبرد روابط عاطفى با دیگران هستند و اغلب قادر به درک افکار، احساسات و نیازهاى دیگران نیستند.
اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر حیطه‌هاى مختلف تعاملات اجتماعى، مهارت‌هاى ارتباطى، ارتباط کلامى و غیرکلامى تأثیر مى‌گذارد.
اختلال در تعامل اجتماعى به صورت تماس چشمى خفیف، بى تفاوتى و روابط شخصى محدود، نادیده گرفتن دیگران و عدم بروز واکنش هاى محبت آمیز مشخص مى‌شود.
اختلال در مهارت‌هاى ارتباطى نیز به صورت تأخیر یا فقدان تکلم،ناتوانى در شروع گفت وگو، تکرار کلمات و عبارات به صورت کلیشه اى و به کارگیرى نامناسب آنها بدون درک مفاهیم نمود مى یابد.
همچنین رفتارها، فعالیت‌ها و علایق آنها کلیشه اى، تکرارى و محدود است. آداب خاصى را رعایت مى کنند (مثلاً غذاهاى خاصى مى خورند) به دور خود مى چرخند. از چرخاندن اشیا و حرکات چرخشى لذت مى برند. حرکات تکرارى در بدن دارند. مثل تکان دادن دستها (مانند بال زدن) ، جلو و عقب رفتن مکرر، ضربه به سر و صورت تکرارى و مداوم. علائم این اختلال معمولاً در سه سال اول زندگى بروز مى کنند.
علت اصلى این بیماری شناخته نشده و در پسران شایع تر از دختران است.این اختلال به صورت یک طیف است.
[برای اطرافیان کودک مبتلا به اوتیسم]
حدود دو سوم کودکان مبتلا به اوتیسم درجاتى از عقب ماندگى را نشان مى دهند، قادر به تکلم نیستند و علائمى به صورت خودآزارى و دیگرآزارى نشان مى دهند.گروهى دیگر بهره هوشى طبیعی دارند و در بعضى زمینه ها (مانند نقاشى) بسیار توانا هستند.
