دنیا در حالی این روزها زیر آتش سنگین قرار دارد که بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان در حال کلید خوردن در شهر پکن است.
در چین گزارش‌های تایید نشده‌ای در مورد تهدید به بمب‌گذاری وجود دارد و این موضوع مردم و رسانه‌های این کشور را وحشت‌زده کرده‌است. کمیته امنیت عمومی کشور چین تصمیم گرفته تا با کوچک جلوه دادن همه این خطرات در آستانه المپیک، خیال جهانیان را آسوده کند، ولی میزان و رده‌بندی تهدیدهای امنیتی در داخل چین اکنون در بالاترین سطح قرار دارد.
امسال کشور چین شاهد چندین مورد بمب‌گذاری، انفجار و آتش‌سوزی بود که بسیاری از آنها را دولت به اقدامات نابخردانه یک دیوانه نسبت می‌داد. اما نباید فراموش کرد که در رویدادهایی مانند المپیک، اقدام خودسرانه یک دیوانه‌بمب‌گذار می‌تواند خیلی خطرناک‌تر از اقدام برنامه‌ریزی شده یک گروه یا هسته تروریستی باشد. چین با یک گروه سازمان‌یافته هم در این زمینه رو‌به‌روست و آن حزب ترکستان شرقی است که مسئولیت بمب‌گذاری اخیر در منطقه کان‌مینگ را به‌عهده گرفته‌است.
چین از دهه 1950 با این گروه جدایی‌طلب رو‌به‌رو بوده‌است. هر چند سال یک‌بار ایغورهای جدایی‌طلب ترک علیه حاکمیت چین دست به شورش می‌زنند، انفجار به راه می‌اندازند و تظاهرات برگزار می‌کنند و خواستار تشکیل حکومتی مستقل به نام ترکستان شرقی می‌شوند.
این درخواست‌ها در سال‌های اخیر محدودتر شده و به طلب حقوق اقتصادی و آزادی مذهب خلاصه شده‌است.
بعد از 11 سپتامبر، دولت چین از فضای ایجاد شده در جهان برای سرکوب بیشتر این گروه استفاده کرد. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که باقی‌مانده‌های این گروه به‌دلیل افزایش سرکوب در سال‌های گذشته، از مرز چین عبور کرده و اکنون در افغانستان و جنوب پاکستان و در کنار طالبان هستند. نیروهای این گروه در کوه‌های افغانستان آموزش دیده‌اند و سازمان جدیدی تشکیل داده‌اند.
پکن شهر بزرگی است با 13میلیون نفر جمعیت. تعطیل کردن کل شهر و حفاظت از آن در برابر یک تهدید احتمالی بمب‌گذاری تقریبا غیرممکن است.
تاکنون مقامات چینی کار عظیمی در این باره انجام داده‌اند. در هفته‌های گذشته گزارش‌های بسیاری درباره احتمال بمب‌گذاری وجود داشته اما هنوز اتفاق مهم و قابل توجهی روی نداده‌است.
با این حال، این تهدید همچنان به قوت خود باقی است. در پکن آلودگی هوا موجب شده تا برنامه‌های ویژه‌ای برای کاهش بار ترافیک شهر اجرا شود. هدف این برنامه‌ها کاهش 90 درصدی بار ترافیک است. این به آن معنی است که سیستم حمل‌ونقل عمومی شهر که برای جابه‌جایی بیش از 4 میلیون نفر طراحی شده، در روزهای آینده با حداکثر ظرفیت خود به مسافران خدمات ارائه می‌کند.
اگر در روزهای آینده حتی یک سوم خارجی‌ها از این سیستم حمل‌ونقل استفاده کنند، این تعداد افزایش خواهد یافت. در چنین شرایطی حفظ امنیت در این سیستم کار تقریبا غیرممکنی است. اما دنیا باید این تهدیدها را جدی بگیرد چون این رویداد ورزشی تنها فرصت برای مخالفان دولت در چین است که اعتراض خود را به گوش این دولت و جهان برسانند.
آنتی وار- 31 جولای 2008
