چهار سال بعد ورزشکاران معلول هلندی نیز در این بازی‌ها شرکت کردند و یک جنبش بین‌المللی شکل گرفت. بازی‌های المپیک معلولان برای اولین بار در سال 1960 در رم برگزار شد که امروز آن را پارالمپیک می‌نامیم.
در بازی‌های 1976 تورنتو، دیگر گروه‌های معلولان نیز اضافه شدند و فکر ادغام گروه‌های مختلف معلولان در مسابقه‌های بین‌المللی مطرح شد. در همین سال اولین دوره بازی‌های زمستانی پارالمپیک نیز در سوئد برگزار شد.
امروزه بازی‌های پارالمپیک مهم‌ترین رویداد ورزشی معلولان است که 6 گروه گوناگون معلولان در آن حضور دارند. در این بازی‌ها عملکرد موفقیت‌آمیز معلولان مهم است نه معلولیت آنها. این نهضت از بدو تولد تاکنون رشد چشمگیری داشته است. تعداد ورزشکاران از 400 نفر از 23 کشور در سال 0691 به 3806 ورزشکار از 136 کشور جهان در سال 2004 افزایش یافته است.
بازی‌های پارالمپیک همزمان در سال بازی‌های المپیک برگزار می‌شود. از بازی‌های 1988 «سئول» و بازی‌های زمستانی 1992 در «آلبرتویل» تاکنون بازی‌های المپیک و پارالمپیک در یک محل برگزار شده‌اند.
در رقابت‌های امسال نیز پکن علاوه بر رقابت‌های المپیک، میزبان رقابت‌های پارالمپیک نیز خواهد بود.
