به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، حرف و حدیث‌هایش از مدت‌ها قبل شروع شده بود؛ مثلا از همان روزهایی که برای انتخابات مجلس یازدهم ثبت نام نکرد، بسیاری معتقد بودند نیامده چون عزم خود را برای رسیدن به پاستور جزم کرده است؛ آری صحبت بر سر علی لاریجانی است.
برای مثال در همان روزها اسماعیل دوستی عضو چهارمین دوره شورای شهر تهران در گفت‌وگو با گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: معتقدم که علی لاریجانی و به خصوص محمدرضا عارف سودای ریاست جمهوری را در سر می‌پرورانند، البته نمی‌دانم که لاریجانی آمادگی ریاست جمهوری را دارد یا نه.
اگر چه لاریجانی در نشست خبری روز دهم آذرماه سال گذشته اعلام کرد که برنامه‌ای برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم ندارد، اما تقریبا در همان زمان هم سیدحسین نقوی حسینی نماینده اصولگرای مجلس دهم گفته بود: اینکه علی لاریجانی ارادهاش بر این است که در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نامزد ریاست جمهوری شود، یک چیز قطعی است؛ از اقدامات و فعالیتها و رفتوآمدهایش مشخص است.
علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی هم گفته بود که هر چند علی لاریجانی صراحتاً نمی‌گوید که نامزد ریاست‌جمهوری در سال ۱۴۰۰ است، اما این احتمال را رد هم نمی‌کند.
دعوت نامه‌هایی که برای لاریجانی فرستاده شد
اما زمان گذشت و گذشت و گمانه‌زنی‌های ورود لاریجانی به انتخابات روز به روز تقویت شد؛ تا جایی که چندی پیش هم پایگاه خبری دیده‌بان ایران نوشت که طی هفته‌های اخیر برخی از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی به دیدار علی لاریجانی در خیابان نیاوران رفته‌اند. هر چند از جزئیات این دیدار تاکنون اخباری منتشر نشده، اما با توجه به اسامی افرادی که در این دیدار حاضر شده بودند، به نظر می‌رسد محتوای این دیدار، انتخاباتی و دعوت از علی لاریجانی برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ بوده است.
این پایگاه خبری همچنین پیش‌تر در خبری جداگانه اعلام کرده بود که حجت‌الاسلام و المسلمین مصطفی پورمحمدی دبیرکل جامعه روحانیت با علی لاریجانی دیدار کرده است؛ خبری که البته بلافاصله با واکنش روابط عمومی جامعه روحانیت مواجه شد.
حالا سوال اینجاست که اگر لاریجانی عزم آمدن به میدان داشته باشد با حمایت کدام جریان به صحنه خواهد آمد؟ سوالی که مصطفی هاشمی‌طبا عضو حزب کارگزاران سازندگی درباره آن گفته بود که ائتلاف با علی لاریجانی بعید نیست. به نظر می‌رسد که اکثریت اصلاح‌طلبان با لاریجانی ائتلاف می‌کنند، البته اگر خودش بخواهد، شاید هم نخواهد. به نظر من اگر از سوی طیفی از اصلاح‌طلبان و طیفی از اصولگرایان حمایت شود، احتمال رای‌آوری هم دارد.
علاوه بر این یدالله طاهرنژاد عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران هم در این باره گفته بود که اگر به این نتیجه برسیم که امور زندگی و معیشت مردم با حمایت ما از علی لاریجانی بهتر می‌شود، احتمال دارد که اصلاح‌طلبان از او حمایت کنند، هر کس بتواند کشور را به درستی اداره کند، ما مخلص او هستیم.
غلامعلی رجایی فعال سیاسی و مشاور پیشین مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی هم در این باره اظهار کرده که لاریجانی ویژگی‌هایی دارد که جز اسحاق جهانگیری هیچ‌یک از نامزدهایی که اکنون نام‌شان مطرح می‌شود، هم‌سنگ او نیست. او ۱۲ سال رئیس مجلس بوده و به‌خوبی با مشکلاتی که در کشور وجود دارد آشناست و پیش از آن هم مسئولیت‌های مهمی مانند ریاست شورای امنیت ملی و صداوسیما را در کارنامه‌اش دارد. او همچنین با اشاره به احتمال حمایت اصلاح‌طلبان از علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تاکید کرد که ممکن است در شرایطی که نامزدهای شاخص اصلاح‌طلب ردصلاحیت شوند و آن‌ها به این نتیجه برسند که نمی‌توانند چهره خاص اصلاح‌طلبی را معرفی کنند، از علی لاریجانی حمایت کنند؛ موضوعی که البته باعث شد سایر اصلاح طلبان نسبت به آن موضع بگیرند.
برای مثال احمد شریف دبیرکل حزب همبستگی دانش آموختگان ایران در رابطه با اینکه آیا برای نامزدی علی لاریجانی برای انتخابات ریاست جمهوری از سوی جریان اصلاحات بحثی شده یا قرار است در آینده مطرح شود؟ بیان کرد: ما بارها گفتیم که راهبرد اصلی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ صرفا گزینه اصلاح طلب است؛ علی لاریجانی متعلق به اردوگاه اصلاح طلبان نیست که در رابطه با وی بحثی داشته باشیم.
محمدرضا خباز هم گفته بود که اصلاح طلبان می‌گویند دیگر وقت، توان و امکانات‌مان را برای نامزد اجاره‌ای یا شخصیتی که گرایش اصلاح طلبی اش ۱۰۰ درصد ثابت نشده باشد، به کار نمی‌بریم، چون همان اتفاق می‌افتد که در مجلس دهم رخ داد. ما یک بنیه‌ای در کشور داریم بنابراین گزینه اختصاصی معرفی می‌کنیم، اگر رأی آورد چه بهتر، اگر هم رأی نیاورد ما وظیفه مان را انجام داده‌ایم.
کیانوش گرامی مقدم سخنگوی حزب اعتماد ملی و فعال سیاسی اصلاح طلب هم در پاسخ به پرسشی در خصوص احتمال معرفی شدن علی لاریجانی به عنوان نماینده جریان اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تاکید کرد: اصلاح طلبان حتما در انتخابات سال آینده بر نامزدی که اصلاح طلب باشد، اجماع خواهند کرد. اگر حزب اصلاح طلبی از یک نامزد غیر اصلاح طلب حمایت کند، باید مسئولیت آن را هم بپذیرد و پاسخگو باشد.
این اظهارات تا جایی پیش رفت که در مصوبات نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان هم بر روی معرفی یک نامزد صرفا اصلاح طلب تاکید شد.
موضوعی که مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب مردم سالاری هم بر آن تاکید کرد و گفت: تصویب کردیم که نامزد ما برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده حتما از داخل اصلاحات باشد؛ نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان حتما به علی لاریجانی نخواهد رسید، مگر این که یکی دو حزب بخواهند سرپیچی کنند.
پس از این اظهارات و موضع گیری های شدید برخی از شخصیت های اصلاح طلب، موضوع ورود اصلاح‌طلبانه علی لاریجانی به انتخابات ریاست جمهوری داشت رو به فراموشی می رفت تا اینکه روزنامه اصلاح طلب اعتماد نوشت: گفته می‌شود که جامعه روحانیت بدش نمی‌آید با لاریجانی وارد انتخابات شود و به نوعی زمینه شرط لاریجانی برای ورود به انتخابات یعنی اجماع اصلاح‌طلبان و حمایت بخش‌هایی از اصولگرایان محقق شود. در حقیقت این گمانه‌زنی وجود دارد که جامعه روحانیت پشت علی لاریجانی بایستد.
علیرضا زاکانی عضو شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در اظهاراتی با اشاره به هدف اصلی جریان سیاسی برآمده از دفتر سیاسی جامعه روحانیت مبارز به ریاست حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی دبیرکل این جامعه تصریح کرد: این جریان، جریان ثانوی است که فعال شده؛ سلیقه این جریان ثانوی آن طور که از فحوای کلام برخی از اینها برمی‌آید، امثال علی لاریجانی است.
حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی هم در این باره اظهار کرد که در مجموع تا الان آنهایی که نقش اصلی را در شورای وحدت اصولگرایان دارند به علی لاریجانی اشاره‌ای نداشتند و یا تاکیدشان بر این بود که آیت‌الله رئیسی از اولویت بیشتری نسبت به افرادی نظیر علی لاریجانی برخوردار است. اگر امر مشتبه شود به نفرات بعد از رئیسی، طبیعتا تکثر نامزد وجود خواهد داشت؛ اما در بین افرادی که مطرح هستند علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف طرفداران خاص خود را دارند.
اما حجت‌الاسلام پورمحمدی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز در نشست جامعه اسلامی دانشجویان جمع‌بندی جامعه روحانیت روی علی لاریجانی را کتمان کرد و درباره نوع نگاه شورای وحدت اصولگرایان به انتخابات آینده هم افزود: در این شورا روی هیچ فردی بحث نشده، تلقی ما این است اگر آقای رئیسی نامزد شود، میل و نظر شورای وحدت به سمت ایشان است، ولی دیگر روی هیچ فردی بحثی نشده است.
پورمحمدی گفت: ما به دوستان ولایی خود گفته ایم که دور هم جمع شوید و با هم مشورت کنید. به هر نتیجه ای که رسیدید، جامعه روحانیت مبارز از شما حمایت می کند. ما گفته ایم که به هیچ عنوان نامزد انتخاباتی پیشنهاد نمی دهیم، اما از نامزد شما حمایت می کنیم. از ما پرسیده شد که چرا چک سفید امضا می دهید؟ ما گفتیم که ارزش خردجمعی، تحمل یکدیگر و مشارکت بیشتر از اینها است.
این صحبت‌هایی که در عالم رسانه‌ها مطرح و بعضا تایید و تکذیب شد اگرچه نمی‌تواند ملاک قطعی برای حضور یا عدم حضور یک فرد در انتخابات باشد؛ اما شاید علامت سوال بزرگی در ذهن‌ها ایجاد کند که آیا ممکن است جریان اصولگرایی در چرخشی کامل مواضع خود را تغییر داده و معادلات انتخابات را به هم بریزد؟ آیا راستی اگر آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی نامزد اصلی اصولگرایان نباشد چه کسی نامزد اصلی آنهاست؟ محمد باقر قالیباف یا علی لاریجانی و یا برخی دیگر. آیا لاریجانی مدل ۱۴۰۰ یک گزینه اصولگراست یا گزینه ای از دل اصلاح‌طلبی؟
تنها راه دانستن جواب این سوال این است که بنشینیم و منتظر بمانیم تا زمان همه چیز را مشخص کند.
نظر شما