جالب اینجا بود که این حوزه از گذشته تاکنون به‌طور سنتی از حزب کارگر حمایت کرده بود. این دومین شکست حزب کارگر در انتخابات میان‌دوره‌ای طی 3ماه اخیر محسوب می‌شود.
شاید جالب‌ترین واکنش به این شکست از سوی مارگارت کوران، نامزد شکست خورده حزب کارگر صورت گرفت، آنگاه که گفت: 3 هفته پیش، حزب ملی گرای اسکاتلند وقوع یک زمین لرزه سیاسی را پیش‌بینی کرده بود، اما نتیجه به دست آمده، زلزله‌ای قابل اندازه گیری در مقیاس ریشتر نیست، بلکه یک پیروزی حماسی برای این حزب است که لرزش ناشی از آن تا داونینگ استریت (دفتر نخست‌وزیر) احساس خواهد شد.
حزب ملی‌گرای اسکاتلند با حدود 11هزار رای و تنها با اکثریت 365 رای توانست در این انتخابات پیروز شود اما ابعاد فاجعه شکست حزب کارگر بسیار بیش از مقدار پیش‌بینی شده بود چه آنکه آرای این حزب بیش از 22 درصد کمتر از تعداد آن در انتخابات عمومی سال 2005 بود.
شکست حزب کارگر در انتخابات روز جمعه،اکنون محور بحث رسانه‌ها و محافل کارشناسی انگلیس است. اهمیت این شکست برای براون تا آنجاست که اگر نتیجه این انتخابات میان‌دوره‌ای در انتخابات عمومی هم تکرار شود، گوردون براون و تعداد قابل‌توجهی از وزیران ارشد کابینه نیز کرسی‌های خود را از دست می‌دهند.
شکست حزب کارگر در شرق گلاسگو، همراه با شکست‌های قبلی حزب و نظر‌سنجی‌های حاکی از کاهش شدید محبوبیت دولت براون، باعث نگرانی در مورد عملکرد این حزب در انتخابات بعدی شده است.
حزب کارگر با پیروزی در 3 دوره انتخابات پارلمانی، از سال 1997 قدرت را در دست دارد و گوردن براون، که از همان زمان وزیر خزانه‌داری در کابینه کارگری بود، در ماه ژوئن سال گذشته جانشین تونی بلر در مقام رهبری حزب و نخست‌وزیری شد.
به اعتقاد بسیاری از تحلیل‌گران، بدشانسی براون آنجا بود که وی باید تاوان جنگی را پس می‌داد که خلف وی (بلر) به‌همراه نومحافظه‌کاران ساکن کاخ سفید در عراق آغاز کرده بود و از سوی دیگر براون در روزگاری بر سر کار آمد که رقیب حزب کارگر یعنی محافظه کاران به شدت در حال تجدید قوای خود بودند. ناگفته نماند که بخشی از قدرت حزب محافظه کار انگلیس نه از تدبیر سران این حزب که بیشتر از ناکامی‌ها و سوء‌مدیریت‌های حزب کارگر سرچشمه می‌گرفت.
هم اینک برخی رسانه‌های انگلیس از احتمال فشار مقامات حزب کارگر بر براون و برخی هم از اصلاحات براون در سیاست‌های گذشته خود خبر می‌دهند؛ امری که البته بعید است لااقل در کوتاه‌مدت تاثیر چندانی در افزایش محبوبیت حزب کارگر داشته باشد.
دوره حضور براون در وزارت خزانه داری با رونق اقتصادی انگلیس همراه بود و همواره از او به‌عنوان یک وزیر موفق در اداره امور اقتصادی یاد می‌شد. با این حال، از زمان انتصاب براون به نخست‌وزیری، برخی سیاست‌های او با انتقاداتی از جمله از سوی تعدادی از نمایندگان حزب حاکم مواجه شده است و این درحالی است که چشم‌انداز وضعیت اقتصادی انگلیس نیز، به‌خصوص در بخش مسکن، در پی بحران مالی در جهان به شدت دچار رکود شده است.
